Χωριά στη Σαντορίνη

Χωριά στη Σαντορίνη

Ο Άγιος Γεώργιος είναι παραθαλάσσιος οικισμός και βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά της Σαντορίνης, στην περιοχή του Εμπορείου, κοντά στην Περίσσα. Παραλία του οικισμού είναι η ομώνυμη. Αξιοθέατο του οικισμού είναι η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Θαλασσινού ή Θαλασσίτη, από την οποία πήρε την ονομασία του, ο οποίος έχει χτιστεί πάνω στα θεμέλια μεγάλης τρίκλιτης Βασιλικής.

Ο Αθηνιός ή Όρμος Αθηνιού είναι το κεντρικό λιμάνι του νησιού και βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Σαντορίνης, στην περιοχή του Πύργου Καλλίστης. Είναι ένα από τα 16 λιμάνια που συμπεριλαμβάνονται στο σχέδιο λιμένων καταφυγής, αλλά μετά τη βύθιση του κρουαζιεροπλοίου Sea Diamond το 2007, είχε ξεκινήσει η διαδικασία κατάργησης της θέσης αυτής ως λιμένα καταφυγής. Λόγω της μορφολογίας του εδάφους και των απόκρημνων βράχων, ο δρόμος που οδηγεί στον Αθηνιό είναι στενός με στροφές. Διαθέτει κάποια καφενεία για αναψυκτικά και ένα-δύο μίνι μάρκετ για τα ψώνια των επιβατών που αποβιβάζονται από τα καράβια της γραμμής, αλλά δεν είναι οργανωμένος οικισμός. Στην περιοχή μεταξύ του λιμανιού του Αθηνιού και του ακρωτηρίου Αλωνάκι, έχουν εντοπιστεί ύστερα από ανασκαφές, κλαδιά από τρία διαφορετικά δέντρα, που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι προϊστορικά στο μέρος αυτό υπήρχε ελαιώνας. Μέρος από τα ευρήματα εκτίθεται στο Μουσείο Ορυκτών και Απολιθωμάτων στην Περίσσα της Σαντορίνης. Ο Αθηνιός συνδέεται με τα Φηρά και με όλα τα άλλα χωριά της Σαντορίνης με λεωφορεία που εκτελούν δρομολόγια σε συντονισμό με αφίξεις και αναχωρήσεις πλοίων. Από το λιμάνι φεύγουν καραβάκια για το ηφαίστειο και τη Θηρασία.

Το Ακρωτήρι είναι χωριό και έδρα της Κοινότητας Θηρών και βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της Σαντορίνης, χτισμένο στην κορυφή του υψώματος. Γεωγραφικά αποτελεί πραγματικό ακρωτήριο, με απόκρημνες ακτές εκτάσεως 3 μιλίων και είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτική πεδινή περιοχή που περιλαμβάνει και τους οικισμούς Άγιος Νικόλαος και Φάρος-Μέσα Χωριό. Έχει αναπτυχθεί πολύ κοντά στη θάλασσα και στους πρόποδες του Γούλα του Ακρωτηρίου, προσφέροντας υπέροχη θέα σε όλη την καλντέρα. Μικρά κάτασπρα κυκλαδίτικα σπιτάκι με περιποιημένες αυλές, διάσπαρτες εκκλησίες με χρωματιστούς τρούλους και στενά σοκάκια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της περιοχής. (δείτε περισσότερα)

Το Αμμούδι είναι λιμανάκι που βρίσκεται στον ομώνυμο κλειστό κόλπο στη βορειοδυτική πλευρά της Σαντορίνης, κάτω από τον παραδοσιακό οικισμό της Οίας, με πανέμορφη θέα σε όλα τα παράλια του νησιού, τη Θηρασιά και το ακατοίκητο νησάκι του Αγίου Νικολάου. Παλιά ήταν το σημείο φόρτωσης των εμπορικών πλοίων του χωριού, που φόρτωναν κρασί και θηραϊκή γη. Η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο, με γαϊδουράκι ή με μονοπάτι από 214 σκαλοπάτια από το κάστρο της Οίας. Το Αμμούδι δεν έχει παραλία, αλλά βραχάκια με μια τσιμεντένια πλατφόρμα που χρησιμοποιούν ορισμένοι κολυμβητές για να πηδήξουν στο νερό. Αξιοθέατα είναι το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Νικολάου του Περαματάρη μεταξύ Αρμένης και Αμμουδίου, στην ανατολική πλαγιά προς το μικρό φάρο και του Αγίου Σάββα. Στο γραφικό λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες, υπάρχουν ταβέρνες και εστιατόρια που σερβίρουν φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, ένα σούπερ μάρκετ και μερικά καταλύματα διαμονής. Από το Αμμούδι φεύγουν καραβάκια για τη Θηρασιά και τη Νέα Καμμένη.

Το Αρμένι βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά της Σαντορίνης, κάτω από τον οικισμό της Οίας, με θέα όλα τα παράλια του νησιού, τη Θηρασιά και το ηφαίστειο. Είναι ένα μικρό λιμάνι που επίσης χρησιμοποιούσαν οι παλιοί έμποροι για να φορτώνουν τα καράβια τους, αλλά πλέον δένουν μόνο λίγες ψαρόβαρκες. Η πρόσβαση γίνεται με δρόμο από την Οία μέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και μετά 219 σκαλοπάτια για να κατέβετε κάτω στο λιμανάκι. Άλλος ένας τρόπος είναι με καραβάκι από την διπλανή παραλία Αμμούδι. Έχει μια μικρή παραλία, μια μικρή ταβέρνα που σερβίρει φρέσκο ψάρι και θαλασσινά και κάποια καταλύματα διαμονής.

Ο Βόθωνας βρίσκεται στο κέντρο της Σαντορίνης, πολύ κοντά στον κεντρικό δρόμο και δίπλα στη Μεσσαριά. Η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο και με λεωφορείο. Είναι ένα από τα πιο παλιά χωριά του νησιού, που εμφανίζεται σε γραπτές αναφορές περίπου τον 18ο αιώνα και στην απεικόνιση της Σαντορίνης από τον Olivier το 1801. Στα τέλη του 19ου αιώνα που γνώρισε εποχή ευημερίας κτίστηκαν αρκετά αρχοντικά κτίσματα που άφησαν το στίγμα τους στον δομημένο χώρο, δίνοντάς του εντυπωσιακές προσόψεις με πεσσούς, ψηλά ταβάνια και άφθονο χώρο σε ανασκαμμένες κατασκευές, μεγαλοπρεπείς εισόδους. Είναι ένα μικρό γραφικό χωριό με συνδυασμό κτιστών και υπαίθριων χώρων και κατασκευών, τόσο κομμένων στο έδαφος (υπόσκαφα), όσο και χτισμένων πάνω από αυτό, που αναπτύσσεται  κατά μήκος μιας χαράδρας που διασχίζει σήμερα ο κεντρικός δρόμος, όπου πήρε και την ονομασία του. Εδώ θα συναντήσουμε τα περισσότερα και πιο χαρακτηριστικά υπόσκαφα κτίσματα του νησιού, με στενά μονοπάτια και σκαλοπάτια. Στο Βόθωνα υπάρχει το υπόσκαφο Μουσείο Οίνου, σε σχήμα λαβυρίνθου, το οποίο παρουσιάζει την ιστορία του κρασιού και των ντόπιων αμπελουργών της Σαντορίνης από το 1660 έως το 1970. Στο χωριό θα παρατηρήσετε αρκετές εκκλησίες, αλλά η πιο εντυπωσιακή βρίσκεται έξω από τον οικισμό, η Παναγία της Σέργενας ή Παναγία της Τρύπας που είναι λαξευμένη σε βράχο και γιορτάζει στις 2 Φεβρουαρίου. Νότια του οικισμού βρίσκεται ο ναός της Παναγίας. Στην περιοχή υπάρχουν καταστήματα εστίασης για φαγητό και καταλύματα διαμονής.

Ο Βουρβούλος βρίσκεται στην βορειοανατολική πλευρά της Σαντορίνης, κοντά στη Θήρα, αμφιθεατρικά χτισμένος σε μια πλαγιά που ατενίζει την ανατολική περιοχή του νησιού με τις πλατιές πεδιάδες. Η ονομασία του πιθανότατα προέρχεται από την λέξη «βουρβούλα», που σημαίνει στην τοπική διάλεκτο «φουσκάλα», λόγω της μορφολογίας του εδάφους της περιοχής, το οποίο είναι γεωλογικώς φλυκταινώδες. Το χωριό είναι χωρισμένο σε 4 περιοχές: Τον Πάνω Βουρβούλο σε υψόμετρο 300 μέτρων, τον Κάτω Βουρβούλο όπου βρίσκεται και η κεντρική πλατεία, τον Παλιό Βουρβούλο και το γοητευτικό λιμανάκι όπου αγκυροβολούν τα ψαροκάικα. Ο Παλιός Βουρβούλος ή Παλιό χωριό, για τους ντόπιους, είναι ένας από τους παλαιότερους παραδοσιακούς οικισμούς στο νησί. Μικρός και αυθεντικός, με υπόσκαφα και παλιά αγροτόσπιτα, πλακόστρωτα μονοπάτια, βρίσκεται ακριβώς δίπλα από τον νεώτερο οικισμό. Αν και βρίσκεται πολύ κοντά στην πρωτεύουσα, η ζωή στο χωριό θυμίζει ακόμα το χθες, με αυθεντικές εικόνες της κυκλαδίτικης ζωής. Στο κέντρο του χωριού υπάρχουν μίνι μάρκετ, μια καφετέρια δυο ταβέρνες με εξαιρετικά ελληνικά παραδοσιακά και τοπικά φαγητά. Στο Κάτω Βουρβούλο υπάρχουν μίνι μάρκετ, παραλιακά μπαράκια και γραφικά καφενεδάκια και παραδοσιακά εστιατόρια και ταβέρνες με φρέσκο ​​ψάρι και νόστιμες τοπικές σπεσιαλιτέ. Η περιοχή έχει τις λιγότερες εκκλησίες του νησιού και οι κυριότερες είναι η Αγία Μονή  στον Επάνω Βουρβούλο, ο Άγιος Ευστράτιος στο κέντρο του χωριού, ο  Άγιος Παντελεήμονας που βρίσκεται ανάμεσα στο Πάνω και Κάτω Βουρβούλο, και ο Άγιος Χαράλαμπος ανάμεσα στον Πάνω και Κάτω Βουρβούλου). Η παραλία του Βουρβούλου βρίσκεται δίπλα στο λιμανάκι του. Στην περιοχή υπάρχουν καταλύματα διαμονής, μερικές υπέροχες βίλες, ξενοδοχεία με θέα στη θάλασσα και ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Το Εμπορειό ή Εμπορείο ή Νημποριός είναι το μεγαλύτερο χωριό της Σαντορίνης και βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, στους πρόποδες του όρους Προφήτη Ηλία. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση του ονόματος. Η επικρατέστερη είναι ότι προέρχεται από την λέξη εμπόριο, είτε γιατί εδώ γινόταν η αγοραπωλησία όλων των εμπορευμάτων , είτε ότι στην περιοχή υπήρχε το εμπορικό λιμάνι της Αρχαίας Ελευσίνας. Άλλη θεωρία λέει ότι το όνομα προέρχεται από τις λέξεις νέο και μπούργκ (Γαλλικά Bourg = μεσαιωνικό οχυρωμένο χωριό) και σήμαινε νέο χωριό. (δείτε περισσότερα)

Η Έξω Γωνιά βρίσκεται στο κέντρο της Σαντορίνης, κοντά στην Επισκοπή Γωνιάς και στον Πύργο Καλλίστης, όπου σε παλιούς χάρτες αναφέρεται και ως Απάνω Γωνιά. Η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο ή με μονοπάτι από το Πύργο ή τη Μέσα Γωνιά (περίπου 3 χιλιόμετρα και από τα δύο αυτά χωριά). Είναι ένα μικρό χωριό, χτισμένο αμφιθεατρικά σε μια πλαγιά, με στενά σοκάκια, όμορφες εκκλησίες και αρχοντικά που ακολουθούν με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νησιού. Αξιοθέατο του χωριού είναι το  Art Space, ένα μοναδικό Εικαστικό Κέντρο Τέχνης, μέσα στους υπόσκαφους χώρους ενός παλιού οινοποιείου του 1861. Όπως και τα περισσότερα χωριά του νησιού έχει αρκετές εκκλησίες με σπουδαιότερες τον Άγιο Γεώργιο,  τον Άγιο Παντελεήμονα και το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους, το οποίο έχει κτιστεί στη θέση μοναστηριακού συγκροτήματος. Διαθέτει λίγα καταλύματα διαμονής, αλλά και  λιγοστές ταβέρνες που μπορεί κανείς να βρει καλό φαγητό και ντόπιους μεζέδες. Η παραλία της Έξω Γωνιάς λέγεται ΑΒΙΣ από το εργοστάσιο ντομάτας Α.ΒΙ.Σ. (Αγροτική Βιομηχανία Σαντορίνης) που υπήρχε εκεί, που τώρα έχει μετατραπεί σε σύγχρονο πολιτιστικό κέντρο, όπου μπορεί να δει κάποιος ενδιαφέρουσες εκθέσεις και εκδηλώσεις.

Ο Εξωμύτης ή Εξεμύτης είναι παραθαλάσσιος οικισμός και ακρωτήρι που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Σαντορίνης, δίπλα στα θέρετρα Βλυχάδα και Άγιος Γεώργιος και πολύ κοντά στην Περίσσα. Αξιοθέατα είναι τα ευρήματα λαξευτών αρχαίων τάφων, σμιλεμένων μέσα στον βράχο, ένα χιλιόμετρο ανατολικά της Βλυχάδας. Σε έναν από τους βράχους, πάνω από ταφικά μνημεία, είναι σκαλισμένη μία τεράστια οχιά, η Όχεντρα ή Έχεντρα (Αρχαία Ελληνικά όχεντρα: οχιά, έχιδνα). Στο ακρωτήρι του Εξωμύτη, πιστεύεται ότι είναι βυθισμένο το λιμάνι της αρχαίας πόλης της Θήρας, Ελευσίνας, η οποία αναφέρεται από τον Πτολεμαίο τον Γεωγράφο ως μία από τις πόλεις της Σαντορίνης. Η παραλία του βρίσκεται κοντά στον ομώνυμο όρμο.

Η Επισκοπή Γωνιάς ή Μέσα Γωνιά βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού του Προφήτη Ηλία, στο κέντρο της Σαντορίνης, κοντά στον Πύργο Καλλίστης και την Έξω Γωνιά. Αποκαλείται και Μέσα Γωνιά, όπως ήταν το επίσημο όνομα του χωριού μέχρι το 1915, ενώ σε παλιούς χάρτες αναφέρεται και ως Κάτω Γωνιά. Ο οικισμός απεικονίζεται από τον Olivier σε χάρτη της Σαντορίνης του 1801. Το όνομα Επισκοπή Γωνιάς οφείλεται στην ύπαρξη πλησίον του χωριού του μεσοβυζαντινού ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή Παναγιά η Επισκοπή, ο οποίος στα παλαιά χρόνια αποτέλεσε την έδρα, αρχικά της ορθόδοξης και αργότερα της λατινικής επισκοπής του νησιού. Το χωριό καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από τον μεγάλο σεισμό του 1956 και οι περισσότεροι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στο Καμάρι. Ήταν γνωστό για την παραγωγή κρασιού και είχε πολλά οινοποιεία, ενώ σήμερα λειτουργούν τρία. Σημαντικότερα αξιοθέατα θεωρούνται, η βυζαντινή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου ή της Παναγίας Επισκοπής ή Κυρά Πισκοπής όπου πήρε την ονομασία το χωριό, το υπόσκαφο εκκλησάκι του Αγίου Ματθαίου και ο Άγιος Γεώργιος του Σιδερή. Στην περιοχή υπάρχουν λίγα καταλύματα διαμονής και λίγες ταβέρνες.

Το Ημεροβίγλι βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Σαντορίνης, χτισμένο στο ψηλότερο σημείο της Καλντέρας, σε υψόμετρο 500 μέτρων, πολύ κοντά στα Φηρά, με θέα τα νησιά του ηφαιστείου και τη Θηρασιά. Η εξαιρετική θέα του στην Καλντέρα δικαιολογεί πλήρως το όνομα που του δόθηκε ως «μπαλκόνι της Σαντορίνης» και είναι μια από τις περιοχές που έχουν την καλύτερη θέα στο ηλιοβασίλεμα στο νησί. Στο Ημεροβίγλι υπήρχε ένα από τα πέντε καστέλια του νησιού που ονομαζόταν «Σκάρος». Ήταν ο πιο παλιός και ίσως ο πιο σημαντικός από τους πέντε οχυρωμένους οικισμούς της Σαντορίνης, αλλά σήμερα είναι ο μόνος που δεν σώζεται σχεδόν τίποτα που να θυμίζει τη μεσαιωνική του αίγλη. Ήταν η πρωτεύουσα της Σαντορίνης επί επτά σχεδόν αιώνες, μέχρι το 18ο αιώνα και η κατοικία του ενετού άρχοντα του νησιού. (δείτε περισσότερα)

Το Καμάρι είναι ο μεγαλύτερος παραθαλάσσιος οικισμός της Σαντορίνης, χτισμένος στους πρόποδες του επιβλητικού βουνού Μέσα Βουνό, στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, πολύ κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο και με θέα την Ανάφη. Το Καμάρι ήταν περιοχή μέγιστης στρατηγικής σημασίας κατά την αρχαιότητα. Στον καταστροφικό σεισμό του 1956 υπέστη σοβαρές ζημιές, αλλά ανοικοδομήθηκε από την αρχή,  όταν μετοίκησαν εκεί πολλοί από τους κατοίκους της Επισκοπής Γωνιάς μετά την ολοσχερή καταστροφή του χωριού τους. Σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο περιζήτητα και πιο οργανωμένα τουριστικά θέρετρα στο νησί. (δείτε περισσότερα)

Ο Καρτεράδος βρίσκεται στο κέντρο της Σαντορίνης, χτισμένος δίπλα σε ένα μικρό ποταμό, μέσα σε τρεις ρεματικές, της Φοινικιάς, του Βουνίτσου και του Πατηνιώτη, πολύ κοντά στα Φηρά και τη Μεσσαριά, με θέα τα μαύρα ηφαιστειακά πετρώματα και την κοιλάδα. Η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο, λεωφορείο και με μονοπάτι από τα Φηρά. Η ονομασία πιθανά να προέρχεται από την λέξη καρτέρι, επειδή εκεί στηνόταν καρτέρι στους πειρατές. Η περιοχή θεωρείται ότι κατοικήθηκε από το 17ο αιώνα και οι αρχικές κατοικίες ήταν υπόσκαφα σπίτια χτισμένα βαθιά μέσα στο βράχο, με τέτοιο τρόπο ώστε οι στέγες τους να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με το δρόμο. (δείτε περισσότερα)

Το Κοντοχώρι είναι συνοικία των Φηρών και βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Σαντορίνης. Τον τελευταίο αιώνα τα δυο χωριά ενώθηκαν και σήμερα τα όρια είναι δυσδιάκριτα και θεωρείται από πολλούς ως περιοχή των Φηρών. Οι εκκλησίες στο Κοντοχώρι είναι επτά και οι περισσότερες χτισμένες από το 17ο αιώνα. Αξιοθέατο είναι το Λαογραφικό Μουσείο Λιγνού, το οποίο στεγάζεται στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου.

Το Μεγαλοχώρι βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Σαντορίνης, πολύ κοντά στο λιμάνι. Αναπτύχθηκε κατά μήκος του πυθμένα της κοιλάδας που απλώνεται πάνω από τα «κλαδιά» της, αλλά και σε ένα κομμάτι της καλντέρας. Αναφέρεται σε γραπτές πηγές στα μέσα του 17ου αιώνα και στην απεικόνιση του Ολιβιέ το 1801. Είναι ένα από τα πιο γραφικά χωριά του νησιού, ήσυχο και παραδοσιακό που έχει κρατήσει αναλλοίωτο το χαρακτήρα και την ατμόσφαιρά του. Υπέροχη ατμόσφαιρα, στριφογυριστά δρομάκια με ασβεστωμένα καλοδιατηρημένα σπίτια με την κυκλαδική αρχιτεκτονική, τυπικά υπόσκαφα σπίτια, μα και παλιά αρχοντικά, με αναρίθμητες κάναβες, την πιο γραφική πλατεία στο νησί και πολυάριθμες κατάλευκες εκκλησίες με μπλε τρούλους και περίτεχνα καμπαναριά. Τα πολλά αμπέλια που περιβάλλουν τον οικισμό είναι δείγμα του εύφορου του εδάφους του, γεγονός που αξιοποίησαν για αιώνες οι κάτοικοί του παράγοντας εκλεκτό κρασί. Τρία από τα μεγαλύτερα οινοποιεία της Σαντορίνης βρίσκονται εδώ. Πριν από κάποια χρόνια το χωριό ανήκε σε μια από τις πιο ισχυρές οικογένειες του νησιού που παρήγαγε πρώτη το γλυκό κρασί βινσάντο και το εξήγαγε σε όλον τον κόσμο. Στην ευρύτερη περιοχή του Μεγαλοχωρίου έχουν βρεθεί ίχνη προϊστορικών οικισμών της Πρωτοκυκλαδικής και Υστεροκυκλαδικής περιόδου. Στο χωριό βρίσκονται πολλές εκκλησίες με αξιοθαύμαστα καμπαναριά, όπως οι Άγιοι Ανάργυροι στην πλατεία, ο Άγιος Νικόλαος Νικολάου κτισμένο στην άκρη του γκρεμού στην Πλάκα, τα Εισόδια της Θεοτόκου στην πλατεία, τα Εισόδια Θεοτόκου ή η Παναγιά της Πλάκας κτισμένη στην άκρη του γκρεμού στην Πλάκα, η Ζωοδόχος Πηγή με το περίτεχνο καμπαναριό στο κέντρο χωριού, η Κοίμηση της Θεοτόκου στην πλατεία και ο Χριστός ή Μεταμόρφωση του Σωτήρα ένα υπόσκαφο εκκλησάκι στην παραλία της Θέρμης. Κοντινή παραλία είναι η Θέρμη ή Χριστός με θέα τα παράλια του νησιού, τη Νέα και Παλιά Καμένη και τη Θηρασιά. Αν και μικρό χωριό στο Μεγαλοχώρι έχει τουριστική υποδομή με τουριστικά καταστήματα, καφετέριες, παραδοσιακές ταβέρνες με εξαιρετικό φαγητό και καταλύματα διαμονής που κάποια προσφέρουν θέα στην καλντέρα. Στο Συμπόσιον Κέντρο Πολιτισμού διοργανώνονται μουσικές βραδιές.

Η Μεσαριά βρίσκεται στη δυτική πλευρά και προς το κέντρο της Σαντορίνης, που απλώνεται από την πεδιάδα ως την άκρη της καλντέρας, κοντά στο λιμάνι και στα Φηρά. Είναι ένα γραφικό χωριό περιτριγυρισμένο από περιβόλια και αμπελώνες, με κατάλευκα σπίτια και στενά καλντερίμια. Ανήκει στον τύπο των ανασκαμμένων οικισμών που ακολουθούν τον πυθμένα της κοιλάδας και επεκτείνονται στην ευρύτερη περιοχή. Η Μεσαριά αναφέρεται σε γραπτές πηγές, ήδη από τα μέσα του 17ου αιώνα και αποτέλεσε σημαντικό εμπορικό κέντρο του νησιού, όπως άλλωστε το μαρτυρούν τα πολλά αρχοντικά του. Κατά τον 19 ο αιώνα αποτέλεσε το βιομηχανικό κέντρο της Σαντορίνης, με τη πλεκτοβιομηχανία Μαρκεζίνη, το αποστακτήριο του Βενετσάνου με 3 θόλους σε σειρά και το ρακί του Νομικού. (δείτε περισσότερα)

Η Οία βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά της Σαντορίνης και είναι το πρώτο χωριό που αντικρίζεις όταν φτάνει το πλοίο για να μπει στο λιμάνι. Απλώνεται από τη δυτική ως την ανατολική ακτή σε μια έκταση 50 στρεμμάτων και ουσιαστικά έχει σήμερα ενσωματώσει τα γύρω μικρά χωριά, το Θόλο, τη Φοινικιά και το μικρό οικισμό γύρω από την παραλία στον Παράδεισο. Θεωρείται ως ένα από τα πιο γραφικά μέρη της Ελλάδας και ένας από τους πιο διάσημους προορισμούς σε όλο τον κόσμο για το ηλιοβασίλεμά της, με έντονο παραδοσιακό χαρακτήρα. Το 1993 η Οία χαρακτηρίστηκε παραδοσιακός οικισμός με προεδρικό διάταγμα και ολόκληρη η Σαντορίνη ως περιοχή «εξαιρετικού φυσικού κάλλους». (δείτε περισσότερα)

Η Περίσσα είναι παραθαλάσσιος οικισμός που βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά της Σαντορίνης, στη σκιά του επιβλητικού Μέσα Βουνού και είναι το πιο ξακουστό καλοκαιρινό θέρετρο του νησιού. Λόγω της ραγδαίας τουριστικής ανάπτυξης η Περίσσα έχει σχεδόν ενωθεί με το διπλανό χωριό Εμπορειό. Σύμφωνα με μελετητές, αλλά και από ερείπια αρχαίας πόλης που ανακαλύφθηκαν κατά την διάρκεια ανασκαφών στην περιοχή το 1836, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η Περίσσα βρίσκεται στην θέση της αρχαίας πόλης της Ελευσίνας. Αναφέρεται επίσης και από τον Πτολεμαίο τον Γεωγράφο ως μία από τις πόλεις της Σαντορίνης. (δείτε περισσότερα)

Ο Πύργος Καλλίστης ή Πύργος είναι το ψηλότερο χωριό της Σαντορίνης και βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της, με πανοραμική θέα και στις δύο πλευρές του νησιού, κοντά στο λιμάνι και στην Έξω Γωνιά. Χτισμένος στους πρόποδες του Προφήτη Ηλία ξεχωρίζει από απόσταση και θεωρείται από τα ομορφότερα και γραφικότερα χωριά του νησιού, με θέα το ενετικό κάστρο, τα σπίτια διάσπαρτα αμφιθεατρικά τριγύρω του, ασβεστωμένες εκκλησίες με γαλάζιους τρούλους και αμπελώνες γεμάτους με τα χαρακτηριστικά καλαθόμορφα αμπέλια της Σαντορίνης. Ο Πύργος είναι ένα παραδοσιακό χωριό που διατηρεί την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική του, με νεοκλασικά αρχοντικά, υπόσκαφα σπιτάκια, μικρές αυλές με λουλούδια, πλακόστρωτα δρομάκια, αποπνέοντας μια έντονη αίσθηση δύναμης και ευημερίας. (δείτε περισσότερα)

Τα Φηρά βρίσκονται στη δυτική πλευρά της Σαντορίνης, χτισμένα σε υψόμετρο 260 μέτρων στην άκρη της καλντέρας, με θέα τη Νέα και Παλιά Καμένη και τη Θηρασιά. Είναι ο μεγαλύτερος οικισμός και η πρωτεύουσα του νησιού και απέχει 8 χλμ. από το λιμάνι και 5 χλμ. από το αεροδρόμιο. Αποτελεί το εμπορικό και διοικητικό κέντρο του νησιού, με όλες τις υπηρεσίες, τράπεζες, το κεντρικό ταχυδρομείο, φαρμακεία, καθώς και τις περισσότερες επιλογές για φαγητό, ποτό και ψώνια. Η πόλη ανήκει στον τύπο των γραμμικών οικισμών, καθώς αναπτύχθηκε κατά μήκος ενός κύριου άξονα προς το στόμιο της Καλντέρας, με ολόλευκα σπίτια με θόλους και καμάρες, πολλά παραθυράκια στη πλευρά που βλέπει τη θάλασσα, στενά πλακόστρωτα σοκάκια, ταράτσες που γίνονται μπαλκόνια στα διπλανά σπίτια, καθολικές και ορθόδοξες εκκλησίες και μοναστήρια ανάλογα με την καταγωγή του πληθυσμού. (δείτε περισσότερα)

Το Φηροστεφάνι βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Σαντορίας και είναι παλιός οικισμός που σήμερα έχει ενωθεί με τα Φηρά, με θέα τη Νέα και τη Παλαιά Καμένη και τη Θηρασιά. Το όνομά του σημαίνει «στεφάνι των Φηρών» και οφείλεται στην υψομετρική του θέση σε σχέση με τα υπόλοιπα Φηρά. Είναι ήσυχος οικισμός που χαρακτηρίζεται από τα παραδοσιακά σπίτια, τα στενά σοκάκια και την θέα προς το ηφαίστειο. Το Φηροστεφάνι έχει τέσσερις εκκλησίες και η πιο εντυπωσιακή και φημισμένη είναι η Παναγιά των Αγίων Θεοδώρων με το μπλε τρούλο. Άλλες εκκλησίες είναι η Αγία Σοφία, o Άγιος Γεράσιμος και ο Άγιος Γεώργιος ο Σφουγγατάς. Το Φηροστεφάνι έχει ηπιότερη τουριστική ανάπτυξη από τα Φηρά με αρκετά τουριστικά καταστήματα, μίνι μάρκετ, καταστήματα εστίασης για φαγητό και καφέ και καταλύματα διαμονής που τα περισσότερα είναι χτισμένα πάνω στα βράχια.

Η Φοινικιά είναι οικισμός της Οίας και βρίσκεται σε υψόμετρο 127 μέτρων, στη βορειοδυτική πλευρά της Σαντορίνης, με θέα τα νησιά του ηφαιστείου και τη Θηρασιά. Είναι από τους πιο γραφικούς παραδοσιακούς οικισμούς του νησιού, που ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του και τις πλαγιές που είναι γεμάτες αμπέλια και πέτρινα αλώνια. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του όμορφου οικισμού είναι ότι στο κέντρο του δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα. Η είσοδος στον οικισμό είναι αρκετά εντυπωσιακή, με ένα ψηλό τοίχο από σκούρα ηφαιστειακή πέτρα, με στενά πλακόστρωτα σοκάκια και φραγκόσυκα ανάμεσά τους, λευκά πετρόκτιστα σπιτάκια βαμμένα σε διάφορα χρώματα, μικρές αυλές γεμάτες γιασεμί, αγιόκλημα, γαρδένιες και βουκαμβίλιες, αρκετά υπόσκαφα σπίτια και ιστορικά κτίρια που συνθέτουν την εικόνα του. Εδώ θα συναντήσεις το κρινάκι της Παναγίας ή θαλασσόκρινο που επιμένει να ανθίζει εδώ και χιλιάδες χρόνια, γνωστό από αρχαίες εικονογραφήσεις στην Κνωσσό και στη Σαντορίνη. Αν και είχε την τύχη να μην υποστεί σοβαρές ζημιές κατά τον σεισμό του 1956, οι μόνιμοι κάτοικοι ήταν ελάχιστοι. Κατά το 18ο και 19ο αιώνα όταν το  χωριό της Οίας γνώριζε την ευημερία του ναυτικού εμπορείου, στη Φοινικιά οι κάτοικοι εργάζονταν στην κοιλάδα και τους αμπελώνες. Οι καπετάνιοι της Οίας είχαν τα καλοκαιρινά τους σπίτια και τις κάναβες. Πιστεύεται ότι την εποχή της ακμής της είχε περίπου 150-200 κάναβες. Μετά τον πόλεμο και τον καταστρεπτικό σεισμό ερήμωσαν και σήμερα οι περισσότερες έχουν μετατραπεί σε ξενώνες, άλλες είναι εγκαταλειμμένες και μια μόνο έχει τη παλιά της χρήση. Οι περισσότερες από τις εκκλησίες της Φοινικιάς έχουν παλαιά υπέροχα τέμπλα και θαυμάσια θέα στο ηλιοβασίλεμα από τις αυλές τους. Η Αγία Ματρώνα γιορτάζει στις 20 Οκτωβρίου με πανηγύρι και διαγωνισμό οινογευσίας. Η αυλή της έχει μαγευτική θέα στο πανέμορφο χωριό, όλα τα παράλια του νησιού, τα νησιά του ηφαιστείου και τη Θηρασιά. Η Φοινικιά έχει ήπια τουριστική ανάπτυξη με μικρά ξενοδοχεία και μεζεδοπωλεία με τοπικές λιχουδιές.

Από την ομάδα του Greece Destination

Πηγή photo slider: Pikist