Αξιοθέατα στη Λήμνο

Αξιοθέατα στη Λήμνο

Η Ηφαιστεία ήταν η μεγαλύτερη και αρχαιότερη πόλη της Λήμνου που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία του νησιού. Οι ανασκαφές από τον Ιταλό αρχαιολόγο Ντέλλα Σέτα, έφεραν στο φως ιερό αφιερωμένο στη Μεγάλη Θεά Λήμνο, νεκροπόλεις, λουτρά, ένα μεγάλο οικοδόμημα, πηγάδια, θέατρο της ελληνιστικής περιόδου, πολλές κατοικίες, ένα ιερό και μια μεγάλη καμένη νεκρόπολη. Ακόμη βρέθηκαν πολλά όπλα, χρυσά αντικείμενα, πήλινα ειδώλια και αγγεία τοπικής τεχνοτροπίας. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Λήμνου)

Η Πολιόχνη είναι ένας αρχαιολογικός τόπος στην ανατολική ακτή της Λήμνου, κοντά στο χωριό Καμίνια, που χτίστηκε στη αυγή της νεολιθικής περιόδου. Αποτελούσε έναν από τους σπουδαιότερους οικισμούς του Αιγαιακού χώρου κατά την 3η χιλιετία π.Χ.. Στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, γνώρισε τόσο μεγάλη άνθηση, ώστε να θεωρείται σήμερα η αρχαιότερη πόλη της Ευρώπης με πρώιμη μορφή κοινωνικής και αστικής οργάνωσης. Στον αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται και το Μουσείο Προϊστορικού Οικισμού Πολιόχνης, το οποίο συγκεντρώνει πολλά και σημαντικά ευρήματα. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Λήμνου)

Το Ιερό της Αρτέμιδος, ανακαλύφθηκε στην περιοχή του Αυλώνα. Η Άρτεμη, σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, μνημονεύεται σαν η πολιούχος της Μύρινας και λατρευόταν ταυτιζόμενη με τη Σελήνη. Ήταν θεότητα του ουρανού και στο υπαίθριο ιερό τέμενος της, θυσίαζαν προς τιμήν της. Το εργαστήριο κεραμικής κοντά στην Ελληνιστική και Ρωμαϊκή νεκρόπολη, τα ερείπια των τειχών, είναι κάποια από τα ενδιαφέροντα λείψανα του νεολιθικού οικισμού που βρίσκεται έξω από τα τείχη του κάστρου της Μύρινας. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Λήμνου)

Το κάστρο της πόλης καλύπτει έκταση 144 στρεμμάτων. Σε μια πρώιμη μορφή χτίστηκε στις αρχές του 12ου αιώνα και οι οχυρώσεις του ενισχύθηκαν το 1185 από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε ό,τι υλικό είχε απομείνει από την κλασική ακρόπολη της πόλης, η οποία έτσι εξαφανίστηκε. Τη σημερινή του μορφή απέκτησε στα χρόνια της ενετοκρατίας από το Φιλόκαλο Ναβιγκαγιόζι (1207-14) και το γιο του Λεονάρδο (1214-60). Στη συνέχεια επισκευάστηκε και συμπληρώθηκε πολλές φορές: το 1361 από τον Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγο, το 1477 από τον Ενετό διοικητή Φραγκίσκο Πασχαλίγκο και στα τέλη του 16ου αιώνα από τους Οθωμανούς. Σε όλες τις εποχές αποτελούσε το ισχυρότερο φρούριο της Λήμνου γι’ αυτό και η πόλη ονομαζόταν Κάστρο από τα ύστερα βυζαντινά χρόνια μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα. Έχει τριπλό τείχος με 14 πύργους συνολικά, ύψους έως 8 μ. και πάχους 1,5 μ., το οποίο προστάτευε βαθιά τάφρος στα ανατολικά, σήμερα εξαφανισμένη. Στα 1780, έπειτα από τις επισκευές του Χασάν πασά Τζεζάερλι, ήταν εφοδιασμένο με 150 κανόνια. ο] Έχει μια κεντρική πύλη, ανατολική, στην οποία οδηγούσε ανηφορικό λιθόστρωτο μονοπάτι και μια μικρότερη, βόρεια, κοντά στην ακτή. Την εποχή που το επισκέφθηκε ο Βιντσέντζο Κορονέλλι (1690-95) στο εσωτερικό του κάστρου ακούγονταν τα τοπωνύμια: Άγιος Μάρκος, Άγιος Ρόκκος, Αγία Μαρία -προφανώς κατάλοιπα ναΐσκων της ενετοκρατίας- και Μαυροχώρι, το οποίο ήταν η συνοικία της φρουράς και βρισκόταν χαμηλά προς τη θάλασσα κοντά στη δευτερεύουσα πύλη. Το 1770 η ίδια περιοχή και η πύλη αποκαλούνταν Μαυροχάτι. (Πηγή πληροφοριών: Βικιπαίδεια)

Το αρχαιολογικό Μουσείο Λήμνου βρίσκεται στη Μύρινα. Στεγάζεται σε νεοκλασικό κτίριο στο Ρωμαίικο γιαλό που λειτουργεί από το 1961. Παρουσιάζει την ιστορική εξέλιξη του νησιού από τη χαλκολιθική περίοδο έως τη Ρωμαιοκρατία με ευρήματα σχεδόν από όλους τους αρχαιολογικούς τόπους του νησιού, την Πολιόχνη, τα Καβείρια, την Ηφαιστεία, το  ιερό της Αρτέμιδος, την Μύρινα. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Λήμνου)

Στεγάζεται στο χώρο της Μητρόπολης στη Μύρινα. Συγκεντρώνει ανεκτίμητης αξίας, έργα και κειμήλια της εκκλησιαστικής παράδοσης και τέχνης, βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Λήμνου)

Οι Κάβειροι ήταν θεότητες αρχαίας Ελληνικής μυστηριακής λατρείας η οποία πρωτοεμφανίζεται στη Λήμνο. Τα Καβείρια μυστήρια ήταν οι θρησκευτικές τελετές που τελούνταν στα ιερά των Καβείρων. Στον Ιερό αυτόν τόπο γιόρταζαν τη γονιμότητα και την αναγέννηση της φύσης με θυσίες ζώων στους θεούς, σπονδές, προσευχές και αφιερώματα. Το σημαντικότερο γεγονός ήταν η γιορτή της πορφυρίας όπου ζωντάνευε η ανακάλυψη της φωτιάς, που όπως θέλει η παράδοση έγινε στην ίδια τη Λήμνο. Οι συντεχνίες των μεταλλουργών έπαιζαν ιδιαίτερο ρόλο. Ανέβαιναν στο όρος Μόσυχλο όπου άναβαν καθαρή και αμόλυντη φλόγα με ένα χαλκείο, δηλαδή ένα χάλκινο κάτοπτρο που κρατούσαν απέναντι στον ήλιο, κάτι δηλαδή σαν τη σημερινή αφή της Ολυμπιακής φλόγας. Στην ακτή των Καβειρίων βρίσκεται η σπηλιά του Φιλοκτήτη. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Λήμνου)

Λειτουργεί σε ένα διώροφο παραδοσιακό σπίτι στο χωριό Πορτιανού. Περιλαμβάνει εκθέματα από την καθημερινή ζωή των κατοίκων του νησιού και περισσότερα από 300 αντικείμενα λαϊκής τέχνης, όπως οικιακά σκεύη, εργόχειρα, εργαλεία καθημερινής χρήσης και παραδοσιακές φορεσιές. Ιδρύθηκε το 1995 από το Σύλλογο Πορτιανατών Λήμνου Αθηνών – Πειραιώς και Περιχώρων. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Λήμνου)

Την 1η Ιουλίου 2006 εγκαινιάσθηκε στη Λήμνο ένα νέο θεματικό Μουσείο του Αιγαίου. Στο Μουσείο παρουσιάζεται η ναυτική παράδοση των προσφύγων από την Μικρασία, που ασχολήθηκαν σχεδόν αποκλειστικά με τη σπογγαλιεία και την επεξεργασία των σφουγγαριών. Ο εξοπλισμός των δυτών, σκάφανδρα, εργαλεία και αντικείμενα που περισυνέλεξαν οι σφουγγαράδες από τα βάθη της θάλασσας είναι μερικά από τα ενδιαφέροντα εκθέματα. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Λήμνου)

Η Πινακοθήκη του Κοντιά πρωτολειτούργησε τον Αύγουστο του 2007. Μοναδική στην Ελλάδα, φιλοξενεί έργα σπουδαίων καλλιτεχνών από τη Λήμνο, την Ελλάδα και τις χώρες της Βαλκανίων. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Λήμνου)

Πηγή photo slider: commons.wikimedia.org