Η φύση στο Νομό Αργολίδας

Η φύση στο Νομό Αργολίδας

Το Αραχναίο είναι βουνό του νομού Αργολίδας με υψηλότερο σημείο στα 1.199 μέτρα. Καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του κεντρικού τμήματος του νομού. Στα νότια ενώνεται με το όρος Δίδυμο, ενώ προς τα βόρεια καταλήγει στα υψώματα του ανατολικού νομού Κορινθίας. Το βουνό στα νότια είναι εντελώς αποψιλωμένο, όμως στην βόρεια πλευρά του διαθέτει ακόμη ορισμένα πευκοδάση. Στους πρόποδές του είναι χτισμένο το Λυγουριό και το αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, ενώ στα δυτικά του βρίσκεται το Ναύπλιο. Ο Παυσανίας αναφέρει πως στους πρόποδες του Αραχναίου ήταν χτισμένη η πόλη Λήσσα. (Πηγή πληροφοριών: Βικιπαίδεια)

Το Αρτεμίσιο είναι βουνό της Πελοποννήσου που βρίσκεται στα σύνορα των νομών Αργολίδας και Αρκαδίας. Βόρεια ενώνεται με το Λύρκειο, δυτικά καταλήγει στο οροπέδιο της Μαντίνειας και νότια ενώνεται με τον Κτενιά. Είναι τμήμα της ευρύτερης οροσειράς που ενώνει τον Κορινθιακό με τον Αργολικό κόλπο και περιλαμβάνει τα βουνά Κυλλήνη, Ολίγυρτο, Τραχύ, Λύρκειο κ.α. Η υψηλότερη κορυφή του βρίσκεται ανατολικά της Νεστάνης και έχει υψόμετρο 1.771 μέτρα. Ο Παυσανίας αναφέρει πως στην κορυφή του Αρτεμισίου υπήρχε ιερό της Άρτεμης. Το ιερό ήταν μέσα σε ένα δάσος από ιτάμους, το οποίο όμως καταστράφηκε εξαιτίας της υλοτομίας των δέντρων για το όμορφο ξύλο τους και της βραδείας ανάπτυξης του δέντρου. Σήμερα βρίσκονται πολλοί λίγοι ίταμοι στο βουνό. Το όρος Αρτεμίσιο μαζί με το γειτονικό Λύρκειο συγκαταλέγεται στις 196 σημαντικές περιοχές για πουλιά της Ελλάδας. (Πηγή πληροφοριών: Βικιπαίδεια)

Καταπράσινη περιοχή στην άκρη της Ερμιόνης, η χερσόνησος Μπίστι δεντροφυτεύτηκε στις αρχές του 20ού αι. και αποτελεί μια όαση πρασίνου αλλά και έναν υπαίθριο αρχαιολογικό χώρο. Στην είσοδο, δίπλα στο ξωκλήσι του Αϊ Νικόλα, υπάρχουν ευρήματα από κίονες των αρχαίων ναών της Αθηνάς και του Ποσειδώνα. Τα εργαστήρια επεξεργασίας πορφύρας του παρελθόντος έχουν αφήσει εδώ τα σημάδια τους, με υπολείμματα να υπάρχουν διάσπαρτα παντού. Βόρεια δεσπόζει ο ανεμόμυλος των Μητσαίων αγωνιστών του 1821 και στην ανατολική πλευρά ξεχωρίζει ο παλιός φάρος που μέχρι σήμερα λειτουργεί αδιάκοπα. Η πρόσβαση είναι εύκολη περπατώντας από την Ερμιόνη. Πηγή πληροφοριών: Δήμος Ερμιονίδας)

Το Δίδυμο όρος είναι βουνό της Αργολίδας με υψόμετρο 1.050 μέτρα. Είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό της νότιας Αργολίδας μετά το Αραχναίο, το οποίο βρίσκεται στα βόρεια του. Στα ανατολικά του συνδέεται με τα υψώματα Αδέρες, ενώ νότια καταλήγει στις πιο ομαλές και επίπεδες περιοχές της Ερμιονίδας. Το Δίδυμο έχει κυρίως χαμηλή βλάστηση. Κυριαρχεί ένα είδος γιουνίπερου το οποίο στην Πελοπόννησο ονομάζεται βένιο. Στη βόρεια πλευρά του όμως κυρίως σε κοίτες ρεμάτων συναντώνται και πλατύφυλλα όπως πλατάνια. Το Δίδυμο παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από γεωλογικής άποψης. Στους πρόποδες της δυτικής απόληξης του, σχηματίζονται κάποιοι εντυπωσιακοί γεωλογικοί σχηματισμοί με μορφή κρατήρα, που αποκαλούνται δολίνες. Είναι καθιζήσεις του εδάφους με σχήμα κυκλικό. Σχηματίστηκαν από κατακρήμνιση των ανθρακικών πετρωμάτων της περιοχής. (Πηγή πληροφοριών: Βικιπαίδεια)

Ο Ερασίνος είναι ποταμός της Αργολίδας που ρέει στην περιοχή του Αργολικού κάμπου. Πηγάζει από το χωριό Κεφαλάρι, νοτιοδυτικά του Άργους, στην συνέχεια ρέει ανατολικά διασχίζοντας τμήμα του Αργολικού κάμπου και εκβάλλει στον Αργολικό κόλπο στην Νέα Κίο. Στο σημείο των πηγών του ποταμού είναι χτισμένη εκκλησία, αφιερωμένη στην Ζωοδόχο πηγή. Το μεγαλύτερο μέρος των νερών του ποταμού διοχετεύονται σήμερα σε κανάλια που χρησιμοποιούνται για την άρδευση του Αργολικού κάμπου. Έτσι, τμήματα του εκβάλουν στον Αργολικό Κόλπο σε περιοχές μεταξύ Μύλων και Νέας Κίου. Ο ποταμός ονομαζόταν και Στύμφαλος κατά την αρχαιότητα αφού σύμφωνα με την παράδοση υπήρχε η πεποίθηση πως τα νερά του προέρχονταν από τη λίμνη Στυμφαλία κάτι που δεν επιβεβαιώνεται σήμερα. (Πηγή πληροφοριών: Βικιπαίδεια)

Πηγάζει είτε από το Αρτεμίσιο ή από το Λύρκειο όρος κι εκβάλλει στον Αργολικό Κόλπο καταλήγοντας στη Νέα Κίο. Διανύει μία διαδρομή 38 χλμ. Στην Τουρκοκρατία στις εκβολές του υπήρχε ο μύλος Μπερμπέρ Αλή και τα στάσιμα νερά του ποταμού σχημάτιζαν εκτεταμένα έλη. Σύμφωνα με τη μυθολογία η λέξη Ίναχος ήταν το τρίτο όνομα του ποταμού. Στην αρχή ονομαζόταν Καρμάνωρ, μετά Αλιάκμονας από τον ομώνυμο κάτοικο της Τίρυνθας, που σε μια κρίση τρέλας έπεσε στον ποταμό. Ύστερα, ονομάστηκε ο ποταμός Ίναχος από τον ομώνυμο ήρωα. Ο Ίναχος ήταν πατέρας της Ιούς. Ο Δίας είδε μια μέρα την Ιώ και την ερωτεύτηκε. Όταν ο πατέρας της, Ίναχος, προσπάθησε να κυνηγήσει τον Δία, που είχε αρπάξει την Ιώ, ο Δίας έστειλε μια Ερινύα, την Τισιφόνη, που τον βασάνισε τόσο μέχρι που τον έσπρωξε στον ποταμό Αλιάκμονα. Έτσι ο ποταμός μετονομάστηκε σε Ίναχο. Στο παρελθόν ο ποταμός ήταν σημαντικότατος και διέσχιζε περιμετρικά τα τείχη του Άργους. Πιστεύεται ότι μετά από μια μεγάλη πλημμύρα, ο ποταμός κατέβασε τους ανθρώπους στα πεδινά, δίνοντας ζωή στην αργολική πεδιάδα. (Πηγή πληροφοριών: Βικιπαίδεια)

Απάνεμα νερά, ένα καταπράσινο περιβάλλον και το γραφικό ξωκλήσι της Παναγίτσας στην άκρη της παραλίας, συνθέτουν το υπέροχο τοπίο της Λιμνοθάλασσας Βερβερόντας που βρίσκεται κοντά στο Πόρτο Χέλι. Η ονομασία της οφείλεται στον θρύλο των Βερβερίνων πειρατών, που βρήκαν εδώ καταφύγιο. Οι ιαματικές και θεραπευτικές ιδιότητες των υδάτων τη συμπεριέλαβαν στο ευρωπαϊκό δίκτυο Corine Biotopes, ως έναν βιότοπο σπουδαίου φυσικού πλούτου με σπάνια αποδημητικά πτηνά. Η τοποθεσία προσφέρεται για κολύμπι, θαλάσσια σπορ και καταδύσεις, ενώ αποτελεί επιπλέον ιδανικό σημείο για ψάρεμα. Εδώ λειτουργεί ανελλιπώς από το 1976 η Ververoda Water ski Center με τους Δημήτρη Κουρούνη και Δημήτρη Φραντζή στο τιμόνι, εξυπηρετώντας σκιέρ όλων των επιπέδων. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Ερμιονίδας)

Το Λύρκειο είναι βουνό της Πελοποννήσου που βρίσκεται στα σύνορα των νομών Αργολίδας και Αρκαδίας. Βόρεια ενώνεται με το Τραχύ, δυτικά καταλήγει στο οροπέδιο της Μαντίνειας και νότια ενώνεται με το Αρτεμίσιο. Είναι τμήμα της ευρύτερης οροσειράς που ενώνει τον Κορινθιακό με τον Αργολικό κόλπο και περιλαμβάνει τα βουνά Κυλλήνη, Ολίγυρτο, Αρτεμίσιο, Τραχύ κ.α. Η υψηλότερη κορυφή του ονομάζεται Γούπατα και έχει υψόμετρο 1.755 μέτρα. Το ανατολικότερο τμήμα του βουνού ονομάζεται και Αρμενιά. Το όρος Λύρκειο μαζί με το γειτονικό Αρτεμίσιο συγκαταλέγεται στις 196 σημαντικές περιοχές για πουλιά της Ελλάδας. (Πηγή πληροφοριών: Βικιπαίδεια)

Πίσω από το χωριό Δίδυμα έχει δημιουργηθεί ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο. Η γη έχει βυθιστεί σε δύο σημεία, αφήνοντας πίσω της τεράστια ανοίγματα που με την πρώτη ματιά θυμίζουν ηφαιστειακούς κρατήρες. Οι δολίνες της Αργολίδας, όμως, δεν κρύβουν πίσω τους κάποια περίεργη ιστορία, αλλά δημιουργήθηκαν από την καθίζηση του εδάφους λόγω των υπόγειων υδάτων του βουνού. Η Μεγάλη Σπηλιά βρίσκεται στους πρόποδες της οροσειράς των Διδύμων και η Μικρή Σπηλιά στην πεδιάδα, ενώ και οι δύο φαίνονται ξεκάθαρα από μεγάλη απόσταση. Στα βραχώδη τοιχώματά του μικρότερου «σπηλαίου» είναι λαξευμένα δύο εκκλησάκια, του Αϊ Γιώργη και της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ενώ εντυπωσιάζει η ποσότητα και το μέγεθος της κάππαρης, που φυτρώνει παντού. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Ερμιονίδας)

Ένας αδιάψευστος μάρτυρας της πορείας και της εξέλιξης του ανθρώπου στον ελλαδικό χώρο τα τελευταία 40.000 χρόνια αποτελεί το Σπήλαιο Φράγχθι που βρίσκεται στη βόρεια ακτή του Κόλπου της Κοιλάδας. Ζωντανό μνημείο της φύσης και του ανθρώπου, έχει βάθος 150 μ. και πλάτος εισόδου 30 μ., ενώ εδώ εντοπίστηκαν τα αρχαιότερα κατάλοιπα ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή της Ερµιονίδας αλλά και ο αρχαιότερος πλήρης σκελετός ανθρώπου στην Ελλάδα. Μάλιστα, θεωρείται σίγουρο ότι έχει κατοικηθεί από τον Homo Sapiens (30.000 χρόνια από σήμερα). Αποτελεί τη σημαντικότερη αρχαιολογική ανακάλυψη του 20ού αιώνα σύμφωνα με τον διάσημο Βαυαρό καθηγητή Αρχαιολογίας Δρ Ρούντολφ: «Με τα ευρήματά του άνοιξε νέους ορίζοντες για την επιστήμη της παλαιοντολογίας, της ανθρωπολογίας και γενικά για ολόκληρο τον κόσμο, αφού μάθαμε πολλά για τον τρόπο οργάνωσης και ζωής σε έναν τόπο επί είκοσι χιλιάδες έτη…». Όλα τα ευρήματά του βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου. Από το χωριό Φούρνους και την παραλία του Λαμπαγιαννά μετά από 15 περίπου λεπτά, θα φτάσετε στην είσοδο του σπηλαίου, αφού πρώτα διασχίσετε το μονοπάτι που οδηγεί στο σπήλαιο, το οποίο είναι εμφανές και η διαδρομή σημαδεμένη με κόκκινα βέλη. Υπάρχει και η δυνατότητα επίσκεψης σε μόλις 10 λεπτά με σκάφος από την Κοιλάδα. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Ερμιονίδας)

Η όμορφη λιμνοθάλασσα της Θερμησίας αποτελεί το μεγαλύτερο και τελευταίο προς τα δυτικά υγροβιότοπο του συμπλέγματος των παράκτιων υγροβιότοπων που απλώνονται διαδοχικά στη νότια ακτογραμμή της Ερμιονίδας. Εδώ συγκεντρώνονται δεκάδες είδη της ορνιθοπανίδας, ιδιαίτερα κατά τη μετανάστευση. Μικρότερος σε έκταση αλλά παράλληλα μεγάλης σημασίας υδροβιότοπος είναι αυτός της Ερμιόνης, κοντά στα Ποτόκια. Η σχετικά χαμηλή όχληση από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και η παρουσία δρόμων και μονοπατιών περιμετρικά κάνουν τις δύο αυτές λιμνοθάλασσες εξαιρετικούς τόπους για ορνιθοπαρατήρηση. Στην ευρύτερη περιοχή των υγροτόπων της Ερμιονίδας έχουν παρατηρηθεί περίπου 160 είδη πουλιών, με τη Θερμησία να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη φιλοξενία τους. Και στους δύο υδροβιότοπους οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν πολλούς ερωδιούς, σταχτοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες, πορφυροτσικνιάδες, λευκοτσικνιάδες, κρυπτοτσικνιάδες και νυχτοκόρακες, αλλά και μικρά κοπάδια από χουλιαρομύτες. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Ερμιονίδας)

Δέντρα με ηλικία ζωής που ξεπερνά τη χιλιετηρίδα, γνώρισαν Βυζαντινούς και Ενετούς και έζησαν την Επανάσταση του 1821. Οι υπεραιωνόβιες ελιές της Ερμιονίδας, με περίμετρο βάσης πάνω από 10 μ., συνθέτουν έναν ιστορικό ελαιώνα που γίνεται πόλος έλξης των επισκεπτών αλλά και αντικείμενο γνώσης της συμβολής της ελιάς στη ζωή της Αργολίδας. Βρίσκονται διάσπαρτες στο Θερμήσι, στη Βερβερόντα, στην Πετροθάλασσα, στον Κάμπο Κρανιδίου-Κοιλάδας, στους Φούρνους και σε διάφορες θέσεις κοντά στο Πορτοχέλι. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Ερμιονίδας)

Μοναδικής ομορφιάς τοπίο συναντά ο επισκέπτης ανάμεσα στο χωριό Φούρνοι και την Ερμιόνη. Το Φαράγγι Καταφύκι συνδέεται με πολλούς θρύλους, που θέλουν μία από τις σπηλιές αυτού του καταφυγίου άγριων ζώων να οδηγεί στον Άδη και στο σπίτι του μυθικού Κένταυρου. Οι εντυπωσιακές φυσικές εικόνες σε παρακινούν να το εξερευνήσεις και να αφεθείς στην ηρεμία του ιδιαίτερου τοπίου που βλέπεις γύρω σου. Δύο χωρισμένα βουνά με απότομους και κακοτράχαλους βράχους σχηματίζουν μια βαθιά χαράδρα, η πεζοπορία της οποίας είναι ομολογουμένως πολύ εύκολη. Ο χείμαρρος που ρέει εδώ σχηματίζει ένα πανέμορφο οικοσύστημα, γεμάτο από την περίφημη αυτοφυή αργολική ορχιδέα και σπάνια μεταναστευτικά πτηνά να κάνουν εδώ τις φωλιές τους κατά τους χειμερινούς μήνες. Για κατάνυξη και περισυλλογή, το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικόλα, χτισμένο το 1740 µε τμήματα μεσαιωνικού τείχους, αποτελεί την επόμενη στάση. Και στη συνέχεια ανάβαση μέχρι το ψηλότερο σημείο, όπου βρίσκεται η «Φούρκα του διαβόλου», ένας ξερός κορμός δέντρου γύρω από τον οποίο υπάρχει ο μύθος ότι ο διάβολος κρεμάει τα ντουφέκια του. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Ερμιονίδας)

Πηγή photo slider: commons.wikimedia.org