Γενικές Πληροφορίες για το Νομό Κορινθίας

Το πρώτο όνομα της Κορινθίας ήταν Εφύρα. Κατά μια εκδοχή την ονομασία την πήρε από τον Κόρινο, ήρωα της ελληνικής μυθολογίας. Μια άλλη δεύτερη εκδοχή λέει ότι πήρε την ονομασία της από μια όμορφη κόρη που ζούσε κατά τους αρχαίους χρόνους και έμοιαζε με άνθος. Για αυτό την έλεγαν Κόρινθο (κόρη + άνθος).

Η Κορινθία πρωτοκατοικήθηκε από το βασιλιά Σίσυφο, ο οποίος καταγράφεται στη μυθολογία μας ως ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε δύο φορές να ξεγελάσει το θάνατο. Ο μύθος λέει ακόμη ότι οχύρωσε τον Ακροκόρινθο και έλυσε το πρόβλημα λειψυδρίας της περιοχής της Κορίνθου χάρη σε μία συμφωνία που συνήψε με τον ποταμό Ασωπό. Ο Ισθμός ξέβρασε το πτώμα του Μελικέρτη στην πλάτη ενός δελφινιού και οι κάτοικοι της περιοχής τον λάτρεψαν σα θεότητα καθιερώνοντας τα Ίσθμια προς τιμήν του, η Σικυώνα στις όχθες του Ασωπού ποταμού που υπήρξε κατοικία των Τιτάνων, η Νεμέα με τους αμπελώνες του Δία, η Στυμφαλία συνδεδεμένη με τον περίφημο άθλο του Ηρακλή, ο Φενεός, η Ευρωστίνη και το όρος της Κυλλήνης είναι μερικοί μόνο από τους τόπους του νομού Κορινθίας, που δημιουργούν πολλαπλά περάσματα από το μύθο στην ιστορία και από το σήμερα στο χτες.

Τα πρώτα σημάδια οίκησης της κορινθιακής χώρας τα βρίσκουμε κατά την προϊστορική εποχή, σύμφωνα με παραδόσεις από Πελασγούς, σε περιοχές του Φενεού, της Στυμφαλίας, της Νεμέας, της λίμνης Βουλιαγμένης του Λουτρακίου. Η ιστορία της περιοχής ξεκινά από τα προϊστορικά χρόνια και γνωρίζει μεγάλη άνθιση κατά την αρχαιότητα, με την Αρχαία Κόρινθο, την Αρχαία Νεμέα και τον Ακροκόρινθο να αποτελούν κομβικά σημεία της εποχής.  Αποτελούσε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές και ναυτικές δυνάμεις του αρχαίου Ελληνικού κόσμου και κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου τάχθηκε με το μέρος της γείτονας Σπάρτης.

Στην περιοχή διοργανώνονταν δυο από τους τέσσερις σημαντικότερους αθλητικούς και θρησκευτικούς αγώνες, τα Ίσθμια και τα Νέμεα, που συγκέντρωναν το ενδιαφέρον όλης της Αρχαίας Ελλάδας. Έγινε μέλος της Αχαϊκής συμπολιτείας, καθώς και έδρα της Πανελλήνιας Κορινθιακής συμμαχίας υπό την ηγεσία του Μ.Αλεξάνδρου, ενώ το 146 π.Χ. κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους.

Ορόσημο στην μακρόχρονη ιστορία της πόλης αποτελεί η επίσκεψη του Αποστόλου Παύλου το 52 μ.Χ. ο οποίος δίδαξε τον χριστιανισμό στην περιοχή. Η Κορινθία κατά τους επόμενους αιώνες γνώρισε πολλά δεινά με τις επιθέσεις Γότθων, Σλάβων, πειρατών, Φράγκων, Ιπποτών της Ρόδου, Ενετών και Τούρκων.

Η Κορινθία έπαιξε ηγετικό ρόλο στην επανάσταση του 1821. Μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους η Κορινθία, η Αργολίδα και η Ναυπλία αποτέλεσαν μία διοίκηση με το όνομα Διοίκησης Αργολίδος. Το 1899 η Κορινθία αποχώρησε από την Αργολιδο-Κορινθία και αποτέλεσε ξεχωριστό νομό με μία επαρχία. Η αλλαγή αυτή ανετράπη το 1909, όταν με νέο νόμο ο Nομός Κορινθίας ενσωματώθηκε και πάλι στην Αργολιδο-Κορινθία. Ο σημερινός Nομός Κορινθίας συστάθηκε το 1949.

Η καθημερινή παραδοσιακή κουζίνα της περιοχής συγκεντρώνει μία απίθανα μεγάλη ποικιλία συνταγών, η γευστική δομή και το σώμα των οποίων χαρακτηρίζεται από το ελαιόλαδο. Τα αμπέλια και οι ελαιώνες, τα περιβόλια και οι στάνες δίνουν τους θησαυρούς τους στο νομό σε μια κουζίνα αξιώσεων. Δοκιμάστε την τοπική σταφίδα Σουλτανίνα της Κορίνθου, τα γλυκά και τα αμυγδαλωτά από τον Ισθμό και του Λουτράκι, τη Ροδοζάχαρη, το μέλι από το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Φενεού και τα βερύκοκα από το Χιλιομόδι.

Η Κορινθία είναι γνωστή για την Κορινθιακή σταφίδα γνωστή και ως «μαύρος χρυσός», εξαίσια κρασιά του αμπελώνα της Νεμέας, εξαιρετικό αγνό ελαιόλαδο και βρώσιμες ελιές, κηπευτικά (πορτοκαλιές, λεμονιές, βερικοκιές, καστανιές, καρυδιές, συκιές), μέλι από τα πευκοδάση του, αρωματικά βότανα που φημίζονται από την αρχαιότητα, γαλακτοκομικά, κτηνοτροφικά, περίφημα λικέρ και γλυκά του κουταλιού.

Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, την πτηνοτροφία, την κτηνοτροφία κυρίως στα ορεινά και τον τουρισμό.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται τουριστική ανάπτυξη στον νομό, με σύγχρονες τουριστικές μονάδες, διαμερίσματα και δωμάτια, αλλά και οικοτουριστικά σε πολλές περιοχές της ενδοχώρας.