Στο νοτιοδυτικό άκρο της Στερεάς Ελλάδας εκεί όπου ο Πατραϊκός συναντά το Ιόνιο Πέλαγος και εκβάλλουν οι ποταμοί Εύηνος και Αχελώος βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου – Αιτωλικού. Η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου είναι η μεγαλύτερη της Ελλάδας και μια από τις μεγαλύτερες της μεσογειακής Ευρώπης. Σε αυτή την περιοχή εντάσσονται χερσαίες, λιμνοθαλάσσιες, και ποτάμιες εκτάσεις του νοτίου τμήματος του νομού Αιτωλοακαρνανίας και το νησιωτικό σύμπλεγμα των Εχινάδων του νομού Κεφαλληνίας. Η πολυμορφία των σχηματισμών σε αυτό το παράκτιο οικοσύστημα έχει δημιουργήσει τις συνθήκες ανάπτυξης αντίστοιχης ποικιλίας οργανισμών που καλύπτει τη θαλάσσια και τη χερσαία ζωή.

Πρόκειται για μια παραθαλάσσια λίμνη με θαλάσσιο νερό που χωρίζεται από την ανοιχτή θάλασσα του Πατραϊκού με ένα παράκτιο διάζωμα χαμηλού ύψους που δημιούργησαν οι προσχώσεις των ποταμών Ευήνου και Αχελώου. Έχει μήκος 27.000 μέτρα και πλάτος 14.000 μέτρα καλύπτοντας μια έκταση περίπου 112000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το μέγιστο βάθος είναι 5 μέτρα, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της δεν ξεπερνά το μισό μετρό. Μέσα στη λιμνοθάλασσα υπάρχουν 8 νησίδες (Βασιλάδι, Κλεισόβα, Κόμμα, Πλώσταινα, Σχοινιάς, Θολή, Μαρμαρού, Προκοπάνιστος).

Οι φερτές ύλες του ποταμού Ευήνου σε συνδυασμό με τα νερά της θάλασσας έχουν δημιουργήσει έναν υγρότοπο που αποτελείται από εκτεταμένα λασποτόπια, καλαμιώνες, αλμυρόβαλτους, ψαθοτόπια και λουρονησίδες. Σημαντική είναι η παρουσία μεγάλης έκτασης αμμοθινών που αποτελούν φυσικό φράγμα για το αλμυρό νερό και βοηθούν στην αποτροπή διάβρωσης της παράκτιας ζώνης.

Η περιοχή στη Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου αποτελεί έναν υγροβιότοπο που ανήκει στους 11 διεθνούς σημασίας βιοτόπους που προστατεύονται με την συνθήκη Ramsar. Εδώ έχουν παρατηρηθεί πάνω από 200 διαφορετικά ειδή πτηνών πολλά από τα οποία είναι σπάνια ή αποτελούν απειλούμενα είδη. Θα συναντήσουμε πολλά μεταναστευτικά πουλιά που χρησιμοποιούν την λιμνοθάλασσα ως τόπο ανάπαυσης και σίτισης στο δρόμο τους για τα πιο ζεστά και νότια κλίματα. Από τα πιο χαρακτηριστικά είδη που συναντάμε είναι ο λεπτόραμφος γλάρος, και οι αγριόπαπιες που ο πληθυσμός τους μειώνεται συνεχώς εξαιτίας των έργων αποστράγγισης της λίμνης αλλά και της λαθροθηρίας.

Εδώ ξεχειμωνιάζουν μεγάλος πληθυσμός Φαλαρίδας, και διάφορα είδη πάπιας αλλά και πολλά Αηδόνια, Τσίχλες, Πετροκοτσύφια, και Μπούφοι. Παράλληλα αναπτύσσεται μεγάλος αριθμός από παραδύτια πουλιά, διάφορα είδη γλάρων όπως Νανογλάρονο, Ποταμογλάρονο, και Ασημόγλαρος αλλά και ένα από τα πιο σπάνια πουλιά του κόσμου η Λεπτομύτα που βρίσκει καταφύγιο στην περιοχή. Την ορνιθοπανίδα της περιοχής ολοκληρώνουν αρκετά αρπακτικά που αναζητούν στην περιοχή τροφή όπως Όρνια, Γεράκια, Κοράκια, Μαυρογύπες, Θαλασσαετούς, και Βασιλαετούς. Η λιμνοθάλασσα φημίζεται και για την πλούσια ιχθυοπανίδα της με πολλά ψάρια του γλυκού και του αλμυρού νερού όπως χέλια, λαυράκια, πέστροφες, γλανίδια και άλλα.