Στην καρδιά της ορεινής Φωκίδας βρίσκεται μία από τις πιο όμορφες τεχνητές λίμνες της Ελλάδας, η λίμνη Μόρνου. Οι όχθες της σχηματίζουν πλήθος φιόρδ και το ιδιαίτερο σχήμα της, πλαισιωμένο από το μεγαλοπρεπές ανάγλυφο των γύρω ορεινών όγκων, μοιάζει με Χ.

Η λίμνη του Μόρνου σχηματίστηκε με την κατασκευή φράγματος στον ποταμό Μόρνο το 1979 για να καλυφθούν οι ανάγκες υδροδότησης της Αθήνας. Έτσι τα νερά κατέκλυσαν την κοιλάδα που υπήρχε δυτικά από το Λιδορίκι, ανάμεσα στα βουνά Γκιώνα και Βαρδούσια. Σήμερα ολόκληρη η περιοχή συνθέτει ένα ξεχωριστό άγριο φυσικό τοπίο, που ποικίλλει σε χρώματα και όψεις ανάλογα την εποχή.

Γραφικές πινελιές στο σκηνικό της άγριας φύσης δίνουν τα γύρω μικρά και μεγάλα χωριά (Λιδωρίκι, Πενταγιοί, Κροκύλειο, Δάφνος, Κόκκινο, Αρτοτίνα κ.ά) που έχουν μείνει μακριά από τους έντονους ρυθμούς ανάπτυξης αλλά εξυπηρετούν τις ανάγκες των περιηγητών σε διαμονή και εστίαση.  Μοναδικό κεφαλοχώρι της περιοχής είναι το Λιδορίκι. Σε όλα τα χωριά της Ρούμελης η παράδοση έχει βαθιές ρίζες.

Ο γύρος της λίμνης Μόρνου

Ασφαλτοστρωμένος δρόμος οδηγεί με χαμηλές ταχύτητες περιμετρικά της λίμνης. Άλλοτε πλησιάζει πολύ κοντά στις όχθες της κι άλλοτε ανηφορίζει σε ψηλότερα σημεία ανοίγοντας ξεχωριστή θέα.

Από το Λιδορίκι η κατεύθυνση είναι νότια προς Κροκύλειο, ώστε να έχουμε τη λίμνη στα δεξιά μας σε όλη τη διαδρομή. Η συνολική απόσταση γύρω από τη λίμνη Μόρνου είναι περίπου 65χλμ. και ο χρόνος οδήγησης περίπου δύο ώρες. Το μοναδικό χωριό που είναι χτισμένο πάνω στις όχθες της λίμνης είναι το Κόκκινο, όπου λειτουργούν ταβερνάκια και λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Σε κάθε στροφή της διαδρομής η λίμνη ξεδιπλώνει και μία κρυμμένη πτυχή της. Μικρά γλωσσίδια γης εισχωρούν στο νερό που αλλάζει χρώματα καθρεφτίζοντας τις διαθέσεις του καιρού. Εδώ η άνοιξη συνήθως αργεί να έρθει και οι γύρω βουνοκορφές είναι χιονοσκέπαστες για αρκετούς μήνες το χρόνο.

Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της διαδρομής είναι το λεγόμενο «Στενό». Πρόκειται για το στενότερο σημείο της λίμνης όπου οι αντικρινές όχθες σχεδόν ακουμπούν μεταξύ τους. Παλιότερα σε αυτό το σημείο υπήρχε μεγάλη πέτρινη γέφυρα που σήμερα βρίσκεται στο βυθό της λίμνης.

Η λίμνη συγκεντρώνει νερό όχι μόνο από τον ποταμό Μόρνο και τους παραποτάμους του, αλλά και από τη λίμνη του Εύηνου μέσω σήραγγας. Προσφέρει στην Αθήνα πόσιμο νερό υψηλής ποιότητας, το οποίο θεωρείται ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης. Βέβαια αυτό συνδέεται άμεσα με την καθαρότητα του περιβάλλοντος και τις χαμηλές εντάσεις των ανθρώπινων χρήσεων στην περιοχή αυτή.

Κάλλιο το βυθισμένο χωριό

Κορυφαίο αξιοθέατο της διαδρομής γύρω από τη λίμνη Μόρνου είναι το Κάλλιο, το χωριό που βυθίστηκε όταν τα νερά κατέκλυσαν την κοιλάδα του Μόρνου. Το Κάλλιο εκκενώθηκε για τη δημιουργία της τεχνητής λίμνης και μόνο λίγα σπίτια ανοικοδομήθηκαν αργότερα ψηλότερα.

Σήμερα όταν η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει, ξεπροβάλλει μέσα από τα νερά ο παλιός οικισμός προσδίδοντας στο τοπίο μία απόκοσμη εικόνα.

Σε μικρή απόσταση από το Κάλλιο βρίσκεται η αρχαία Καλλίπολη, η ακρόπολη του Καλλίου. Τα τείχη της διακρίνονται στην κορυφή του απόκρημνου βράχου όπου φτάνει κανείς μέσω ενός στενού και κακοτράχαλου χωματόδρομου περίπου 1χλμ.

Πηγή: greek-crossroads.gr