Πόλεις & Χωριά στο Νομό Καρδίτσας
Ο Νομός Καρδίτσας έχει πολλά παραδοσιακά και φιλόξενα χωριά. Επισκεφτείτε τα και δείτε την εξαιρετική ενσωμάτωση στο φυσικό περιβάλλον και τα παραμυθένια τοπία που συνθέτουν.Το καθένα έχει τις δικές του ομορφιές και τα ιδιαίτερα μυστικά του να αποκαλύψει.
Άγιος Αθανάσιος
Πολύ κοντά στη λίμνη Πλαστήρα και την Πλαζ Λαμπερού βρίσκεται ο Άγιος Αθανάσιος. Πρόκειται για ένα τουριστικά αναπτυσσόμενο οικισμό δίπλα στη λίμνη. Η «Κοιμωμένη» των Αγράφων και οι άλλες βουνοκορφές της Πίνδου που βρίσκονται στην απέναντι πλευρά μοιάζουν σα να έχουν ξεπηδήσει από κάποιο πίνακα ζωγραφικής, ιδίως κατά τη δύση του ήλιου, ενώ πέντε χλμ. ανατολικά του οικισμού (κοντά στο χωριό Καταφύγι) βρίσκεται η Ιερά Μονή Πέτρας (1550 μ.Χ.), που είναι επισκέψιμη όλο το χρόνο.
Δρακότρυπα
Η Δρακότρυπα βρίσκεται σε κοντινή σχετικά απόσταση από τη λίμνη Πλαστήρα. Σε υψόμετρο 800μ. με θέα που καθηλώνει σώζεται ένα σημαντικότατο μνημείο των Αγράφων, το αθωνίτικου τύπου μοναστήρι της Αγίας Τριάδας. Το χωριό χάνεται στο πράσινο και τα άφθονα νερά. Βρίσκεται σε υψόμετρο 650 μέτρων και οι κλιματολογικές συνθήκες είναι ιδανικές για καλοκαιρινές και χειμερινές διακοπές. Περιβάλλεται από ελατόδασος, ενώ υπάρχουν και πηγές με ιαματικά νερά και φυσικά το σπήλαιο «δρακότρυπα» στο οποίο οφείλεται και το όνομα του χωριού. Τα πολλά νερά και το ήπιο κλίμα ευνοούν την ανάπτυξη μεγάλης ποικιλίας τοπικών προϊόντων. Η οικονομία του χωριού παλαιότερα στηριζόταν στη γεωργία, κτηνοτροφία και κυρίως στην άσκηση της μαστορικής τέχνης που την έφεραν οι Κονιτσιώτες. Οι Δρακοτρυπιανοί πετράδες μάστορες ήταν ονομαστοί σ’ ολόκληρη τη Θεσσαλία για το μεράκι τους και την έξοχη αρχιτεκτονική οικοδομική τους δημιουργία. Μέσα στο δάσος έχουν κάνει την εμφάνισή τους είδη όπως αγριογούρουνα, ζαρκάδια και αλεπούδες, πράγμα που αποδεικνύει το πόσο σημαντικός βιότοπος είναι τα δάση γύρω από το χωριό. Στο χωριό λειτουργεί όλο το χρόνο βιβλιοθήκη και βρίσκεται υπό κατασκευή μουσείο με εκθέματα του 18ου και 19ου αιώνα.
Ελληνόπυργος
Ο Ελληνόπυργος (πρώην «Γραλίστα») είναι χωριό των Αγράφων χτισμένο σε υψόμετρο 590 μέτρων. Το χωρίζει σε δυο συνοικίες ο Γραλιστιώτης ποταμός που έχει τις πηγές του στο χωριό και έχει μακρά ιστορία. Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας δεν είχε τουρκική φρουρά και μετέσχε στις Επαναστάσεις του 1854 και 1878 κατά των Τούρκων. Στο χωριό μεγάλωσε και έδωσε την πρώτη μάχη του κατά των Τούρκων (1819) ο Ήρωας της Επαναστάσεως του 1821 Γεώργιος Καραϊσκάκης. Οι Τούρκοι έκαψαν το χωριό επανειλημμένα. Το 1854 το κατέστρεψαν σχεδόν πλήρως και 1878 μερικώς. Τα όμορφα πέτρινα σπίτια, τα περισσότερα των οποίων χτίστηκαν μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας (1881) και ανέδειξαν τον Ελληνόπυργο στον μόνο παραδοσιακό οικισμό της Καρδίτσας.
Καλύβια Πεζούλας
H λίμνη Πλαστήρα, παρουσιάζει μια άκρως ονειρική εικόνα, με κατάφυτες βουνοκορφές, χειμάρρους και γαλήνια κρυστάλλινα νερά. Η πιο τουριστικά αναπτυγμένη πλευρά της είναι η νοτιοδυτική, στις όχθες της οποίας μικρά χωριουδάκια ξεπροβάλλουν σαν απόκοσμες οπτασίες. Ο πιο οργανωμένος οικισμός, ωστόσο, είναι τα Καλύβια Πεζούλας σε απόσταση αναπνοής από τη λίμνη Πλαστήρα. Πριν από τη δημιουργία της λίμνης οι κάτοικοι του οικισμού δούλευαν στα χωράφια της Νεβρόπολης και διατηρούσαν εδώ τα καλύβια τους από την ύπαρξη των οποίων πήρε και το όνομά της η περιοχή. Επρόκειτο για μονόχωρες πρόχειρες κατασκευές, από καλάμια και λάσπη όπου αποθήκευαν τα αγροτικά προϊόντα και τα εργαλεία τους.
Καλύβια Φυλακτής
Αφήνοντας το γραφικό χωριό Κρυονέρι ο δρόμος μας οδηγεί σε δύο συνοικισμούς με το ίδιο όνομα: Καλύβια. Ανήκουν όμως διοικητικά σε δυο χωριστές κοινότητες, της Φυλακτής και της Πεζούλας, από τις οποίες και έχουν «δανειστεί» το δεύτερο συνδετικό του ονόματός τους. Τα Καλύβια Φυλακτής, είναι χτισμένα στην πλαγιά του βουνού σε απόσταση πεντακοσίων περίπου μέτρων από τη λίμνη Πλαστήρα. Χαρακτηριστικό είναι το ανηφορικό δρομάκι που τα συνδέει με το βορινό τμήμα της Πεζούλας και τον Αϊ Γιάννη της Φυλακτής.
Κανάλια
Τα Κανάλια βρίσκονται στους βορειοδυτικούς πρόποδες των Αγράφων σε υψόμετρο 329 μέτρων. Το χωριό είναι χτισμένο αμφιθεατρικά με πανοραμική θέα στο θεσσαλικό κάμπο και συχνά ονομάζεται «το μπαλκόνι της Θεσσαλίας». Τα περισσότερα σπίτια του χωριού είναι κατασκευασμένα με πέτρα σύμφωνα με την Ηπειρώτικη αρχιτεκτονική, ενώ στην πλατεία του δεσπόζουν θεόρατα πλατάνια και τέσσερις βρύσες.
Καστανιά
Σε απόσταση 23χλμ. από την Καρδίτσα συναντάμε την Καστανιά, ένα χωριό με τουριστική υποδομή και στο οποίο βρίσκεται το Μουσείο Χλωρίδας και Πανίδας Αγράφων. Το χωριό έχει εξελιχθεί σε τουριστικό θέρετρο και βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μέτρων σε μια τοποθεσία κατάφυτη από έλατα και μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη λίμνη Πλαστήρα. Είναι ιδανικός προορισμός για καλοκαιρινό και χειμερινό τουρισμό καθώς βρίσκεται σε μια προικισμένη από τη φύση γεωγραφική θέση, η οποία γοητεύει τους εκδρομείς οποιαδήποτε εποχή του χρόνου κι αν επισκεφθούν το χωριό. Κατά την παραμονή σας στη Καστανιά αξίζει να επισκεφθείτε τον ιερό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου με το αξιόλογο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 18ου αιώνα. Επίσης μην παραλείψετε να επισκεφτείτε τη βιοτεχνία τσαρουχιών καθώς είναι μία από τις τρείς που έχουν απομείνει πλέον στην Ελλάδα.
Κερασιά
Βρισκόμαστε στο οροπέδιο της Νεβρόπολης. Αριστερά μας φαίνεται η λίμνη Πλαστήρα με φόντο τις υπέροχες βουνοκορφές και στο βάθος μέσα στα δένδρα ένα χωριουδάκι σκαρφαλωμένο σε μια πλαγιά. Πρόκειται για την Κερασιά για την οποία έχουμε την πρώτη ιστορική μαρτυρία το 1343. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 900 μέτρων και διαθέτει μοναδική θέα στον Κερασιώτη ποταμό και τους παραδοσιακούς μύλους. Αυτό όμως που μαγεύει κάθε επισκέπτη είναι η πανοραμική θέα προς τη λίμνη Πλαστήρα. Το κλίμα στο χωριό είναι εξαιρετικό και οι περίπατοι που μπορεί να κάνει κάποιος είναι πραγματικά εμπειρία ζωής. Επισκεφθείτε τους Μύλους Μπουραλά και Αντωνάκη, τα μαντάνια όπου πλένουν τις κουβέρτες, τις εκκλησίες της Ζωοδόχου Πηγής, του Προφήτη Ηλία και της Κοίμησης της Θεοτόκου. Επίσης, κατά την ξενάγησή σας στο χωριό θα δείτε το αφιερωμένο στον Γεώργιο Καραϊσκάκη και τους πολεμιστές του μνημείο αλλά και το Σπήλαιο Καλογερογιάννη.
Κρυονέρι
Το πανέμορφο χωριό Κρυονέρι είναι χτισμένο σε υψόμετρο 850 μέτρων στον ορεινό όγκο των Αγράφων σε μικρή απόσταση από τη λίμνη Πλαστήρα και παλαιότερα ονομάζονταν Τσιφλίκι. Ο παλιός αυτός οικισμός ήταν χτισμένος στα ανατολικά του σημερινού χωριού. Το 1935 το χωριό πήρε το σημερινό του όνομα, Κρυονέρι. Σήμερα το Κρυονέρι είναι ένα μαγευτικό μέρος με πυκνή βλάστηση, άφθονα νερά και φρέσκα κηπευτικά προϊόντα.
Λαμπερό
To χωριό Λαμπερό ή Τιτάι όπως ονομάζονταν παλαιότερα είναι χτισμένο σε υψόμετρο 745 μέτρων και διαθέτει εκπληκτική θέα. Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και την αλιεία στη λίμνη Πλαστήρα. Σε κοντινή απόσταση από το χωριό βρίσκεται η γνωστή στην περιοχή, πλαζ Λαμπερού, καταπράσινη και γοητευτική δίπλα στη λίμνη Πλαστήρα.
Μαυρομμάτι
Πηγές εισοδημάτων των κατοίκων είναι η γεωργία, καλλιέργειες βάμβακος, καλαμποκιού, σιταριού, τεύτλων και αμπελιών, η κτηνοτροφία, εκτροφή αιγοπροβάτων και η τέχνη, ξυλόγλυπτα, έπιπλα, κουφώματα. Τα σπίτια του χωριού, παλαιά πετρόχτιστα ή καινούργια παραδοσιακά χτισμένα, στολίζονται με κήπους και καλλωπιστικά φυτά. Είναι η πατρίδα του γιου της καλογριάς Γεωργίου Καραϊσκάκη, ήρωα του 1821. Αξίζει να επισκεφθείτε το σπήλαιο που γεννήθηκε ο Καραϊσκάκης, σύμφωνα με την παράδοση. Στο Μαυρομμάτι έχουν ανεγείρει ανδριάντα με τον ήρωα έφιππο πάνω στο άλογο του και κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου, ανήμερα του θανάτου του, τιμούν τη μνήμη του με λαμπρές εκδηλώσεις. Η μονή του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στις ανατολικές υπώρειες των Αγράφων, πάνω από την έξοδο του Πορταϊκού προς τον Θεσσαλικό κάμπο. Ο ναός είναι το καθολικό της Μονής Αγίου Γεωργίου στο Μαυρομμάτι Καρδίτσας γνωστής και ως Μονή Καραϊσκάκη. Η δεύτερη ονομασία οφείλεται στη σύνδεση του τόπου με τον ήρωα αυτό της Επανάστασης που κατά την επικρατέστερη εκδοχή γεννήθηκε το 1782, σε σπήλαιο που βρίσκεται κοντά στη μονή.
Μεσενικόλας
Ο Μεσενικόλας είναι ένα από τα πιο όμορφα και ιστορικά χωριά του νομού Καρδίτσας κοντά στη λίμνη Πλαστήρα. Σε υψόμετρο 700 μέτρων περιτριγυρισμένο από δάση δρυός και καστανιάς, το χωριό χαρακτηρίζεται σαν το μπαλκόνι της Θεσσαλίας, αφού από τον Μεσενικόλα το βλέμμα σας φθάνει ως τον Όλυμπο και το Πήλιο. Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την αμπελοκαλλιέργεια και την παραγωγή κρασιού και τσίπουρου. Περιοχή ιδανική για πεζοπορία, ορεινό ποδήλατο, ψάρεμα, κυνήγι και αξέχαστη επαφή με τη χωρίς προηγούμενο ποικιλότητα της ντόπιας χλωρίδας και πανίδας. Το όνομα προέρχεται από κάποιον μεγάλο νοικοκύρη του χωριού, που οι Φράγκοι ονόμαζαν Μεσιέ – Νικόλα. Ο ίδιος ίσως να έφερε στην περιοχή την αμπελοκαλλιέργεια και συγκεκριμένα την ποικιλία «Μαύρο Μεσενικόλα», η οποία δεν καλλιεργείται σε άλλη περιοχή της χώρας μας. Στο κέντρο του χωριού και πλάι στη φημισμένη δροσερή πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια, δεσπόζει η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Η εκκλησία είναι από τις μεγαλύτερες της περιοχής του νομού Καρδίτσας, χτισμένη ολόκληρη με ντόπια πέτρα την περίοδο 1903-1905.
Μορφοβούνι
Το Μορφοβούνι είναι η πατρίδα του μαύρου καβαλάρη, του στρατηγού Νικόλαου Πλαστήρα, ο οποίος πρώτος οραματίστηκε την κατασκευή της λίμνης Πλαστήρα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μέτρων και είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της ορεινής Καρδίτσας και της ευρύτερης περιοχής της λίμνης Πλαστήρα. Κατά την παραμονή σας στο Μορφοβούνι, αξίζει να επισκεφθείτε το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας που βρίσκεται 2χλμ. ΒΑ της κοινότητας. Σύμφωνα με την επιγραφή που υπάρχει, το μοναστήρι χτίστηκε το 1858 μ.Χ. ενώ σύμφωνα με την τοπική παράδοση χτίστηκε στη θέση μιας εκκλησίας του 14ο αιώνα. Σήμερα, το μοναστήρι αποτελεί ένα σημαντικό θρησκευτικό μνημείο με αξιόλογα αρχιτεκτονικά στοιχεία και λιθανάγλυφα. Το Μορφοβούνι δεν έχει θέα στη λίμνη Πλαστήρα αλλά στον απέραντο Θεσσαλικό κάμπο, ωστόσο απέχει μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη λίμνη Πλαστήρα.
Μοσχάτο
Το Μοσχάτο είχε παλιά την ονομασία Βλάσδο ή Μπλαζντ βρίσκεται σε υψόμετρο 450 μέτρων. Είναι χωριό με πλούσια αμπελουργική παράδοση, πανέμορφη θέα στο Θεσσαλικό κάμπο και τουριστική υποδομή.βΠήρε το όνομά του από την ποικιλία σταφυλιών «μοσχάτο» που καλλιεργούνταν στους αμπελώνες του χωριού πριν αρκετά χρόνια. Η περιοχή ανάμεσα στα χωριά Μεσενικόλα, Μορφοβούνι και Μοσχάτο έχει χαρακτηριστεί σαν Ζώνη Ονομασίας Προέλευσης (ΟΠΑΠ). Ένα χλμ. πριν το χωριό κατευθυνόμενοι από Καρδίτσα και δίπλα στο δρόμο, συναντάμε μικρή μονότοξη πέτρινη γέφυρα.
Μούχα
Η Μούχα είναι στο κέντρο των Αγράφων, το υψόμετρό της είναι 900 μέτρα και είναι το κοντινότερο χωριό στο φράγμα. Το 1836 μ.Χ. με τους πρώτους Καποδιστριακούς δήμους της ελεύθερης τότε Ελλάδας, το χωριό Μούχα ανήκε στην επαρχία Οιχαλίας (Καρπενήσι) και ήταν πρωτεύουσα του δήμου Ελλοπίας για κάποιο χρονικό διάστημα. Η περιοχή εξακολουθεί να αντιστέκεται στη φθορά του πολιτισμού καθώς εδώ υπάρχει ακόμη η μαγεία και η ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος. Ακόμη και σήμερα αποτελεί παράδεισο για τους λάτρεις του εναλλακτικού ορεινού τουρισμού καθώς το τοπίο είναι έντονα Ελληνικό, με σπίτια σκαρφαλωμένα στις πλαγιές των βουνών που είναι γεμάτες από δάση με πυκνή βλάστηση από έλατα, οξιές και καστανιές, πηγές που αναβλύζουν γάργαρο νερό και έχουν φανταστική θέα στη λίμνη Πλαστήρα.
Μπελοκομίτης
Σε μια όμορφη πλαγιά των Αγράφων, σε απόσταση αναπνοής από τη λίμνη Πλαστήρα, φαίνεται σκαρφαλωμένο το χωριό Μπελοκομίτης. Πολλές είναι οι εκδοχές για την προέλευση του ονόματος «Μπελοκομίτης». Σύμφωνα με μια τοπική παράδοση είναι σύνθετη λέξη και προέρχεται από το Μπελοκό (γυαλιστερός τόπος) και μύτη. Είναι μικρό και όμορφο χωριό συγκεντρωμένο αμφιθεατρικά σε έκταση τριάντα στρεμμάτων. Έχει μικρά, πυκνοδομημένα σπίτια με όμορφες αυλές, ενώ στενά δρομάκια συνδέουν τα σπίτια μεταξύ τους. Στο χωριό συναντάει κανείς παλιά πέτρινα σπίτια και ξυλόγλυπτα μπαλκόνια και πόρτες, δείγματα της αρχιτεκτονικής της περιοχής. Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 920 μέτρων. Από εδώ έχουμε δυο επιλογές: Αν θέλουμε να επισκεφτούμε την εντυπωσιακή Παναγιά Πελεκητή και το ποιμενικό χωριό Καρίτσα θα πρέπει να αφήσουμε τον περιφερειακό δρόμο της λίμνης και να ακολουθήσουμε την ασφάλτινη παράκαμψη. Μετά από μια ευχάριστη διαδρομή εύκολα θα καταλήξουμε σε ύψος 1.450μ, όπου και δεσπόζει στην κόψη του βράχου το μοναστήρι. Επίσης πηγαίνοντας από Μπελοκομίτη προς Φράγμα, στο μέσο περίπου της διαδρομής, η πινακίδα δείχνει δεξιά προς Ζυγογιανέικα – Παρατηρητήριο. Ο δρόμος είναι μεν χωμάτινος, αλλά σε καλή κατάσταση, και φτάνει σε υψόμετρο 1.500μ., από όπου όλη η λίμνη «ποζάρει» μπροστά στα πόδια σας.
Νεοχώρι
To Νεοχώρι είναι ένα μικρό χωριό που απλώνεται στην πλαγιά πάνω από τη λίμνη Πλαστήρα. Πολλοί πιστεύουν ότι προσφέρει την καλύτερη θέα στην λίμνη. Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος που η περιοχή έχει αναπτυχθεί τουριστικά. Το Νεοχώρι, υπήρξε πρωτεύουσα των Αγράφων όπως όριζε η συνθήκη του Ταμασίου το 1525. Επίσης, ήταν έδρα της επισκοπής Φαναρίου και Νεοχωρίου, η οποία λειτούργησε από τον 14ο αιώνα μέχρι και την Επανάσταση του 1821. Αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, το εσωτερικό της οποίας κοσμείται με τοιχογραφίες του 16ου και 17ου αιώνα.
Νεράιδα
Ανηφορίζοντας από τα Καλύβια φτάνουμε στη Νεράϊδα. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.120 μέτρων στις πλαγιές των Αγράφων, πάνω από τη λίμνη Πλαστήρα και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Θεσσαλίας. Παλαιότερα ήταν γνωστή με το όνομα Σπινάσα, σλαβικής προέλευσης, το οποίο άλλαξε το Μάρτιο του 1928 με βασιλικό διάταγμα. Βρίσκεται μέσα στα έλατα με καταπληκτική θέα στη λίμνη Πλαστήρα. Όταν δε η ατμόσφαιρα είναι καθαρή το μάτι μπορεί να φτάσει μέχρι την κορυφή του Ολύμπου. Αποτελεί προπολεμικό θέρετρο το οποίο κάηκε το 1943 από τους Γερμανούς και ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο. Η Νεράιδα κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο ήταν η έδρα του αρχηγείου του ΕΛΛΑΣ και στο σπίτι του Ν. Πλαστήρα εγκατέστησε το στρατηγείο του ο Άγγλος λοχαγός Χάμσον. Μην ξεχάσετε να δείτε το Ναό του Γενεσίου της Θεοτόκου, ο οποίος ιδρύθηκε το 16ο αιώνα και βρίσκεται βορειοανατολικά και σε απόσταση 3χλμ. από το χωριό.
Πεζούλα
Η Πεζούλα είναι μια γραφική κοινότητα που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την πλαζ Πεζούλας και τη λίμνη Πλαστήρα. Η Πεζούλα είναι χτισμένη στις όχθες του Μεγάλου Ποταμού, μέσα στο πράσινο και διαθέτει αγροτικό ιατρείο. Κοντά στο Ποτάμι υπάρχει ένας γραφικότατος νερόμυλος. Η διαδρομή από την πόλη προς την Πεζούλα είναι υπέροχη καθώς περνά μέσα από την καταπράσινη φύση. Καστανιές, έλατα και βελανιδιές εναλλάσσονται και δημιουργούν τοπία μοναδικής αισθητικής. Τα σπίτια του οικισμού είναι χτισμένα κατά μήκος και των δύο πλευρών της ρεματιάς που διασχίζει το χωριό. Όσο αφορά την ιστορική ταυτότητα του χωριού, την πρώτη μαρτυρία γι’ αυτό την έχουμε στα τέλη του 16ου αιώνα. Από εδώ κατάγεται ο Άγιος Σεραφείμ, ηγούμενος της Μονής Κορώνας και αργότερα αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου, για τον οποίο γνωρίζουμε ότι πήρε ενεργά μέρος στην επανάσταση του 1600 του Διονυσίου του Σκυλοσόφου, όπου συνελήφθη από τους Τούρκους, βασανίστηκε και απαγχονίστηκε. Η κάρα του φυλάσσεται στη Μονή Κορώνας.
Πορτίτσα
Ημιορεινός οικισμός, που ιδρύθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα από Ηπειρώτες και στην συνέχεια κατοίκησαν και ορεινοί Αγραφιώτες. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Τα κυριότερα προϊόντα της περιοχής είναι το βαμβάκι, τα σιτηρά, ο καπνός, τα σταφύλια, το κρασί, το τσίπουρο και τα κηπευτικά. Οι κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις της περιοχής, εφοδιάζουν την τοπική αγορά με γαλακτοκομικά προϊόντα αλλά κυρίως με ντόπια κρέατα άριστης ποιότητας. Ο Σύλλογος Πορτίτσας ίδρυσε Μουσείο το οποίο στεγάζεται στο παλιό Δημοτικό Σχολείο του Χωριού (χτισμένο το 1884). Στη συλλογή του Μουσείου υπάρχουν αντικείμενα βυζαντινής εποχής αλλά και λαογραφική συλλογή. Αξιοσημείωτη είναι η ύπαρξη τοποθεσιών φυσικού κάλλους και οργανωμένων χώρων αναψυχής, όπως το φαράγγι της Ντίρας, μεταξύ Αγίου Γεωργίου και Πορτίτσας, το δάσος με τις καστανιές και το νερόμυλο στον Άγιο Γεώργιο, το αλσύλλιο του Ξινονερίου, το Δημοτικό Αναψυκτήριο στη Μητρόπολη, το οικολογικό πλακόστρωτο μονοπάτι μήκους 1χλμ. στην Πορτίτσα ενώ στην Κρύα Βρύση υπάρχει πηγή με άφθονο νερό στη θέση «βρύση» και έχει εντοπιστεί σπήλαιο στην περιοχή «νταμάρια» που στο μεγαλύτερο τμήμα του είναι ανεξερεύνητο και αναξιοποίητο.
Ραχούλα
Το κέντρο του χωριού βρίσκεται σε υψόμετρο 350 μέτρων. Κύριος ποταμός της περιοχής είναι ο «Καράμπαλης» που έχει τις πηγές του στον Ίταμο, ρέει προς Βορρά και συγκεντρώνοντας παραποτάμους, χείμαρρους και ρέματα χύνεται στον Πηνειό. Η μεγαλύτερη έκταση της περιοχής καλλιεργείται με βαμβάκι και καλαμπόκι. Υπάρχουν όμως και αμπελότοποι από τους οποίους παράγεται εξαιρετικής ποιότητας κόκκινο κρασί. Το εισόδημα των κατοίκων συμπληρώνεται με περιορισμένης έκτασης μελισσοκομία και κτηνοτροφία. Στο Παλιοζωγλόπι στο ξωκλήσι του Αι-Λιά υπάρχει ο τάφος του Χαρίλαου Φλωράκη. Επίσης σε οικόπεδο που δώρισε ο ίδιος στο Δήμο αναστηλώθηκε η οικία του όπου λειτουργεί το «Ιστορικό Μουσείο Χαρίλαου Φλωράκη» με εκατοντάδες επισκέπτες το χρόνο από όλη την Ελλάδα. Ένα σπίτι γεμάτο ιστορία και μνήμες από την προσωπικότητα ενός πολιτικού άνδρα που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Στο Μουσείο φιλοξενούνται προσωπικά αντικείμενά του όπως και η βιβλιοθήκη του με 2500 βιβλία που ο ίδιος είχε αφήσει στο κόμμα. Το τοπίο είναι μαγευτικό και εναλλάσσεται με θάμνους, καστανιές, βελανιδιές και βαθυπράσινα έλατα ενώ ο δρόμος που ακολουθούμε διέρχεται δίπλα από το ποτάμι που συναντάμε καταρράκτες.
Φανάρι
Το Φανάρι είναι χτισμένο πάνω στα θεμέλια της ένδοξης «κλωμακόεσσας» κατά τον Όμηρο, αρχαίας Ιθώμης, σε περίοπτη θέση, σκαρφαλωμένο στις πλαγιές ενός λόφου, την κορυφή του οποίου κοσμεί το βυζαντινό φρούριο. Αν και ημιορεινός οικισμός (υψόμετρο 220 μέτρα) εν τούτοις γεωγραφικά κατατάσσεται στην οροσειρά των Αγράφων. Το Φανάρι είναι χωριό με πλούσια ιστορία και είναι χαρακτηρισμένο ως οικισμός ιδιαίτερης οικιστικής φυσιογνωμίας. Στο χωριό Φανάρι μαρτύρησε ο Άγιος Σεραφείμ, ο πολιούχος της Καρδίτσας. Το Φανάρι με την επισκοπή Φαρσάλων αποτέλεσαν τη Μητρόπολη των Φαναριοφαρσάλων. Το κάστρο του Φαναρίου, μοναδικό βυζαντινό κάστρο στη δυτική Θεσσαλία που σώζεται, δεσπόζει μεγαλόπρεπο στην άκρη της οροσειράς των Αγράφων. Χτίστηκε το αργότερο στο δεύτερο μισό του 13ου αιώνα σε μια τοποθεσία ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας και αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα οχυρά των βυζαντινών αυτοκρατόρων.
Φυλακτή
Η Φυλακτή είναι ορεινό χωριό του νομού Καρδίτσας και είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.000 μέτρων στις πλαγιές των Αγράφων, πολύ κοντά στην λίμνη Πλαστήρα και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Θεσσαλίας. Η παλαιά ονομασία του χωριού, η οποία διατηρήθηκε μέχρι το 1928, είναι Σερμένικο (Σιρμινίκ). Στο δρόμο από Πεζούλα προς Φυλακτή, περνάμε πάνω από παλιό πετρόχτιστο γεφύρι ενώ στο χωριό θα συναντήσουμε τις πετρόχτιστες βρύσες Παπαδέικη Λίμπο, Κασάνδρας και Ξηρόβρυση και στο δάσος τη βρύση Εννιά Νερά. Οι ασχολίες των κατοίκων, όπως και στην πλειοψηφία των χωριών της περιοχής, είναι η γεωργία (οπωροκηπευτικά, πατάτες, φασόλια, καλαμπόκι, καρύδια) και η κτηνοτροφία (πρόβατα). Επισκεφθείτε τη Μονή της Αγίας Τριάδος και τις εκκλησίες του χωριού.