Η φύση στο Νομό Σερρών
Δάσος Λαϊλιά
Το δάσος του Λαϊλιά ένα από τα ομορφότερα δάση της Βόρειας Ελλάδας και απέχει 25 χιλιόμετρα από τις Σέρρες. Καταλαμβάνει την οροσειρά της Βροντούς και αποτελείται κυρίως από πανύψηλα δέντρα οξιάς και δασικής πεύκης. Ζαρκάδια, αγριογούρουνα, καθώς και μικρός πληθυσμός καφετιάς αρκούδας συμπεριλαμβάνονται στη σπάνια πανίδα του. Το όνομά του εικάζεται ότι προέρχεται από παραφθορά της τουρκικής λέξης Yailas που σημαίνει τόπος παραθερισμού. Γνωστός χώρος επίσκεψης τουριστών είναι ο βράχος της Κατίγκας. Πρόκειται για έναν τεράστιο βράχο στην άκρη μιας χαράδρας, από τον οποίο σύμφωνα με την παράδοση αυτοκτόνησε η τραγική κοπέλα, προκειμένου να αποφύγει τον γάμο με έναν μωαμεθανό. Το αξιόλογο Χιονοδρομικό Κέντρο του Λαϊλιά βρίσκεται σε υψόμετρο 1600 μέτρων. Διαθέτει κύρια πίστα μήκους ενός χιλιομέτρου και πλάτους 70 μέτρων, ενώ υπάρχει και δεύτερη πίστα με μεγαλύτερο δείκτη δυσκολίας. Μοναδική εμπειρία αποτελούν οι νυχτερινές καταβάσεις με τη βοήθεια κατάλληλου φωτισμού.
Κοιλάδα Κρουσοβίτη
Η κάθοδος του Κρουσοβίτη από τον Λαϊλιά προς το Σιδηρόκαστρο, έχει διαμορφώσει ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον, με τρεχούμενα νερά, αιωνόβια πλατάνια και πλούσια βλάστηση, με τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια, Β.Α του Καπνοφύτου, να δίνουν το δικό τους χρώμα. Πολλοί χαρακτηρίζουν την κοιλάδα, ως τα «Τέμπη» των Σερρών. Στο ύψος των «Ζεστών Νερών», στους πρόποδες του Μαύρου Βράχου, ένα μικρό τεχνητό φράγμα έχει δημιουργήσει δύο υπέροχους καταρράκτες, ενώ παρακάτω τα νερά του Κρουσοβίτη χάνονται στη γη και μετά από μια υπόγεια διαδρομή μέσω ενός σπηλαίου με πανέμορφους σταλαγμίτες, βγαίνουν και πάλι στην επιφάνεια για να συνεχίσουν την πορεία τους. Έως σήμερα στην Κοιλάδα του Κρουσοβίτη και στην περιοχή γύρω από τον «Μαύρο Βράχο», που οι ερευνητές θεωρούν πως κρύβει στα σπλάχνα του ένα μεγάλο σπήλαιο, έχουν εντοπιστεί και εξερευνηθεί τέσσερα σπήλαια, με πλούσιους σταλακτιτικούς διακόσμους. Πρόκειται για τα σπήλαια : 1ο και 2ο Ζεστών Νερών, Καταρράκτες και Μαύρου Βράχου – Λατομείο.
Λίμνη Κερκίνη
Aν και η σημερινή λίμνη της Κερκίνης, αποτελεί ανθρώπινο δημιούργημα, έγινε ένα με τη φύση και εξελίχθηκε σ’ έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους στην Ευρώπη. Η ποικιλομορφία της βλάστησης, η παρουσία εκατοντάδων ειδών πουλιών, η πλούσια ιχθυοπανίδα και τα πολλά είδη θηλαστικών, ερπετών και αμφιβίων που υπάρχουν στην περιοχή, είναι η φυσική συνέχεια της ζωής που υπήρχε πριν από τη δημιουργία της τεχνητής λίμνης, τη δεκαετία του 1930, που κατάφερε και δάμασε τα νερά του Στρυμόνα και έδωσε ζωή στον σερραϊκό κάμπο. Η Κερκίνη αποτελεί έναν από τους 11 ελληνικούς υγροτόπους διεθνούς σημασίας (Σύμβαση RAMSAR) και μία από τις 113 σημαντικές περιοχές για πουλιά στην Ελλάδα Το 2010 αναδείχθηκε κορυφαίος ευρωπαϊκός προορισμός, κερδίζοντας το βραβείο EDEN στο πλαίσιο του προγράμματος «Ευρωπαϊκοί Προορισμοί Αριστείας» Στην Κερκίνη, βρίσκουν καταφύγιο πλήθος πουλιών, κάποια από τα οποία απειλούνται παγκοσμίως με εξαφάνιση,- καθώς οι δρόμοι της μετανάστευσής τους περνούν από την περιοχή. Έως σήμερα έχουν καταγραφεί 300 είδη πουλιών. Ο Αργυροπελεκάνος και η Λαγγόνα που ζουν εκεί είναι μοναδικά στον κόσμο είδη, απειλούμενα με εξαφάνιση. Υπάρχουν και πολλά σπάνια αρπακτικά όπως ο χρυσαετός, ο βασιλαετός, ο πετρίτης κ.α. Η Κερκίνη είναι ιδανική, για παρατήρηση πουλιών, κάθε στιγμή του χρόνου. Έως σήμερα στην περιοχή της Κερκίνης, έχουν καταγραφεί 58 είδη θηλαστικών (τσακάλι, λύκος, αγριόγατα, βίδρα, νυφίτσα, ζαρκάδι, λαγός, αγριογούρουνο κ.α), 12 είδη ερπετών (οχιά, σπιτοφιδο, αγιοφιδο, σαπίτης, σαϊτα, λαφιατης κ.α) και 31 είδη ψαριών (γουλιανός, χέλι, τούρνα, γριβάδι, πέρκα, κουνουπόψαρο, χέλι κ.α). Επίσης, στα νερά της λίμνης, απλώνεται η μεγαλύτερη έκταση με νούφαρα στην Ελλάδα.
Ποταμός Αγγίτης
Κοντά στο σπήλαιο της Αλιστράτης βρίσκεται ο ποταμός Αγγίτης και το φαράγγι του. Το φαράγγι ξεκινά από την κοινότητα Συμβολή και τελειώνει στην παραδοσιακή γέφυρα του Αγγίτη. Το μήκος του φαραγγιού είναι περίπου 15 χιλιόμετρα και το βάθος του 80-100 μέτρα, η πορεία του ποταμού δεν είναι ίσια αλλά σχηματίζει «μαιάνδρους» όπως και τα περισσότερα ελληνικά ποτάμια. Ο ποταμός Αγγίτης έχει δημιουργήσει πολλά σπήλαια και καμάρες σπάνιας ομορφιάς. Πρόκειται για έναν παρθένο υδροβιότοπο με ανεξερεύνητη χλωρίδα και πανίδα και τοποθετείται ανάμεσα στα εθνικά πάρκα της Ελλάδας τα οποία προστατεύονται.
Σπήλαιο Αλιστράτης
Ένα από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα σπήλαια της χώρας βρίσκεται στη θέση Πετρωτό και απέχει πενήντα χιλιόμετρα από τις Σέρρες. Η ηλικία του σπηλαίου προσδιορίζεται στα 2 εκατομμύρια χρόνια. Μεγάλο μέρος του είναι ακόμη και σήμερα ανεξερεύνητο. Το ύψος του μεγαλύτερου θαλάμου φθάνει τα 20-30 μέτρα, ενώ οι γνωστές διαδρομές, που ακολουθούνται από τον κύριο όγκο των τουριστών είναι περίπου 3 χιλιόμετρα. Χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου σπηλαίου είναι η ύπαρξη μεγάλου αριθμού εκκεντριτών, είδους σπάνιων γεωλογικών σχηματισμών που δημιουργούνται αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας και ακολουθούν ακανόνιστες πορείες, σε αντίθεση με τους απλούς σταλακτίτες. Σε κάθε περίπτωση ο γεωλογικός διάκοσμος του σπηλαίου είναι πλουσιότατος, με κάθε λογής σχήματα που φιλοτεχνεί η φύση, ο χρόνος και το νερό. Περίφημοι είναι και οι κόκκινοι σταλακτίτες, γνωστοί και ως «φλόγες», οι οποίοι έχουν πάρει το αξιοπερίεργο χρώμα τους από υλικά των ανώτερων επιφανειακών στρωμάτων.
Ιαματικές πηγές Αγκίστρου
Η μυστηριακή ατμόσφαιρα μέσα στο πέτρινο λουτρό (χαμάμ) παραμένει αναλλοίωτη στο διάβα των αιώνων. Το καυτό νερό, απευθείας από την καρδιά της γης, χύνεται με πίεση στον κυκλικό ψηφιδωτό λουτήρα, προσφέροντας ένα τέλειο υδρομασάζ. Οι πυκνοί υδρατμοί, σε συνδυασμό με το αμυδρό φως που εισέρχεται από τους μικρούς φεγγίτες του θόλου, δημιουργούν ένα ονειρικό περιβάλλον, χαλάρωσης, ανακούφισης και ευεξίας. Στιγμές απόλαυσης, στο μαρμάρινο πεζούλι, και ευκαιρία για ένα εφιδρωτικό, χαλαρωτικό ατμόλουτρο. Το βυζαντινό λουτρό θεωρείται το παλαιότερο της χώρας. Χρονολογείται από το 950 μ.Χ., ενώ δέχτηκε σημαντικές αρχιτεκτονικές επιρροές από τους Οθωμανούς. Έχει θερμοκρασία 39-41 °C και ενδείκνυται για παθήσεις των αρθρώσεων, προβλήματα ρευματικά και κινητικά, παθήσεις του κυκλοφορικού και νευρικού συστήματος, δερματοπάθειες.
Ιαματικά Λουτρά Σιδηροκάστρου
Οι πηγές του Σιδηροκάστρου είναι γνωστές από τα βυζαντινά χρόνια και χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όπως καταγράφει το 1667 ο περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή. Το παλαιό βυζαντινό χαμάμ καταστράφηκε μερικώς στους Βαλκανικούς Πολέμους όμως ανακαινίσθηκε δύο φορές, μία το 1930 όταν ο αρχιτέκτονας Τσαγκρής το ενσωμάτωσε στο ξενοδοχείο που κατασκεύασε και μια δεύτερη φορά το 2000. Τα λουτρά αξιοποιούνται σήμερα από τη ΣΙΝΤΙΚΗ Δ.Α.Ε. και διαθέτουν επίσης μπανιέρες jacuzzi και εγκαταστάσεις υδροκινησιοθεραπείας. Τελευταία προστέθηκαν στις παροχές μασάζ, Scentao σώματος και προσώπου, πηλοθεραπεία κ.α. Έχει θερμοκρασία 40-42 ° C και ενδείκνυται για γυναικολογικές παθήσεις, ρευματοπάθειες, νευραλγίες, παθήσεις των αρθρώσεων, μυαλγίες, ισχιαλγίες, σπονδυλοαρθρίτιδες, δισκοπάθειες, οσφυαλγίες.