Η φύση στο Νομό Καρδίτσας

Η φύση στο Νομό Καρδίτσας

Ο Αχελώος ή αλλιώς γνωστός ως Ασπροπόταμος, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ποτάμι της Ελλάδας και ο πλουσιότερος γηγενής ποταμός σε νερά. Πηγάζει από την Πίνδο –και συγκεκριμένα από το όρος Λάκμος– και εκβάλλει, μετά από 220 χιλιόμετρα, στο Ιόνιο Πέλαγος. Διασχίζει τους νομούς Τρικάλων, τα όρια των νομών Καρδίτσας και Άρτας και στη συνέχεια τα όρια των νομών Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας. Στον Αχελώο και στον Εύηνο οφείλεται η δημιουργία των λιμνοθαλασσών του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού, που αποτελούν σπουδαία οικοσυστήματα. Στην αρχαιότητα τα ορμητικά νερά του φόβιζαν τους κατοίκους, οι οποίοι τον λάτρευαν σαν θεό για να τον εξευμενίσουν. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Αχελώος ήταν γιος του Ωκεανού και της Τιθύος και ο σπουδαιότερος ποτάμιος θεός, ενώ κόρες του ήταν οι Σειρήνες και οι Νύμφες. Ο Αχελώος ερωτεύτηκε τη Δηιάνειρα, κόρη του Οινέα, και προσπάθησε να την κάνει δική του όταν αυτή περνούσε με το άρμα της τις όχθες του. Τότε ο Ηρακλής έσπευσε να τη βοηθήσει και στην πάλη που ακολούθησε με τον Αχελώο, που είχε πάρει τη μορφή ταύρου, έσπασε το κέρατό του. Ο Ηρακλής για να του το επιστρέψει έλαβε ως αντάλλαγμα το Κέρας της Αίγας Αμάλθειας, σύμβολο της αφθονίας. Πολλοί είναι οι μύθοι, οι θρύλοι και οι παραδόσεις για τον Αχελώο. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Αργιθέας)

Πρόκειται για δασική έκταση στην οποία δημιουργήθηκαν βασικές υποδομές που εξυπηρετούν την περιήγηση, πεζοπορία και διεξαγωγή προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Το εκπαιδευτικό δάσος Μπελοκομίτη αποτελεί μέρος του δημοσίου δασικού συμπλέγματος Αγράφων και καλύπτει μια έκταση 5.688 στρεμμάτων. Στο Δάσος έχουν σημανθεί ειδικές διαδρομές πεζοπορίας, με σκοπό την παρατήρηση σημαντικών στοιχείων του φυσικού περιβάλλοντος, ως τρόπου εκπαίδευσης και εναλλακτικής μορφής ψυχαγωγίας. Το συνολικό τους μήκος ανέρχεται στα 15χλμ. Έξι οικολογικά μονοπάτια έχουν δημιουργηθεί μέσα στο Πανεπιστημιακό δάσος. Ένα από τα έξι οδηγεί στο Παρατηρητήριο με θαυμάσια θέα. Στο δάσος έχει γίνει αναλυτική καταγραφή της φύσης (ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000) και αποτελεί πηγή γνώσης για εκπαιδευτικά ιδρύματα και απλούς επισκέπτες. Την κυρίαρχη δενδρώδη βλάστηση συνοδεύει και ποικιλία άλλων ειδών (σφένδαμοι, ορεινή φτέλια, σοβριές, ιπποκαστανιά, αγριοκεράσια, φλαμουριά κ.ά.), πολυάριθμοι θάμνοι καθώς και πλούσια ποώδης βλάστηση. Η πανίδα και ειδικότερα η ορνιθοπανίδα του εκπαιδευτικού δάσους είναι ιδιαίτερα πλούσια και ενδιαφέρουσα για μελέτη και παρατήρηση. Η περιοχή του εκπαιδευτικού δάσους φιλοξενεί μια αξιόλογη ποιοτικά και ποσοτικά ορνιθοπανίδα. Ο συνολικός αριθμός ειδών που βρέθηκαν στην περιοχή (67 είδη) είναι αρκετά ικανοποιητικός. Χαρακτηριστικά είδη είναι ο σπίνος, ελατοπαπαδίτσα, κοκκινολαίμης, χρυσοβασιλίσκος, καρδερίνα κίσσα κ.ά. Σημαντικά και αξιοπρόσεκτα είδη θεωρούνται λόγω της σπανιότητάς τους ο λευκοτσικνιάς, το όρνιο, χρυσαετός και ο πετρίτης. Τα ασπόνδυλα του εδάφους εμφανίζονται με μεγάλη ποικιλία στην περιοχή με ιδιαίτερη έμφαση στις ομάδες των αρθροπόδων – κολεοπτέρων. Από τα σπονδυλωτά το ενδιαφέρoν εστιάζεται στα θηλαστικά και κυρίως στα σαρκοφάγα, με χαρακτηριστικούς εκπροσώπους την αλεπού, το λύκο και την αρκούδα. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Πλαστήρα)

Η Λίμνη Πλαστήρα βρίσκεται στο οροπέδιο της Νεβρόπολης στο δυτικό τμήμα του Νομού Καρδίτσας. Είναι μια λίμνη τεχνητή, που σχηματίστηκε με ανθρώπινη παρέμβαση. Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού ή Μέγδοβα, η δε ιδέα για την κατασκευή της ανήκει στον Νικόλαο Πλαστήρα και φέρει τη σφραγίδα του, αφού από την στιγμή της σύλληψης της ιδέας και μέχρι το θάνατό του, υποστήριξε και προώθησε με φανατισμό την κατασκευή της. Τη διαχείριση του φράγματος έχει η ΔΕΗ. Το βάθος της λίμνης ποικίλει και προσδιορίζεται από το ανάγλυφο της περιοχής πριν σκεπασθεί από τα νερά. Περιέχει 400 εκατ. κυβικά μέτρα νερού, έχει μέγιστο μήκος 12 χλμ, πλάτος 4 χλμ. και η συνολική της επιφάνεια είναι 24 χλμ. Το μέγιστο βάθος της φτάνει τα 60 μ. και το ανώτατο υψόμετρο αγγίζει τα 750 μ. Από τις σπάνιες περιπτώσεις που μια ανθρώπινη παρέμβαση συνεργεί στη δημιουργία ενός φυσικού περιβάλλοντος τέτοιας απαράμιλλης ομορφιάς, που καθιέρωσε τη λίμνη ως έναν από τους πλέον διάσημους τουριστικούς προορισμούς. Χιονισμένη ή καταπράσινη, φθινοπωρινή ή ανοιξιάτικη, η λίμνη Πλαστήρα, χαρίζει εικόνες σπάνιας ομορφιάς μέσα σε ένα πανδαιμόνιο χρωμάτων, τοπίων και αισθήσεων. Αυτό το αναμφισβήτητα μεγάλο έργο, έδωσε νέα πνοή και ανάπτυξη σε όλη τη γύρω περιοχή και άλλαξε για πάντα τον τόπο, με τις μοναδικές του ωφέλειες. Τα τελευταία χρόνια η λίμνη αξιοποιείται τουριστικά και προσελκύει όλο και περισσότερους επισκέπτες, που χαίρονται την ομορφιά του τοπίου αλλά και τις εξαιρετικές τουριστικές υποδομές, που αναπτύσσονται κυρίως στις δυτικές όχθες. Η ανάπτυξη αυτή βοηθά τη συγκράτηση του πληθυσμού της περιοχής και επιτρέπει τη δημιουργία νέων δραστηριοτήτων, που στρέφονται κυρίως στις ήπιες εναλλακτικές μορφές τουρισμού και την παραγωγή και διάθεση ντόπιων αγροτικών προϊόντων. Η Λίμνη και η ευρύτερη περιοχή διαθέτει ένα πλούσιο οικοσύστημα, αφού στα νερά της σήμερα διαβιούν πολλά είδη ψαριών, όπως χέλια, γριβάδια, πέστροφες, λαυράκια, πεταλούδες, κορέγονοι, γλήνια, ασπρόψαρα, τσιρόνια. Στην περιοχή συναντάμε ακόμη πολλά είδη πουλιών, όπως ερωδιούς, μαυρόκοτες, διάφορα είδη γλάρων, βουτηχτάρια και κορμοράνους, ενώ σπάνια θα δούμε και λευκοτσικνιάδες, όρνια, πετρίτες και χρυσαετούς. Στις όχθες της συναντάει κανείς αλεπούδες, λύκους, αγριογούρουνα, ασβούς, νυφίτσες και σπανιότερα αρκούδες, ελάφια, και αγριόγατες. Τα πιο αντιπροσωπευτικά είδη χλωρίδας στη περιοχή, μεταξύ 700 και 900 μέτρων υψόμετρο, είναι η πλατύφυλλη βελανιδιά, που τοπικά ονομάζεται Δένδρος, μέχρι τα 1500 μέτρα το έλατο, ενώ ψηλότερα ξεκινάει ψευδοαλπική βλάστηση. Υπάρχουν ακόμη είδη ποώδους βλάστησης όπως φτέρες, γεράνια, κυκλάμινα, κρόκοι, νάρκισσοι, είδη ορχιδέας κ.ά. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Πλαστήρα)

Είναι η νεότερη λίμνη της Ελλάδας, καθώς μετρά μόλις 57 χρόνια ζωής. Προέκυψε όταν στις αρχές του 1963 και σε υψόμετρο 850 μέτρων η πλαγιά Στοιχειό ξεκόλλησε από το βουνό Σμίνικο και έπεσε στον Στεφανιώτη ποταμό, που είναι ένας από τους παραποτάμους του Αχελώου. Για να φτάσει κανείς στη λίμνη διασχίζει μια υπέροχη διαδρομή μέσα από χωριά και κάτω από τα βουνά της Αργιθέας. Εκτός από τη λίμνη, ο επισκέπτης θα θαυμάσει και άλλες ομορφιές της περιοχής, όπως τα μοναστήρια Σπηλιά και Κώστη, εξαιρετικά βυζαντινά μνημεία, και αρκετά μονότοξα πέτρινα γεφύρια. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Αργιθέας)

Το χωριό Ανθηρό (Μπουκοβίτσα), έδρα του Δήμου Αργιθέας, είναι χτισμένο σε υψόμετρο 900 μέτρων. Τις εντυπώσεις και τα βλέμματα κλέβει η υπέροχη πηγή της Γκούρας με τις επτά γάργαρες βρύσες, που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού και θα την δει κάποιος μόλις φτάσει. Με τα νερά της υδρεύεται και αδρεύεται το χωριό, ενώ πολλές είναι οι παραδόσεις και οι θρύλοι γύρω από το όνομά της. Στην ίδια θέση κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας υπήρχε μεγάλο, ακμάζον χωριό, γεγονός που αποδεικνύουν τα ερείπια των σπιτιών που βρέθηκαν στις αρχές του αιώνα. Στο χωριό θα δείτε και παλιότερα σπίτια, πετρόχτιστα και διώροφα, που κατασκευάστηκαν στις αρχές του 20ού αι. Τα πλούσια δάση ολόγυρα με οξιές και έλατα «προσκαλούν» για εξερεύνηση και περίπατο. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Αργιθέας)

Πρόκειται για ένα διατηρητέο μνημείο της φύσης που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της κοινότητας Λεοντίτου. Ο πολυαιωνόβιος πλάτανος ανήκει στο είδος Πλάτανος ο Ανατολικός (Platanus Orientalis) και αποτελεί σήμα-κατατεθέν όχι μόνο του Λεοντίτου αλλά της ευρύτερης περιοχής, κάτω από την σκιά του οποίου έχουν διαδραματιστεί σπουδαία γεγονότα της ιστορίας. Ένα από αυτά ήταν ότι αποτελούσε τον χώρο συγκέντρωσης, συζήτησης και λήψης αποφάσεων των Ελλήνων οπλαρχηγών της Κεντρικής Ελλάδας υπό την ηγεσία του Γεώργιου Καραϊσκάκη. Κατά τα άλλα δεν υπάρχει επισκέπτης της περιοχής που δεν θα τον θαυμάσει και δεν θα βγάλει εδώ αρκετές φωτογραφίες. Ο πλάτανος υπολογίζεται ότι είναι 964 ετών, έχει ύψος 33 μέτρα και εντυπωσιακή διαμόρφωση κορμού, πιθανότατα από τα πιο καλοδιατηρημένα δέντρα σε όλη τη χώρα. Επίσης είναι πολύ ενδιαφέρον δέντρο από επιστημονική άποψη, με ιδιαίτερη βοτανική, αισθητική, οικολογική, πολιτισμική αλλά και ιστορική αξία. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Αργιθέας)

Το σπήλαιο του Καϊμακιά βρίσκεται στην περιοχή Μέγα Ρέμα η οποία είναι σχετικά κοντά στο ορειβατικό καταφύγιο και αποτελεί το μεγαλύτερο σπήλαιο του νομού Καρδίτσας. Έχει εξερευνηθεί και στο εσωτερικό του υπάρχει υπόγειο ποτάμι τα νερά του οποίου εξέρχονται από αυτό τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες. Έχει εντυπωσιακό διάκοσμο και επεκτείνεται σε δυο επίπεδα τα οποία περιλαμβάνουν συνολικό μήκος διαδρόμων 470μ. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Πλαστήρα)

Ενδιαφέρουσα περιοχή στο Μπελοκομύτη είναι το φαράγγι του Κερεντάν μια ρεματιά απέναντι από το χωριό με πλούσια δάση ελάτης, οξιάς και βελανιδιάς και χείμαρρους με γάργαρα νερά. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Πλαστήρα)

Μια εντυπωσιακή τσιμεντένια κατασκευή, ένα κομψό τόξο που μοιάζει να αγκαλιάζει τον τεράστιο όγκο του νερού της λίμνης, το Φράγμα μήκους 220μ.  που έχει δημιουργηθεί, συγκράτησε  τα νερά του Ταυρωπού, που κάλυψαν το οροπέδιο της Νεβρόπολης και δημιούργησε τη λίμνη Πλαστήρα. Σήμερα αποτελεί  ένα όμορφο σημείο για να αγναντέψει κανείς τη λίμνη, αλλά και την πίσω πλευρά του φράγματος που βουτά σε βάθος 83μ., κάθετα ανάμεσα στα βράχια. Ακόμη από τη θέση Μούχα, μπορεί κανείς να θαυμάσει τα φιόρδ της λίμνης και το νησάκι Νιάγκα. Εδώ ντόπιοι παραγωγοί θα σας προσφέρουν σουβενίρ αλλά και διάφορα τοπικά προϊόντα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η επίσκεψη στο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, που εντυπωσιάζει με το μέγεθός του και αποτελεί ένα ιδιαίτερα πρωτοποριακό έργο για την εποχή του. (Πηγή πληροφοριών: Δήμος Πλαστήρα)

Πηγή πληροφοριών: Δήμος Αργιθέας, Δήμος Πλαστήρα

Πηγή photo slider: Alexandros Giannakakis on Unsplash