Η φύση στη Θάσο
Η φύση της Θάσου είναι το μεγάλο πλεονέκτημα και το ανεκτίμητο «δώρο» του νησιού προς τους επισκέπτες του. Οι καταπληκτικές της παραλίες και οι σμαραγδένιες θάλασσες είναι οι «σειρήνες» που τραβούν τους επισκέπτες, αν όμως κανείς αφήσει για λίγο την αλμύρα του Αιγαίου και στρέψει το βλέμμα του προς την ενδοχώρα του νησιού, θα γνωρίσει τον πραγματικό «θησαυρό». Το νησί είναι καταπράσινο, κατάφυτο από ελιές, αλλά και πεύκα. Τα άφθονα τρεχούμενα νερά που χαρίζουν στο τοπίο μοναδικές εικόνες κυλούν ασταμάτητα κάτω από τα αρχαία πλατάνια, ενώ στην κορυφή του Υψάριου Όρους, του μεγαλύτερου βουνού, που κυριαρχεί στη φύση της Θάσου, συναντά κανείς και έλατα. Καστανιές φύονται προς τα νότια, ενώ όλο το νησί μοσχοβολάει από τα αρωματικά φυτά και βότανα κάθε εποχής. Στολίδι της φύσης στη Θάσο είναι και η τεχνητή λίμνη των Μαριών, με τους καταρράκτες της, αλλά και τα μοναδικά σπήλαια του νησιού, που αν και αναξιοποίητα, είναι πανέμορφα. Τα μικρά νησάκια που κοσμούν τις ακτές κρύβουν κι αυτά τις δικές τους ομορφιές. Αυτό που κερδίζει τους επισκέπτες στη φύση της Θάσου όμως είναι οι αμέτρητες πεζοπορικές διαδρομές και τα μονοπάτια, που ακολουθώντας τα φτάνει κανείς στα πιο κρυφά σημεία, στα πιο μαγικά τοπία.
Υψάριο
Το Υψάριο είναι η ψηλότερη βουνοκορφή της Θάσου, στα 1204 μέτρα. Καλύπτει μεγάλο μέρος του νησιού, σχεδόν το 70% της συνολικής του έκτασης και φιλοξενεί πανέμορφα δάση στην καταπράσινη επιφάνειά του. Είναι το Υψάριο όρος που δίνει στη Θάσο την ξεχωριστή της ταυτότητα, που την κάνει να είναι το «σμαραγδένιο νησί» του Αιγαίου. Χαρακτηριστικό στο Υψάριο είναι τα άπειρα μονοπάτια που το διατρέχουν και που προσφέρουν στους λάτρεις της φύσης μοναδικές εμπειρίες. Η καταπληκτική θέα από την κορυφή, προς το Άγιο Όρος, τις ακτές της Μακεδονίας, την Λήμνο, τη Σαμοθράκη, ακόμα και τα Δαρδανέλια όταν ο καιρός το επιτρέπει είναι δέλεαρ για όλους. Στο Υψάριο άλλωστε μπορεί κανείς να απολαύσει την ποικιλομορφία της φύσης της Θάσου, καθώς στο βουνό φύονται έλατα, πεύκα (κυρίως μαύρη πεύκη, που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του ορεινού όγκου), πλατάνια, αλλά και καστανιές και φυσικά ελαιόδεντρα στους πρόποδες. Διατρέχεται ολόκληρο από χείμαρρους και πηγές με γάργαρο νερό συναντά κανείς σε κάθε γωνιά. Οι κουμαριές, τα ρίκια, αλλά και η ρίγανη, η μέντα και το σπαθόχαρτο με τις ξεχωριστές μυρωδιές τους δίνουν την τελική πινελιά σε έναν πίνακα ζωγραφικής μοναδικής ομορφιάς.
Σπήλαιο Ατσπάς
Το σπήλαιο Ατσπάς είναι ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της φύσης της Θάσου, όχι μόνο από γεωλογικής αλλά και ανθρωπολογικής και πολιτισμικής άποψης. Βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Σκάλας Μαριών, περίπου 350 μέτρα νότια του οικισμού, στα δυτικά της Θάσου και οι πρόσφατες ανακαλύψεις σπηλαιολόγων και ανθρωπολόγων που ήρθαν στο φως το κατατάσσουν μεταξύ των σπουδαιότερων σπηλαίων της βόρειας Ελλάδας. Οι δύο μεγάλες του αίθουσες περιβάλλονται από δαιδαλώδεις διαδρόμους, οριζόντιους ή επικλινείς και βαραθρώδη περάσματα. Όλα καταλήγουν στο κατώτερο επίπεδο του σπηλαίου Ατσπά, όπου οι σπηλαιολόγοι ανακάλυψαν αίθουσες διαφόρων διαστάσεων και μικρές, υπόγειες λίμνες. Σήμερα έχει εξερευνηθεί ένα μεγάλο τμήμα του σπηλαίου, διαστάσεων 80×55 μέτρων, με μέγιστο ύψος οροφής τα 22 μέτρα. Είναι οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις όμως που ανεβάζουν την σπουδαιότητα του σπηλαίου Ατσπά, καθώς εκτός από τα διάσπαρτα θραύσματα αγγείων, υπολείμματα διατροφής (οστά, όστρεα), λίθινα, πήλινα και οστέινα αντικείμενα που είχαν έρθει στο φως εδώ και λίγα χρόνια και τοποθετούσαν τη χρήση του κατά τη νεότερη νεολιθική εποχή και την πρώιμη εποχή του χαλκού, πρόσφατα οι επιστήμονες ανακάλυψαν οστά από το κρανίο ενός ενήλικα, ένα μικρό, αυτοσχέδιο βωμό, πλήθος κεραμικής και οικιστικά κατάλοιπα των ίδιων περιόδων. Σήμερα το σπήλαιο Ατσπάς δεν είναι επισκέψιμο για τους πολίτες, καθώς εκκρεμούν εργασίες στο εσωτερικό του. Τα κινητά ευρήματα από το εσωτερικό του έχουν μεταφερθεί στα μουσεία της Θάσου, ενώ έχει γίνει σχεδιαστική αποτύπωση και καταγραφή όλων των ορατών κατασκευών και αντικειμένων.
Δρακότρυπα
Σε κοντινή απόσταση από το χωριό Παναγία της Θάσου βρίσκεται η Δρακότρυπα, ένα από τα εντυπωσιακά σπήλαια του νησιού. Στη Δρακότρυπα μπορεί κανείς να θαυμάσει σταλαγμίτες και σταλακτίτες ηλικίας χιλιάδων ετών, που σχηματίζουν περίτεχνα γλυπτά, εξαιρετικά εντυπωσιακά, που αφήνουν την φαντασία να οργιάσει. Στο υπόγειο σπήλαιο με τη φυσική δροσιά, οι επισκέπτες νιώθουν δέος μπροστά στο μεγαλείο της φύσης που κρύβει τέτοιας ομορφιάς μυστικά. Η λαϊκή παράδοση λέει πως ένα τέτοιο περίεργο γλυπτό, που μοιάζει με φοβερό δράκο, ήταν που έδωσε και το όνομα Δρακότρυπα στη σπηλιά. Το σπήλαιο δεν έχει ως σήμερα εξερευνηθεί σε όλο του το μήκος και το βάθος, μπορεί όμως ο επισκέπτης που αποφασίζει να το δει από κοντά να πάρει μια πολύ καλή εικόνα του μεγαλείου του. Για να φτάσει κανείς στη Δρακότρυπα αρκεί να περπατήσει περίπου 15 λεπτά από την Παναγία, υπό τις σαφείς οδηγίες ή και καλύτερα τη συνοδεία ενός ντόπιου, που γνωρίζει την περιοχή και τις κακοτοπιές, καθώς δεν έχει οργανωθεί για τους επισκέπτες μονοπάτι και είσοδος.
Πηγές Αγίας Βασιλικής
Οι πηγές Αγίας Βασιλικής βρίσκονται λίγο έξω από το χωριό Θεολόγος, στο κέντρο περίπου το νησιού. Λέγεται πως στην περιοχή υπήρχε μονή αφιερωμένη στην Αγία Βασιλική και πως ήταν δημιούργημα μοναχών που βρέθηκαν εκεί τον 13ο αιώνα, κατά την ύστερη βυζαντινή περίοδο. Υπάρχουν μάλιστα αναφορές σε χρυσόβουλα αυτοκρατόρων πως υπήρξε στη Θάσο μετόχι της Μονής Φιλοθέου του Αγίου Όρους, ενώ σε μεταγενέστερο έγγραφο που αποδίδεται στον άρχοντα της Χρυσούπολης, της σημερινής Καβάλας γίνεται σαφέστερη αναφορά στην περιοχή με τα πολλά τρεχούμενα νερά. Για να φτάσει κανείς σήμερα στις πηγές της Αγίας Βασιλικής αρκεί να ξεκινήσει από τον Θεολόγο και να συμβουλευτεί τους κατοίκους για λεπτομέρειες και σαφείς οδηγίες. Φτάνοντας στο σημείο, μέσα στην καταπράσινη φύση και τον χείμαρρο, θα δει τα παλιά ερείπια των νερόμυλων και των παλιών εκκλησιών. Είναι μια από τις εμπειρίες στην φύση της Θάσου που αξίζει κάποιος να βιώσει, ώστε να αντιληφθεί το μεγαλείο του νησιού.
Λίμνη στις Μαριές
Η Λίμνη στις Μαριές είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα αξιοθέατα της φύσης στη Θάσο. Βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Μαριές, στα δυτικά του νησιού και για να την προσεγγίσει κανείς πρέπει να διαβεί είτε με τα πόδια είτε με το κατάλληλο όχημα, ένα σχετικά βατό χωματόδρομο. Αν και η Λίμνη στις Μαριές είναι τεχνητή και δημιουργήθηκε για τις ανάγκες των αγροτών της ευρύτερης περιοχής, σήμερα αποτελεί μια πανέμορφη διέξοδο στη φύση, μέσα στα καταπράσινα πεύκα και τα πλατάνια. Το Δασαρχείο της Θάσου έχει δημιουργήσει στις όχθες της ένα δασικό πάρκο, με παγκάκια και κάδους απορριμμάτων, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει την ηρεμία και την γαλήνη της φύσης. Η κατασκήνωση και το κολύμπι στη Λίμνη στις Μαριές δεν επιτρέπεται, ενώ όλοι όσοι φτάσουν στο σημείο είναι αυτονόητο ότι οφείλουν να τηρούν τους κανόνες για την προστασία του περιβάλλοντος. Για τους λάτρεις της φύσης και της περιπέτειας όμως, η Λίμνη στις Μαριές έχει κι άλλα να προσφέρει. Τρεις καταρράκτες και μικρές «λιμνούλες», οι γκιόλες όπως τις λένε στη Θάσο, περιμένουν στη φύση να τις ανακαλύψουν οι πιο τολμηροί που θα θελήσουν να προχωρήσουν στην εξερεύνηση της περιοχής. Ο πρώτος καταρράκτης της Λίμνης στις Μαριές είναι άλλωστε πολύ εύκολα προσβάσιμος, στη μια άκρη της λίμνης, ο δεύτερος βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την ίδια πλευρά, ενώ ο τρίτος που απαιτεί και μεγαλύτερη προσπάθεια για να τον φτάσει κανείς, είναι και ο πιο εντυπωσιακός.
Τα μικρά νησάκια
Τα μικρά νησιά της Θάσου είναι πραγματικά στολίδια της φύσης του νησιού. Βρίσκονται όλα σε μικρή απόσταση από την ακτή και ομορφαίνουν όχι μόνο το τοπίο γύρω τους αλλά και την συνολική εικόνα της περιοχής, καθώς καθένα από αυτά έχει μια ξεχωριστή ιστορία. «Πρώτη» μεταξύ των μικρών νησιών της Θάσου η Θασοπούλα, με τις τρεις θαυμάσιες παραλίες, βρίσκεται στο μέσο του διαύλου με την Καβάλα. Το Αστριώτικο, το νησάκι απέναντι από την Αστρίδα, είναι καταπράσινο και με πλούσια μυθολογική «παράδοση»: Άλλοι το ταυτίζουν με το νησί των Σειρήνων από την Οδύσσεια και άλλοι με την Χαμένη Ατλαντίδα, που λέγεται πως βυθίστηκε στα νερά του. Η Κραμπούσα είναι το μικρό νησί της Θάσου με την θρησκευτική παράδοση, καθώς πάνω είναι χτισμένο το εκκλησάκι του Αγίου Δανιήλ, του πολιούχου της Θάσου που ασκήτεψε εκεί κατά τον 9ο αιώνα μετά Χριστόν. Τέλος, ο πιο πλούσιος ψαρότοπος στην περιοχή λέγεται μεταξύ των ψαράδων πως βρίσκεται γύρω από το Κοινυριώτικο, ένα ακόμα από τα μικρά νησιά της Θάσου, που βρίσκεται απέναντι από τα Κοίνυρα.
Κραμπούσα
Η Κραμπούσα της Θάσου βρίσκεται στα ανατολικά του νησιού και είναι το μικρό νησάκι απέναντι από την παραλία της Σκάλας Ποταμιάς και την Χρυσή Ακτή. Το νησάκι είναι σήμερα ακατοίκητο και καταπράσινο, ενώ πάνω του ξεχωρίζει μόνο το εκκλησάκι του Αγίου Δανιήλ, πολιούχου της Θάσου. Ο Όσιος Δανιήλ ασκήτεψε στην Κραμπούσα και ίδρυσε εκεί το μοναστήρι του κατά τον 9ο μετά Χριστόν αιώνα. Πρόκειται για τοπικό άγιο της Θάσου, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 12 Σεπτεμβρίου. Αν και ο ίδιος δεν έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στο νησί, καθώς άφησε τη μονή του για να γίνει μοναχός και να ακολουθήσει τον Μέγα Ιωαννίκειο, όταν εκείνος βρέθηκε στη Θάσο, εν τούτοις στο τέλος της ζωής του επέστρεψε και μάλιστα τάφηκε εκεί. Την παραμονή αλλά και ανήμερα της γιορτής δεκάδες βάρκες από τη Θάσο φτάνουν στην Κραμπούσα και το νησί γεμίζει κόσμο για την πανήγυρη του Αγίου. Οι πληροφορίες πάντως αναφέρουν πως η ονομασία Κραμπούσα του νησιού δεν είναι τυχαία: Προέρχεται από την ονομασία κράμβη που έχει το άγριο λάχανο, που φύεται εκεί.
Κοινυριώτικο
Ατενίζοντας κανείς την θάλασσα από την παραλία στα Κοίνυρα βλέπει ένα καταπράσινο μικρό νησί. Πρόκειται για το Κοινυριώτικο, που είναι ιδιωτικό νησί, αλλά ακατοίκητο, παρόλο που σώζεται ακόμη πάνω του το σπίτι του ιδιοκτήτη του. Το μέρος είναι κατάφυτο από αγριελιές και πεύκα, ενώ οι ακτές του είναι περιμετρικά βραχώδεις. Οι ψαράδες του χωριού όμως υποστηρίζουν πως τα νερά γύρω από το Κοινυριώτικο είναι ο πιο πλούσιος ψαρότοπος της Θάσου!
Θασοπούλα
Η Θασοπούλα είναι ακατοίκητο νησί μεταξύ της Θάσου και της Μακεδονίας, στην περιοχή της Κεραμωτής. Η Θασοπούλα έχει έκταση 716 στρέμματα, είναι κατάφυτη, με ψηλότερη κορυφή στα 111 μέτρα και βρίσκεται 15 ναυτικά μίλια απόσταση από την Καβάλα, στο μέσο περίπου του διαύλου της Θάσου. Θεωρείται το μικρότερο νησί του βορείου Αιγαίου και διαθέτει τρεις όμορφες παραλίες.
Αστριώτικο
Το Αστριώτικο είναι το μικρό νησάκι της Θάσου που βρίσκεται απέναντι από τον οικισμό της Αστρίδας, στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού. Είναι ακατοίκητο και καταπράσινο, ενώ θεωρείται εξαιρετικός ψαρότοπος για τους ντόπιους ψαράδες που «τιμούν» συχνά τα νερά του για να βγάλουν τα πεντανόστιμα ψάρια της περιοχής. Το Αστριώτικο είναι το νησάκι που φαίνεται και από την Γκιόλα, τη «φυσική πισίνα» της Θάσου, που βρίσκεται στην περιοχή. Αν και δεν έχει αποδειχθεί προς το παρόν κάτι σχετικό, το Αστριώτικο φαίνεται πως κατείχε εξέχουσα θέση στην ελληνική μυθολογία: Πολλοί είναι οι μελετητές, μεταξύ αυτών και ο ιστορικός της αρχαιότητας Ηρόδοτος, που το ταυτίζουν με το νησί των Σειρήνων, από την Οδύσσεια, των μυθικών δηλαδή πλασμάτων με το ανθρώπινο κεφάλι και το σώμα πτηνού, που μάγευαν και πέτρωναν με το τραγούδι τους όποιον περνούσε από τα νερά τους. Άλλοι πάλι, ταυτίζουν το Αστριώτικο με την Χαμένη Ατλαντίδα καθώς υποθαλάσσιες ανασκαφές υπέδειξαν την ύπαρξη υπολειμμάτων αρχαίας πόλης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ξένα ερευνητικά προγράμματα επιχειρούν να φέρουν στο φως αντικείμενα ώστε να μελετηθούν και να εξηγηθεί επακριβώς το τι συμβαίνει.
Πηγή: Βικιπαίδεια