Γενικές Πληροφορίες για το Νομό Καβάλας
Ο Νομός Καβάλας συνορεύει με τους νομούς Σερρών στα δυτικά, στα βορειοδυτικά του με το Νομό Δράμας, στα βορειοανατολικά με το Νομό Ξάνθης, ενώ προς νότια βρέχεται από το Αιγαίο Πέλαγος.
Κατατάσσεται 34ος ως προς την έκταση νομός της χώρας και καταλαμβάνει επιφάνεια 2.111 τ.χμ., από τα οποία τα 18 τ.χμ. είναι εσωτερικά ύδατα, και 20ος σε πληθυσμό με 58.663 κατοίκους. Διαιρούνταν σε 4 επαρχίες, 7 δήμους και 66 κοινότητες έως το 1997 και με τον Καποδίστρια σε 11 δήμους. Η μεγαλύτερη πόλη και μοναδική του νομού είναι η Καβάλα και ακολουθούν οι κωμοπόλεις Χρυσούπολη και Ελευθερούπολη.
Το έδαφος του νομού είναι ορεινό κατά 55%, ημιορεινό κατά 24% και πεδινό κατά 21%. Στο ανάγλυφο του νομού δεσπόζουν τρεις μεγάλοι ορεινοί όγκοι: το Παγγαίο στο Δυτικό τμήμα, στα όρια με το νομό Σερρών, τα όρη της Λεκάνης στο Βορειοανατολικό τμήμα, στα όρια με τους νομούς Δράμας και Ξάνθης και το όρος Σύμβολο στο Νοτιοδυτικό τμήμα, απέναντι και παράλληλα με το Παγγαίο. Μεταξύ των ορέων αυτών ή στα όριά τους σχηματίζονται οι πεδινές εκτάσεις του νομού. Σημαντικότερο υδάτινο ρεύμα του νομού είναι ο ποταμός Νέστος, ο οποίος ρέει στα όρια του νομού με το νομό Ξάνθης και αρδεύει την πεδιάδα της Χρυσουπόλεως.
Οι ακτές του νομού, που εκτείνονται μεταξύ των εκβολών του Στρυμώνα και του Νέστου, στο Δυτικό τμήμα τους είναι χαμηλές και μονότονες, κατόπιν, καθώς στρέφονται προς Βόρεια, όπου απολήγει το όρος Σύμβολο, γίνονται ψηλότερες, αλλά πάντα αλίμενες, έως το ακρωτήριο Βρασίδας, στην Νέα Πέραμο, δυτικό όριο του Κόλπου της Καβάλας, μετά το οποίο σχηματίζεται ο όρμος των Ελευθερών, του Παληού, της Τόσκας, του Μπάτη, της Καλαμίτσας ως τον μυχό, όπου βρίσκεται το λιμάνι της Καβάλας και είναι 105 χιλιομέτρων.
Ιστορία
Η περιοχή έγινε παγκοσμίως γνωστή για την άφιξη των δημοκρατικών στρατευμάτων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ενόψει της ιστορικής μάχης των Φιλίππων και από την άλλη για την άφιξη του Αποστόλου Παύλου, κάνοντας τη Νεάπολη (σημερινή Καβάλα) πρώτη Ευρωπαϊκή πόλη που δέχτηκε το Χριστιανισμό.
Η πόλη της Καβάλας είναι χτισμένη στους πρόποδες του όρους «Σύμβολο» και είναι η δεύτερη μεγάλη πόλη και λιμένας της Μακεδονίας καθώς επίσης και ένα από τα στρατηγικότερα λιμάνια της Βορείου Ελλάδας. Η ιστορία της Καβάλας ξεκινά από του Προϊστορικούς χρόνους και εκτείνεται μέχρι σήμερα. Οι αναφορές για αυτήν από τη μία χάνονται στις ομηρικές αφηγήσεις και από την άλλη καταγράφονται στα αρχεία της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Είναι διάσημη για τα μεγαλοπρεπή έργα Βυζαντινών και Τούρκων (όπως το Κάστρο και οι Καμάρες) όσο και για το ότι αποτέλεσε γενέτειρα του Μεχμέτ Αλί, αντιβασιλέα της Αιγύπτου. Παράλληλα η νεότερη ιστορία της πόλης παρουσιάζει εξίσου ενδιαφέρον, τόσο για την καπνεργασία και τις πρώτες απεργίες στα Βαλκάνια (1896) όσο και για την πλούσια βιομηχανική δραστηριότητα με κυρίαρχη αυτή της εξόρυξης πετρελαίου. Η ανάπτυξη του εμπορίου κατέστησε αναγκαία την κατασκευή νέου λιμανιού στην Βιομηχανική Περιοχή της πόλης. Οι εργασίες κατασκευής του νέου λιμένα της Καβάλας «Φίλιππος Β» ξεκίνησαν το 1990 και έχει ήδη ολοκληρωθεί το Δυτικό κρηπίδωμα. Από τον Οκτώβριο του 2002 έχει μεταφερθεί όλος ο μηχανολογικός εξοπλισμός και η εμπορική κίνηση εξυπηρετείται πλέον από αυτό.
Οι Φίλιπποι ήταν αρχαία πόλη της Ανατολικής Μακεδονίας με αρχικό όνομα Κρηνίδες, η οποία μετονομάστηκε από το Φίλιππο Β΄ που αντιλήφθηκε την οικονομική και στρατηγική σημασία της πόλης και την κατέλαβε. Στον αρχαιολογικό χώρο έχουν γίνει ανασκαφές, τα ευρήματα των οποίων εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Φιλίππων. Αναστηλωτικές εργασίες έχουν γίνει στα περισσότερα μνημεία του Αρχαιολογικού Χώρου Φιλίππων. Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πρόγραμμα στερέωσης, αναστήλωσης και ανάπλασης του αρχαίου θεάτρου, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος 1994 «Ιστορικά Κτήρια και Χώροι Θεαμάτων».
Γαστρονομία
Αναμειγνύοντας την ιστορία της πόλης με τα τοπικά προϊόντα της και τις τεχνικές μαγειρέματος, αντιλαμβανόμαστε τον γαστρονομικό πλούτο της Καβάλας.
Η διαφορετική γαστρονομική κουλτούρα των λαών που πέρασαν από αυτό τον τόπο, οδήγησε σε γευστικά παντρέματα της Ανατολής με τη Δύση, του παραδοσιακού με το μοντέρνο. Το ταξίδι ξεκινά από πολύ παλιά, από τα χρόνια του Μ. Αλεξάνδρου, μέχρι την άφιξη των προσφύγων και την αστικοποίηση της Καβάλας.
Τα θαλασσινά αναμειγνύονται με πιλάφια και μπαχάρια, το σησαμέλαιο αντικαθίσταται από το ελαιόλαδο και το βούτυρο, οι πρόσφυγες φέρνουν τη μνήμη των γεύσεών τους και οι πλούσιοι καπνέμποροι δίνουν την ευρωπαϊκή διάσταση της μαγειρικής στην τοπική κουζίνα, πάντα μέσα από μυρουδιές γλυκιές, όμορφες, νοσταλγικές.