Η Μαγνησία με έκταση 2.602 τ.χλμ. έχει να επιδείξει τη μεγαλύτερη ίσως πολυμορφία από κάθε άλλο ελληνικό νομό, συνδυάζοντας τόσο τις ομορφιές ενός πλούσιου ορεινού όγκου, του Πηλίου, όσο και τις χάρες ενός έντονου υγρού στοιχείου του Παγασητικού και του Αιγαίου.

Η Μαγνησία είναι από τους λίγους νομούς της Ελλάδας που έχει ένα και μόνο βουνό πάνω από 1000 μέτρα  υψόμετρο και πολλά διάσπαρτα βουνά κάτω από 1000 μέτρων με αποτέλεσμα ο νομός Μαγνησίας να περιβάλλεται από βουνά.

Το ανάγλυφο του νομού Μαγνησίας διαμορφώνεται βασικά από τους ορεινούς όγκους Μαυροβουνίου ­ Πηλίου και του βόρειου τμήματος της Όθρυος, μεταξύ των οποίων σχηματίζονται οι πεδιάδες του Βόλου­ Βελεστίνου, του Αλμυρού που είναι η βασική πεδιάδα του νομού και τις οποίες χωρίζει η χαμηλή βουνοσειρά του Χαλκοδονίου.

Σημαντικοί ποταμοί δεν υπάρχουν, παρά μόνο μικροί χείμαρροι, όπως το Πλατανόρεμα, το Κακάριο, το Χολόρεμα κ.ά. Στο νομό βρίσκεται η λίμνη Κάρλα (Βοιβηίδα) και οι δίδυμες λίμνες Ζερέλια στα νότια της πεδιάδας του Αλμυρού, που αποτελούν σημαντικούς υδροβιότοπους της Ελλάδας.

Το κλίμα του είναι εύκρατο μεσογειακό και οφείλεται στις επιδράσεις που δέχεται από το Αιγαίο και τον Παγασητικό. Το Πήλιο με κλίμα ξηρό, δροσερό το καλοκαίρι και ήπιο τον χειμώνα, είναι από τους υγιεινότερους τόπους της χώρας.

Στο νομό Μαγνησία υπάγονται διοικητικά και οι Βόρειες Σποράδες (Αλόννησος, Σκιάθος, Σκόπελος) με τα 90 μικρότερα νησάκια, βραχονησίδες που μερικά από αυτά κατοικούνται από πολύ λίγους κατοίκους.

Η Μαγνησία πήρε το όνομά της από τους πρώτους κατοίκους της περιοχής, μεταξύ των οποίων οι Μαγνήτες, απόγονοι του Αιόλου, θεού των ανέμων και τολμηροί θαλασσοπόροι της εποχής.

Στην περιοχή της Μαγνησίας έχουν γραφτεί μερικές από τις πιο σπουδαίες σελίδες της Ελληνικής Μυθολογίας.

Κένταυροι

Οι Κένταυροι ζούσαν στο Πήλιο και από την μέση και πάνω είχαν ανδρικό σώμα, ενώ από την μέση κάτω έμοιαζαν με άλογα. Οι Κένταυροι ήταν βίαια πλάσματα, γνωστοί για τις πολεμικές τους αρετές, που προήλθαν από την ένωση του Ιξίωνα και της Νεφέλης. Γνωστός Κένταυρος της μυθολογίας ήταν ο Χείρων, γιος του Κρόνου και της Φιλύρας, ο οποίος ήταν ειρηνικός και σοφός δάσκαλος πολλών ηρώων, συμπεριλαμβανομένου του Ασκληπιού, του Αχιλλέα, του Αρισταίου, του Ιάσονα και του Πηλέα. Ήξερε τα μυστικά της φύσης και της τέχνης, την ιατρική, τη μουσική, την αστρολογία και τη μαντεία. Στην ευρύτερη περιοχή της Μαγνησίας βασίλεψε και ο Πηλέας, γιος του βασιλιά της Αίγινας Αιακού, που η ζωή του σημαδεύτηκε από αλλεπάλληλους φόνους. Ο Χείρων μεσολάβησε για να γίνει ο γάμος του Βασιλιά της Ιωλκού, Πηλέα, με τη νύμφη Θέτιδα, όπου στη διάρκεια του γάμου και εξαιτίας του μήλου της Έριδος, προκλήθηκε ο Τρωικός πόλεμος, στον οποίο πρωτοστάτησε αργότερα, ο γιος τους ο Αχιλλέας. Από τη Μαγνησία, επίσης, ξεκίνησε η Αργοναυτική εκστρατεία, που σχετίζεται ιστορικά με την απαρχή της τεχνικής επεξεργασίας του χρυσού στον ελλαδικό χώρο.

Αργοναυτική εκστρατεία

Ακόμη το Πήλιο συσχετίζεται και με την αργοναυτική εκστρατεία αφού τον 13ο αιώνα π.Χ. η Αργώ ξεκίνησε από την διπλανή πόλη Ιωλκό υπό την ηγεσία του Ιάσονα με προορισμό την μακρινή Κολχίδα της Αίας για να αποκτήσουν το χρυσόμαλλο δέρας, σύμβολο τιμής και πλούτου. Όταν ο Ιάσονας επέστρεψε με το χρυσόμαλο δέρας έφερε και ως σύζυγο του, τη μάγισσα Μήδεια. Αυτή ήταν θυγατέρα του βασιλιά Αιήτη και εγγονή του Ήλιου, πριγκίπισσα της Αίας και αργότερα βασίλισσα της Ιωλκού. Από τις καταστάσεις τότε έγινε μια τραγική φιγούρα γυναίκας την οποία δραματοποίησε ο Ευριπίδης στην γνωστή «Μήδεια», τραγωδία που διδάσκεται από το 431 π.Χ. Ο αρχηγός της Αργοναυτικής εκστρατείας ο οποίος ονομαζόταν Διομήδης επέλεξε τέλος να μετονομαστεί Ιάσων επειδή κατά τη μαθητεία του δίπλα στο Πήλιο κοντά στον κένταυρο Χείρωνα είχε διαπρέψει στη μελέτη των θεραπευτικών βοτάνων.

Η περιοχή ήταν πυκνοκατοικημένη από την Νεολιθική Εποχή, με σημαντικότερα κέντρα το Σέσκλο (7000 π.Χ.) και το Διμήνι (5000 π.Χ.). Οι άρτια οργανωμένοι αυτοί οικισμοί, χτισμένοι σε χαμηλούς λόφους, με άφθονα νερά και εύφορη γη για καλλιέργεια, ανέπτυξαν σπουδαίο πολιτισμό, για τον οποίο μαρτυρούν τα ευρήματα που θαυμάζουμε στο μουσείο του Βόλου.

Στη Μαγνησία έχουν εντοπιστεί γύρω στους 40 προϊστορικούς οικισμούς. Εκτός από το Σέσκλο και το Διμήνι έχουν ερευνηθεί η Μαγούλα Ζερέλια του Αλμυρού, η Πύρασος, τα Πευκάκια (Παγασές), το Κουφόβουνο, ο Πύργος, η μαγούλα Βισβίκη, η μαγούλα Αγροκηπίου, η Χατζημισιώτικη μαγούλα. Τα ευρήματα δίνουν πληροφορίες όχι μόνο για το νεολιθικό πολιτισμό της Θεσσαλίας, αλλά της Ελλάδας ολόκληρης.

Για τις πρώτες περιόδους της Χαλκοκρατίας, την Πρώιμη ή Πρωτοελλαδική (ΠΕ) 3000 – 2000 π.Χ. και τη Μέση ή Μεσοελλαδική (ΜΕ) 2000 – 1600 π.Χ. οι εικόνες που προέρχονταν από του ανασκαμμένους οικισμούς δείχνουν ότι τα κτίσματα, όπως και στη Νεολιθική Εποχή, διακρίνονται σε κατοικίες, εργαστήρια και αποθήκες. Στη Μέση Χαλκοκρατία βρέθηκαν σπίτια μεγάλα, με παράσπιτα γύρω και δωμάτια με εστίες στη μέση, που φανερώνουν τη συγκέντρωση μεγάλου αριθμού ατόμων – όχι μόνο συγγενών – κάτω από την ίδια στέγη. Η ακμή της Μυκηναϊκής Εποχής – Ύστερη Χαλκοκρατία ή Υστεροελλαδική Εποχή (ΥΕ) 1600 – 800 π.Χ. έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο των προηγούμενων δημιουργικών εποχών.

Ο τελευταίος κατάλογος ανεβάζει τις μυκηναϊκές θέσεις στις 17. Ασφαλώς είναι περισσότερες, εκτιμούν οι επιστήμονες, αφού συνεχώς έρχονται στο φως ταφές, σε σημεία που δεν έχουν εντοπιστεί κτίσματα. Σημαντικότερα κέντρα της εποχής είναι τα Παλιά του Βόλου, τα Πευκάκια και το Διμήνι, όπου σώζεται θολωτός τάφος. Οι μελέτες οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι τα τρία κέντρα αποτελούν ένα σύνολο, που μας παραδόθηκε με τον όρο «Ιωλκός».

Το Διμήνι ήταν κατάλληλο για την ανάπτυξη της γεωργίας, στα Πευκάκια θα μπορούσαν να αναπτυχθούν η αλιεία και το εμπόριο, ενώ τα κοντινά στο Πήλιο, Παλιά, θα μπορούσαν να αναπτύξουν τη ναυπηγική, εξασφαλίζοντας ξυλεία από τα δάση. Η Αργοναυτική Εκστρατεία δίνει το χαρακτήρα της πάλης για την επικράτηση, τη δύσκολη εκείνη την εποχή.

Το 12ο αι. π.Χ., σε εποχή ακμής, το Διμήνι και τα Πευκάκια εγκαταλείπονται, γεγονός που ίσως σχετίζεται με την ανατροπή του κατεστημένου από τις παραγωγικές τάξεις. Συνεχίζει όμως η ακμή στα Παλιά και παράλληλα αναπτύσσονται οι κόλποι του Βόλου, του Αλμυρού, του Πτελεού, η περιοχή του Βελεστίνου και οι Φθιώτιδες Θήβες, που βρίσκονταν πάνω στο δρόμο για την λίμνη Βοιβηίδα και τον Παγασητικό.

Από τα τέλη του 9ου αι. π.Χ., ίσως και αργότερα, η Μαγνησία διέρχεται «φάση συγκρούσεων» όπως ονομάζεται, και τα πολιτιστικά στη Γεωμετρική και την Αρχαϊκή Εποχή είναι σπάνια. Από τους παλαιούς δραστήριους οικισμούς μόνο ο κόλπος του Βόλου (Παλιά) παρουσιάζει ίχνη προϊστορικά.

Στην ίδια περιοχή ανακαλύφθηκε το αρχαϊκό ιερό του Απόλλωνα – στη θέση «Σωρός» – σημαντικό λατρευτικό κέντρο της Θεσσαλίας και οχυρωμένος οικισμός που ταυτίζεται με το αρχαίο πόλισμα (πολίχνη) Αμφανές, στο οποίο ανήκε το ιερό. Ιδιαίτερη σημασία έχει η οχύρωση του οικισμού, που φανερώνει την ανάγκη των κατοίκων να προστατευθούν από επιθέσεις.

Στα 590 π.Χ. οι Μάγνητες συμμετείχαν στη Δελφική αμφικτιονία με δύο ψήφους, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τη σύγκρουση και την υποταγή τους στους Θεσσαλούς. Είχαν κάποιες ελευθερίες, αλλά ως περίοικος λαός ήταν υπό την διακυβέρνηση του Φεραίου ταγού Ιάσονα. Την εποχή της βοιωτικής κυριαρχίας (363-352 π.Χ.) η Μαγνησία απαγκιστρώθηκε από τους Θεσσαλούς για να παραδοθεί στο Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας, όταν ενοποίησε της ελληνικές πόλεις κατά των Περσών.

Μεγάλη ιστορική στιγμή για τη Μαγνησία πρέπει να θεωρηθεί το 293 π.Χ., όταν ο Δημήτριος ο Πολιορκητής «συνοικίζει» τα μικρά ή μεγάλα παρακμασμένα πολίσματα και ιδρύει τη Δημητριάδα. Η πόλη έγινε κέντρο οικονομικό και στρατιωτικό φυλάκιο των Μακεδόνων. Το 224 π.Χ. οι κάτοικοι εκδηλώνοντας τη δυσφορία τους, πήραν μέρος στη συμμαχία που υπέγραψε ο Αντίγονος με τους Αιτωλούς. Μετά τη νίκη των Ρωμαίων στις Κυνός Κεφαλές, το 197 π.Χ., οι Μαγνήτες μαζί με όλους τους Έλληνες υποδουλώθηκαν στους Ρωμαίους. Τα ισχυρά τείχη της Δημητριάδας κατεδαφίστηκαν και στα 196 π.Χ. ο περίεργος φιλέλληνας Φλαμινίνος ίδρυσε το πρώτο «κοινό των Μαγνητών».

Τέσσερα χρόνια αργότερα η Μαγνησία περιήλθε και πάλι και πάλι στους Μακεδόνες, δώρο των Ρωμαίων στο Φίλιππο Ε’ – αντίπαλο στις Κυνός Κεφαλές – για τη βοήθειά του κατά του Αντιόχου. Το 192 π.Χ. επικράτησε το φιλοαιτωλικό κόμμα, με αρχηγό τον Ευρύλοχο, το «κοινό» διαλύθηκε και η Μαγνησία πέρασε με όρους υποτέλειας στην Αιτωλική Συμμαχία. Ο Αντίοχος επισκεύασε τα τείχη της Δημητριάδας, αλλά νικήθηκε στις Θερμοπύλες από τους Μακεδόνες, οι οποίοι ξαναπήραν τη Μαγνησία. Το 169 π.Χ. ο Περσέας, στην επισκευή των οχυρώσεων της Δημητριάδας, χρησιμοποίησε τις χρωματιστές επιτύμβιες στήλες – έτσι διατηρήθηκαν τα χρώματα – που κοσμούν το Αρχαιολογικό Μουσείο του Βόλου.

Η μετάδοση της Χριστιανικής θρησκείας στη Μαγνησία ξεκίνησε από τα μεγάλα αστικά κέντρα, Δημητριάδα και Θήβες. Θήβες είχε ονομαστεί πολύ πριν από τα Χριστιανικά Χρόνια η ομηρική Πύρασος, από το όνομα της γειτονικής πόλης Μικροθήβες, που άκμασε και στη Ρωμαϊκή Εποχή, αλλά φαίνεται ότι εξακολουθούσε να κατοικείται από την Παλαιοχριστιανική Περίοδο. Η Δημητριάδα και οι Φθιώτιδες Θήβες (Νέα Αγχίαλος) αύξησαν την αίγλη τους στα χρόνια του Ιουστινιανού (527-565). Τότε επισκευάστηκαν και τα τείχη τους, καθώς και σε πολλές άλλες θεσσαλικές πόλεις.

Στα τέλη του 6ου αι. με αρχές 7ου, οι εχθροί της βυζαντινής αυτοκρατορίας πλήττουν τον ελλαδικό χώρο και από το β’ μισό του 7ου αι. οι Θήβες δεν αναφέρονται στις πηγές και δεν υπάρχουν αξιόλογα ευρήματα. Αντίθετα, η Δημητριάδα εξακολούθησε να ευημερεί σε όλη τη διάρκεια της Βυζαντινής Εποχής. Άρχισε να παρακμάζει μετά την Τουρκική κατάκτηση και στα τέλη του 16ου αι. όλος ο πληθυσμός έχει μετοικίσει στο Βόλο αλλά και κυρίως στα χωριά του Πηλίου.

Εκτός από τις Θήβες και τη Δημητριάδα και πολλοί άλλοι αρχαίοι οικισμοί εξακολούθησαν το βίο τους και τα Παλαιοχριστιανικά Χρόνια, στην ίδια θέση όπως η Ίτων ή Ίτωνος (ΝΔ του Αλμυρού), ο Πτελεός, η Ιωλκός (συνοικία Παλιά), η Ολιζών (Μηλίνα), τα Σπάλαυθρα (Χορτόκαστρο), η Μεθώνη (Πλατανίδια και Παλαιόκαστρο), οι Φερές (Βελεστίνο). Τους τελευταίους Βυζαντινούς Χρόνους αναπτύχθηκε η μοναστηριακή ζωή στο Πήλιο και γύρω οικιστικοί πυρήνες που εξελίχθηκαν, στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, σε ακμαίους οικισμούς.

Αυτής της κατηγορίας είναι τα Μοναστήρια της Θεοτόκου στη Μακρινίτσα, της Παναγίας Πορταρέας, στην Πορταριά, του Αγίου Λαυρεντίου, στον Αγιο Λαυρέντιο, της Αγίας Σωτήρας, στη Ζαγορά. Μοναχοί και ιερωμένοι λόγιοι δίδαξαν τα ελληνικά γράμματα στα μοναστήρια και στις εκκλησίες, διατηρώντας τη φλόγα για λευτεριά. Δυο ήταν τα μεγάλα σχολεία: το «Ελληνομουσείο της Ζαγοράς και η «Σχολή Μηλέων». Το Πήλιο απολάμβανε ελευθεριών, γιατί ανήκε, λένε, στη μάνα του σουλτάνου. Στην πραγματικότητα οι Τούρκοι απέφευγαν τις κακοτοπιές. Το Πήλιο ανέπτυξε σε μεγάλο βαθμό την οικοτεχνία και το εμπόριο, δραστηριότητες που ευνοούσε ο εχθρός, για δικό του όφελος βεβαίως.

Στα τέλη του 17ου αι. με αρχές του 18ου, η οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται, χάρη στην παραγωγή του μεταξιού και των μάλλινων επενδυτών που γέμιζαν τις αγορές. Στη Δύση το μετάξι, στην Ανατολή οι επενδύτες. Στον κάμπο του Βελεστίνου και του Αλμυρού κύριο προϊόν υπήρξε από την αρχαιότητα το σιτάρι.

Εκεί αναπτύχθηκε η υφαντική, ενώ στα ορεινά της ‘Οθρης οι κάτοικοι ασχολήθηκαν με την κτηνοτροφία και την υλοτομία και ανέπτυξαν την υφαντική και την ποιμενική ξυλογλυπτική. Η ναυτιλία ήταν ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο στην οικονομία της Μαγνησίας, που μας παραδίδεται από τα μυθικά κιόλας χρόνια με την Αργοναυτική Εκστρατεία.

Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας – 12ος αι. – ο Αλμυρός γνώρισε μεγάλη άνθηση και το λιμάνι του ήταν το σπουδαιότερο της Θεσσαλίας. Στα ναυτικά επαγγέλματα στράφηκαν και οι κάτοικοι του Τρικεριού, με προτίμηση στη σπογγαλιεία, ενώ το εμπόριο κρατούσαν τα περίφημα «ζαγοριανά καράβια», που ξεκινούσαν από το Χορευτό για τις μεγάλες αγορές του κόσμου (17ος – 18ος αι.). Τα ίδια αυτά καράβια τάχθηκαν στον Αγώνα, όταν ήρθε η κατάλληλη ώρα. Το Μάιο του 1821 στις Μηλιές κηρύχθηκε επίσημα η Επανάσταση και η περιοχή ενσωματώθηκε στο νέο ελληνικό κράτος το 1881.

Πηγή: Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Θεσσαλίας

Η οικονομία του νομού Μαγνησίας βασίζεται κυρίως στη γεωργία, στην κτηνοτροφία, στην αλιεία, στη βιομηχανία, στο εμπόριο και στον τουρισμό. Η αγροτική παραγωγή του νομού Μαγνησίας αποτελείται από σχετικά μεγάλη ποικιλία προϊόντων. Οι δεντροκαλλιέργειες αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ένα τρίτο την αγροτική παραγωγή, όπου κατά τα 3/4 είναι ελιές και το υπόλοιπο κηπευτικά και λαχανικά.

Η επαρχία Αλμυρού ασχολείται με την καλλιέργεια βάμβακος, σιτηρών, ντομάτας και αμυγδάλων. Στην Αργαλαστή το εκλεκτό λάδι και οι βρώσιμες ελιές είναι παραδοσιακά προϊόντα της περιοχής. Τα αμπέλια είναι κυρίως τοπικών οινοποιήσιμων ποικιλιών. Στην περιοχή Βελεστίνου είναι έντονα ανεπτυγμένος ο τομέας της κτηνοτροφίας, λόγω της πλούσιας χλωρίδας και των βοσκότοπων που υπάρχουν. Αξιοσημείωτη είναι η αλιεία, ειδικά στην παραθαλάσια περιοχή της Νέας Αγχιάλου και στο λιμανάκι του Αγίου Ιωάννη

Ο νομός Mαγνησίας είναι η πιο ανεπτυγμένη βιομηχανικά περιοχή της Ελλάδας, μετά τους νομούς Αττικής, Θεσσαλονίκης και Αχαΐας και οφείλεται στην ανάπτυξη της πόλης και του λιμανιού του Βόλου. Ο τουρισμός είναι από τους βασικούς άξονες της τοπικής κοινωνίας, λόγω της πλούσιας ιστορίας, το υπέροχο φυσικό περιβάλλον την άριστη τουριστική υποδομή και την ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού.

Ο νομός Μαγνησίας φημίζεται για την εξαιρετική ποιότητα των φρούτων, όπως τα αχλάδια, τα κεράσια και τα μήλα. Η Ζαγορά φημίζεται για τα περίφημα μήλα της τα Ζαγορίν (Π.Ο.Π), που έχουν ιδιαίτερη απήχηση και στις αγορές του εξωτερικού για την νοστιμιά και την γεύση τους.

Το λάδι και η ελιά Πηλίου (Π.Ο.Π), τα αρωματικά βότανα και φυτά, ο βασιλικός πολτός, το μέλι, αλλά και κάθε προϊόν που προσφέρει ο τόπος δίνουν τον ξεχωριστό τόνο στην εικόνα της περιοχής.

Τα φημισμένα γλυκά του κουταλιού και οι μαρμελάδες που φτιάχνονται από φρέσκα φρούτα, καρπούς και σε μερικές περιπτώσεις και λαχανικά.

Ξακουστά επίσης είναι τα δημητριακά, κεραμικά, λαχανικά, ντομάτες, όσπρια, πατάτες και τα υφαντά.

Άλλα ιδιαίτερα τοπικά προϊόντα είναι οι ξηροί καρποί (αμύγδαλα, καρύδια, κάστανα), το κρασί, το τσίπουρο και το λικέρ φρούτων.

Το φημισμένο λουκάνικο Σταγιατών, τουρσιά, τραχανάς, τσιτσίραβλα διατηρημένα στην άλμη, τυριά, χυλοπίτες.

Ξεχωρίζουν οι παραδοσιακές πίτες με φύλλο, τα λουκούμια μούστου, τα γλυκά του κουταλιού (κυδώνι, σταφύλι, μελιτζάνα, ντοματάκι, βύσσινο, νεραντζάκι κ.α), ο σιμιγδαλένιος χαλβάς, η καρυδόπιτα και ο μπακλαβάς.

Σε όλα τα χωριά του Πηλίου υπάρχουν τοπικά καταστήματα και γυναικείοι αγροτοτουριστικοί συνεταιρισμοί που πωλούν αγνά παραδοσιακά προϊόντα, φτιαγμένα σπιτικά από τις γυναίκες των χωριών σύμφωνα με παλιές συνταγές.

Στην Νέα Αγχίαλο ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Γυναικών παρασκευάζει παραδοσιακά εδέσματα, πίτες, ποτά και γλυκά.

Στον εύφορο κάμπο του Αλμυρού καλλιεργούνται σιτηρά, κηπευτικά, βαμβάκι, ελιές, αμυγδαλιές, αμπέλια.

Με οδηγό την παράδοση οι κάτοικοι της Μαγνησίας χρησιμοποίησαν τα υλικά της γης τους, τα συνδύασαν με απλότητα και δημιούργησαν τη φημισμένη κουζίνα τους. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η Μαγνησία δε φημίζεται μόνο για την απαράμιλλη ομορφιά της, αλλά και για τις πρωτότυπες και απολαυστικές γεύσεις των παραδοσιακών φαγητών της και την ποικιλία των γλυκών της.

Στα τσιπουράδικα του Βόλου και της Νέας Ιωνίας θα γευτείτε ποικιλία από εκλεκτούς μεζέδες, κυρίως με θαλασσινά, φτέρες, κρίταμα και τσιτσίραβλα και θα μυηθείτε στην τελετουργία του τσίπουρου. Στο τέλος Βολιώτικος χαλβάς για να σβήσει την ένταση του τσίπουρου στο τέλος.

Το σπεντζοφάι που φτιάχνεται από ντόπια λουκάνικα και πιπεριές είναι αναμφίβολα το διάσημο πιάτο του Πηλίου. Μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε δεκάδες ταβερνάκια, για να γευτείτε τοπικές πηλιορείτικες σπεσιαλιτέ και πολλούς παραδοσιακούς μεζέδες.

Στις παραθαλάσσιες περιοχές του Παγασητικού αλλά και του Πηλίου, θα βρείτε ταβέρνες δίπλα στη θάλασσα για να γευτείτε την παραδοσιακή καραβιδομακαρονάδα, φρέσκα ψάρια, θαλασσινά, αλλά και άλλους εκλεκτούς μεζέδες.

Στα καφενεία ή στις ταβέρνες ως κέρασμα, θα γευτείτε γλυκά ταψιού ή κουταλιού με μυρωδάτα φρούτα της περιοχής.

Γευτείτε τοπικές σπεσιαλιτέ και αυθεντικές γεύσεις όπως: κολοκυθοκορφάδες, κρεατικά (αρνάκι λαδολέμονο με χειροποίητα ζυμαρικά και ένα ποτήρι ντόπιο κόκκινο κρασί, κόκορας κρασάτος), λουκάνικο πικάντικο, μανιτάρια βουνού, μουσακά, μπουμπάρι, πεϊνιρλί με πατάτες και ουγγαρέζα, πίτες με μανιτάρια, στραπατσάδα, τραχανά χειροποίητο σε σούπα

Τσιτσίραβλα και φασολάδα σε συνδυασμό με ούζο, τσίπουρο, κρασί και παραδοσιακούς μεζέδες θα σας δώσουν την εμπειρία ενός παραδοσιακού χωριάτικου γεύματος.

O νομός Μαγνησίας ξεχωρίζει για την μεγάλη πολιτιστική του δραστηριότητα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και ειδικά για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται σε πολλές πόλεις και χωριά της Μαγνησίας από τον Ιούνιο ως και τον Αύγουστο.

Αντάμωμα Πολιτισμών στο Λαύκο

Το Αντάμωμα Πολιτισμών στο Λαύκο γίνεται κάθε χρόνο τον Ιούνιο, στην πλατεία του Λαύκου με συμμετοχή χορευτικών συγκροτημάτων από όλο το Πήλιο και το Βόλο. Είναι μια μεγάλη γιορτή για την παράδοση και τον χορό, με χορούς και φορεσιές από όλη την Ελλάδα, με σκοπό τη διάδοση του πολιτισμού.

Αποκριές στη Μαγνησία

Δήμος Ρήγας Φεραίος: Κυνήγι Κρυμμένου Θησαυρού, Παρέλαση Καρναβαλιστών υπό τους ήχους των Caracatu.

Νέα Αγχίαλος: Εκδηλώσεις στον παραλιακό πεζόδρομο και στο δημοτικό πάρκο με χορευτικά συγκροτήματα και πλούσιος μπουφές με σαρακοστιανά εδέσματα και άφθονο κρασί.

Ευξεινούπολη: Καρναβάλι την τελευταία εβδομάδα Αποκριάς

Πτελεός: Καρναβάλι την τελευταία εβδομάδα Αποκριάς

Ριζόμυλο: Παρέλαση αρμάτων και καρναβαλιστών

Σούρπη: Κυνήγι Κρυμμένου Θησαυρού

Σταγιάδες: Αερόστατα στις Σταγιάτες

Φυτόκο: Αποκριάτικη εκδήλωση και κάψιμο του καρνάβαλου, δωρεάν κρασί και φαγητό προς όλους.

Αργοναυτικά στον Άφησσο

Τα Αργοναυτικά στον Άφησσο είναι πολιτιστικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται το Καλοκαίρι, προς τιμή του Ιάσονα και των Αργοναυτών, με θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και φεστιβάλ.

Γιορτή Αχλαδιού στις Μηλιές

Η Γιορτή Αχλαδιού πραγματοποιείται στις Μηλιές τέλη Αυγούστου, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μηλέων, με πολύ παραδοσιακή μουσική, χορό, άφθονο κρασί και τσίπουρο και φυσικά μπόλικα αχλάδια που μοιράζονται σε όσους παραβρεθούν.

Γιορτή Ελιάς

Η Γιορτή της Ελιάς πραγματοποιείται στον Πτελεό κάθε Αύγουστο.

Γιορτή Κερασιού

Η Γιορτή του Κερασιού πραγματοποιείται στον Άγιο Λαυρέντιο την 3η εβδομάδα του Ιουνίο, με παραδοσιακή μουσική, χορούς και τραγούδια.

Γιορτή Κρασιού

Η Γιορτή Κρασιού πραγματοποιείται στη Νέα Αγχίαλο το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, από τοπικούς οινοπαραγωγούς, με παραδοσιακή μουσική χορούς και τραγούδια.

Γιορτή Λουκάνικου

Η Γιορτή Λουκάνικου πραγματοποιείται στους Σταγιάτες κάθε χρόνο τέλος Ιουλίου στην κεντρική πλατεία του χωριού. Πρόκειται για μια από τις παραδοσιακές εκδηλώσεις που παρουσιάζονται κάθε καλοκαίρι στα χωριά του Δήμου Πορταριάς. Στις εκδηλώσεις αυτές παρουσιάζονται τα παραδοσιακά προϊόντα του τόπου και κατά τη διάρκεια της γιορτής ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει την αναβίωση του πατροπαράδοτου τρόπου παραγωγής λουκάνικων και να απολαύσει το λουκάνικό του στην ψησταριά με παραδοσιακό ντόπιο κρασί.

Γιορτή Λουλουδιών

Η Γιορτή λουλουδιών πραγματοποιείται το Μάιο στην Άλλη Μεριά, δίπλα στο πλατανόδασος του χειμάρρου Αναύρου,  με έκθεση λουλουδιών και λαϊκό πανηγύρι στην κεντρική πλατεία.

Γιορτή Μάηδων

Η Γιορτή των Μάηδων που έχει ρίζες στην Διονυσιακή λατρεία και αναφέρεται στην αναγέννηση της φύσης και της ζωής, πραγματοποιείται στη Μακρινίτσα κάθε Ιούλιο.

Γιορτή Μήλου

Η Γιορτή Μήλου πραγματοποιείται στις 9 και 10 Σεπτεμβρίου στη Ζαγορά υπό την αιγίδα του Δήμου Ζαγοράς και του Αγροτικού Συνεταιρισμού μήλων Ζαγορίν, με φαγητό και παραδοσιακή μουσική και χορό. Οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να γευτούν τοπικές σπεσιαλιτέ με βάση το μήλο καθώς επίσης να πάρουν δωρεάν μήλα Ζαγορίν όλων των ποικιλιών. Ο θεσμός είναι αναβίωση μιας παλιάς παραδοσιακής εκδήλωσης για γνωριμία, την ιστορία και τις συνταγές του.

Γιορτή Πεπονιού

Η Γιορτή Πεπονιού πραγματοποιείται στις 28 και 29 Ιουλίου στην κεντρική πλατεία του Διμηνίου με φεστιβάλ παραδοσιακών χορών και διανομή δωρεάν πεπονιού που προσφέρουν οι παραγωγοί της περιοχής. Η γιορτή πραγματοποιείται για αρκετά χρόνια και υλοποιείται σε συνεργασία των Δήμου Βόλου, Συμβουλίου Δημοτικής Κοινότητας Διμηνίου και Πολιτιστικού Συλλόγου Διμηνίου με τη στήριξη των τοπικών παραγωγών.

Γιορτή Τσίπουρου

Η Γιορτή του Τσίπουρου πραγματοποιείται τέλη Ιουλίου στο Κατηχώρι με αναβίωση της παραδοσιακής παρασκευής τσίπουρου, παραδοσιακό πανηγύρι με ήχους και μελωδίες της περιοχής και δωρεάν τσίπουρο. Η εκδήλωση διοργανώνεται από τον Δήμο Βόλου και το Συμβούλιο της Τοπικής Κοινότητας Κατηχωρίου.

Διεθνές Φεστιβάλ Παιδικού Χορού

Το Διεθνές Φεστιβάλ Παιδικού Χορού πραγματοποιείται  τον Ιούλιο στην Πορταριά.

Διεθνές Φεστιβάλ Πηλίου

Το Διεθνές Φεστιβάλ Πηλίου – Δι.Φε.Π. (International PelionFestival-I.Pe.F.) πραγματοποιείται κάθε Καλοκαίρι τον Ιούλιο στη Ζαγορά και στην ευρύτερη περιοχή του ανατολικού Πηλίου από την Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρία “Πολυρρυθμία”. Είναι ένα φεστιβάλ κλασικής μουσικής, που περιλαμβάνει εκπαιδευτικά προγράμματα και συναυλίες.

Διεθνές Φεστιβάλ Χορού

Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού πραγματοποιείται τον Αύγουστο στην Πορταριά, το οποίο ολοκληρώνεται την τελευταία εβδομάδα του μήνα με σκηνές που αναβιώνουν τον παραδοσιακό πηλιορείτικο γάμο.

Διεθνής Ημέρα Χορού

Η Διεθνής Ημέρα Χορού πραγματοποιείται τον Μάιο στην Πορταριά.

Λεχωνίτικα

Τα Λεχωνίτικα πραγματοποιούνται στα Άνω Λεχώνια τις πρώτες ημέρες του Ιουλίου, όπου πραγματοποιούνται εκθέσεις λουλουδιών, συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις.

Los Almiros Festival

Το Los Almiros Festival πραγματοποιείται τέλος Ιουλίου για 4 ημέρες στον Αλμυρό στο δάσος Κουρί. Η διοργάνωση συγκεντρώνει χιλιάδες κόσμου από δεκάδες πόλεις της Ελλάδας και από ξένες χώρες. Πρόκειται για ένα αυτοοργανωμένο φεστιβάλ γεμάτο μουσική, χορό, συζητήσεις, που πραγματοποιείται με μεγάλη επιτυχία προβάλλοντας τον Αλμυρό σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό.

Μηλιώτικη Βραδιά

Η Μηλιώτικη Βραδιά στις Μηλιές πραγματοποιείται από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μηλέων στα μέσα Αυγούστου με παραδοσιακές μπάντες,  λαϊκούς χορούς και άφθονο κρασί.

Πολιτιστικό Φεστιβάλ

Το Πολιτιστικό Φεστιβάλ πραγματοποιείται στη Σούρπη την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, με θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες.

Φεστιβάλ Τσίπουρου

Το Φεστιβάλ Τσίπουρου πραγματοποιείται 1η Ιουνίου στο Κατηχώρι, με αναπαράσταση κατασκευής τσίπουρου, παραδοσιακή μουσική χορούς και τραγούδια και φυσικά δωρεάν τσίπουρο.

Φιλιππίδεια

Τα Φιλιππίδεια πραγματοποιούνται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες στις Μηλιές από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μηλέων και περιλαμβάνουν εκθέσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και πολλά δρώμενα.

Φολκλορική Εκδήλωση

Η Φολκλορική Εκδήλωση πραγματοποιείται τέλος Ιουνίου στο Πήλιο για τη διάδοση της Πηλιορείτικης παράδοσης.

Ψαράδικη Βραδιά στην Αγριά

Η Ψαράδικη Βραδιά στην Αγριά πραγματοποιείται την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου και διαρκεί 2 ημέρες. Είναι μια παραδοσιακή γιορτή κατά την οποία αναβιώνουν τα έθιμα των ψαράδων και προσφέρεται κακαβιά, ανάμεσα σε παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια.

Ψαράδικη Βραδιά στο Πηγάδι

Η Ψαράδικη Βραδιά στο Πηγάδι πραγματοποιείται τις πρώτες μέρες του Αυγούστου στο λιμάνι του χωριού, με παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια, δωρεάν ψάρια και κρασί.

Ο νομός Μαγνησίας είναι ένας μοναδικός συνδυασμός βουνού και θάλασσας και διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές για μεγάλη ποικιλία μορφών εναλλακτικού τουρισμού, όπως: περιπατητικός, συνεδριακός, πολιτιστικός, ποδηλατικός, αθλητικός, ιππικός, ορειβατικός, οικολογικός, θαλάσσιος, καταδυτικός, θρησκευτικός, γαστρονομικός κά. Στο Πήλιο θα περπατήσετε πυκνά δάση από οξιές, καστανιές και βελανιδιές, θα εξερευνήσετε μονοπάτια, θα θαυμάσετε τη μεσογειακή χλωρίδα και πανίδα που είναι παντού και θα χαθείτε στις πολλές επιλογές που προσφέρει για εναλλακτικές δράσεις.

Αγροτουρισμός στο Πήλιο

Αγροτουριστικές δραστηριότητες στο Πήλιο παρέχουν διάφοροι φορείς, οργανισμοί, επιχειρήσεις και πολλά παραδοσιακά ξενοδοχεία της περιοχής. Υπαίθρια μαθήματα μαγειρικής στη φύση, βοτανικά εργαστήρια που στόχο έχουν να ενημερώσουν τους συμμετέχοντες για τις ευεργετικές ιδιότητες των βοτάνων που βρίσκονται στις πλαγιές του Πηλίου, μελισσοκομία όπου οι επισκέπτες εξοικειώνονται με βασικές γνώσεις της κοινωνίας των μελισσών και παρασκευάζουν κερί μέλισσας χρησιμοποιώντας αρωματικά έλαια, έχουν σαν στόχο να εμβαθύνει κάθε επισκέπτης στον πολιτισμό και στην κληρονομιά της περιοχής.

Αναρριχητικά πεδία στην Όθρυ

Η οροσειρά Όρθυς βρίσκεται στη δυτική Μαγνησία και χωρίζει τη Θεσσαλία με τη Στερεά Ελλάδα.

Ανάβρα: Η περιοχή της Ανάβρας στον Αλμυρό, έχει δυο αναρριχητικά πεδία με 49 διαδρομές και είναι κατάλληλα για όλο το χρόνο.

Κωφοί: Η περιοχή των Κωφών στον Αλμυρό έχει δυο αναρριχητικά πεδία με 41 διαδρομές και είναι κατάλληλα για όλο το χρόνο.

Αναρριχητικά πεδία Πηλίου

Τα αναρριχητικά πεδία του Πλατανιά, του Πάου και του Μυλοποτάμου είναι ιδανικά για αναρρίχηση.

Μυλοπόταμος: Η γνωστή παραλία του Μυλοποτάμου εκτός από την παραλία μπάνιο προσφέρει και 14 διαδρομές με επίπεδα δυσκολίας από 5b έως 7b. Για να φτάσουμε στο πεδίο κατευθυνόμαστε προς τη παραλία και στο τέλος του δρόμου στο πάρκινγκ κατεβαίνουμε τις σκάλες για να βρεθούμε στη βάση του.

Πλατανιάς: Ο Πλατανιάς βρίσκεται νοτιοδυτικά της Αργαλαστής, δίπλα από την παραλία του Μικρού. Έχει 18 διαδρομές και είναι κατάλληλες για αναρρίχηση όλο το χρόνο.

Σπηλιά Πάου: Η Σπηλιά Πάου βρίσκεται στην ομώνυμη παραλία, κοντά στην Αργαλαστή. Το πεδίο είναι κατάλληλο για αναρρίχηση όλο το χρόνο και έχει 16 διαδρομές με επίπεδα δυσκολίας από 5a έως 8b.

Canyoning (Κατάβαση Φαραγγιών)

Το canyoning (διάσχιση φαραγγιού) είναι μια ορεινή δραστηριότητα μέσα σε μοναδικής ομορφιάς φύση που συνδυάζεται με άλλες εναλλακτικές δραστηριότητες όπως περπάτημα εκτός μονοπατιού, φυσικές νεροτσουλήθρες, κολύμβηση, κατάβαση με σχοινί σε καταρράκτες, αναρρίχηση βράχου, σπήλαια, και ράπελ.

Canyoning στο όρος Όθρυς

• Το φαράγγι Κακόρεμα είναι κοντά στο χωριό Κοκκωτοί στη δυτική Μαγνησία και προσφέρει δύο διαδρομές με σπηλιές και καταρράκτες που έχουν νερό όλο το χρόνο.
• Το φαράγγι Μαυρομάτη βρίσκεται στη δυτική Μαγνησία νότια  του χωριού Βρύναινα και δυτικά του χωριού Άγιος Ιωάννης, είναι μικρής δυσκολίας με rapel και τσουλήθρες.
• Το φαράγγι Νεροσπηλιάς βρίσκεται κοντά στο χωριό Κοκκωτοί με συνεχόμενα rapel και τη μεγαλύτερη σπηλιά στην Ελλάδα με μήκος 1.400 μέτρα.
• Το φαράγγι Τσιγγανόρεμα χωρίζεται σε δύο μέρη. Το Α’ έχει στενά σημεία, καταρράκτες και τσουλήθρες ενώ το Β΄ είναι πιο δύσκολο στην κατάβασή του.

Canyoning στο Πήλιο

Στην περιοχή του Πηλίου υπάρχουν 6 φαράγγια μικρής και μεγάλης δυσκολίας, τα οποία είναι πλήρως ασφαλισμένα και χαρτογραφημένα σε λεπτομερείς οδηγούς.

• Το φαράγγι Καλοκαιρινό βρίσκεται στο βόρειο Πήλιο ανάμεσα από δύο πανέμορφα χωριά, τη Ζαγορά και το Πουρί. Χωρίζεται σε δύο σκέλη, το σκέλος Μέγας Βράχος έχει τον ψηλότερο καταρράκτη του φαραγγιού με ύψος 160 μέτρα και θέα το Πήλιο και το Αιγαίο πέλαγος.
• Το φαράγγι Λαμπινού βρίσκεται στο Ανατολικό Πήλιο κοντά στο ομώνυμο χωριό. Έχει διάρκεια κατάβασης περίπου 3 ώρες, όπου συναντάς 7 καταρράκτες.
• Το φαράγγι Λημνιώνας βρίσκεται ανάμεσα στον Μυλοπόταμο και τη Λαμπινού, συναντάς 6 καταρράκτες με ύψος 11 μέτρα του μεγαλύτερου και διάρκεια κατάβασης περίπου 2 ώρες, και
• Το φαράγγι Μέγα Γαλανόρεμα βρίσκεται στη Ζαγορά με καταρράκτη 90 μέτρων. Από τη μέση μέχρι το τέλος του συναντάμε λιμνούλες και τσουλήθρες καθιστώντας το φαράγγι ένα από τα πιο παιχνιδιάρικα. Το Γαλανόρεμα με κανονική ροή είναι ένα ιδανικό φαράγγι για αρχάριους γιατί μπορεί να χωριστεί σε πολλά επίπεδα και έχει αρκετές εξόδους διαφυγής. Η διάρκεια κατάβασης είναι περίπου 4 ώρες και κατάλληλη περίοδος κατάβασης είναι από Μάιο ως Οκτώβριο.
• Το φαράγγι του Μυλοπόταμου έχει μία στοιχειώδη φυσική κατάσταση. Η κατάλληλη περίοδος για κατάβαση είναι από Ιανουάριο μέχρι Μάιο γιατί τους καλοκαιρινούς μήνες είναι στεγνό, ενώ την Άνοιξη μετά από έντονες βροχοπτώσεις μετατρέπεται σε χείμαρρο! Η διάρκεια κατάβασης είναι περίπου 3 ώρες.
• Το φαράγγι της Νταμούχαρης βρίσκεται ανάμεσα από το Μούρεσι και τη Νταμούχαρη. Η πρόσβαση σε αυτό γίνεται από το χωριό Μούρεσι και το τέλος της κατάβασης γίνεται στην παραλία της Νταμούχαρης σε περίπου 3 ώρες. Η κατάλληλη περίοδος για κατάβαση είναι μόνο το χειμώνα γιατί το καλοκαίρι είναι στεγνό.
• Το φαράγγι Φακίστρα βρίσκεται κάτω από το χωριό Τσαγκαράδα και καταλήγει στην πανέμορφη ομώνυμη παραλία. Κατάλληλη εποχή για κατάβαση είναι οι χειμερινοί μήνες γιατί την άνοιξη και το καλοκαίρι το φαράγγι δεν έχει νερό. Η διάρκεια κατάβασης είναι περίπου 3 ώρες.

Θαλάσια Σπορ

Όλες οι παραλίες της Μαγνησίας προσφέρονται για θαλάσσια σπορ.

Water Power Sports – Wind Surfing στην Άφησο

Ιππασία

Η ιππασία σε φέρνει πιο κοντά στη φύση αλλά και στην ιστορία του Πηλίου. Θαυμάστε τους παραδοσιακούς οικισμούς, παλιά καλντερίμια και γραφικά χωριά. Καλπάστε σε αμμουδερές παραλίες με το θαλασσινό αεράκι να χαϊδεύει το πρόσωπό σας.

Ιστιοπλοία – Yachting

Η ιστιοπλοΐα αποτελεί έναν ασφαλή τρόπο άθλησης και αναψυχής για μικρούς και μεγάλους. Η ιστιοπλοΐα είναι η τέχνη του να ταξιδεύεις με ένα σκάφος χρησιμοποιώντας τον άνεμο ως πηγή ενέργειας και για την κίνησή του χρησιμοποιείς τα πανιά. Στο Βόλο και το Πήλιο μικρά και μεγάλα σκάφη προσφέρονται για περιήγηση στις παραλίες του Παγασητικού κόλπου, του Πηλίου, αλλά και ως τις κοντινές Σποράδες.

Κανό Θαλάσσης

• Θαλάσσιο Καγιάκ στο ήρεμο και προστατευμένο Παγασητικό κόλπο με στάσεις στα γραφικά λιμάνια και τις παραλίες του.
• Στις όμορφες ακτές και τις θαλάσσιες σπηλιές του Πηλίου

Καταδύσεις

Οργανωμένες εξορμήσεις για όλα τα επίπεδα δυτών θα σας φέρουν κοντά στον θαυμαστό βυθό του Παγασητικού για να εξερευνήσετε ναυάγια, ύφαλους, σπηλιές ή ακόμη και να συναντήσετε φώκιες και δελφίνια. Στο Βόλο, στην ευρύτερη περιοχή του Παγασητικού κόλπου αλλά και στα παράλια του Πηλίου έχουν ανοίξει καταδυτικά κέντρα προσφέροντας εκπαιδευτικά προγράμματα και εκδρομές κατάδυσης και καταστήματα για να προμηθευτείτε τον εξοπλισμό σας.

Καταδυτικοί Προορισμοί στο ανατολικό Πήλιο

• Ο ύφαλος “Λευτέρης” ή Λευθέρης ή Μύρμηξ είναι από τα πιο επικίνδυνα για τη ναυσιπλοΐα. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη εκεί βυθίστηκαν τρεις τριήρεις των Περσών. Βρίσκεται μεταξύ Σκιάθου και Μαγνησίας και έχει 180 μέτρα μήκος και 80 μέτρα πλάτος.
• Το Ατμόπλοιο ”Βόλος” είναι ένα γερμανικό εμπορικό πλοίο που βυθίστηκε το 1931 και βρίσκεται ανάμεσα στο Πήλιο και τη Σκιάθο στον ύφαλο “Λευτέρη” σε βάθος 30 με 50 μέτρων. Το πλοίο αποτέλεσε κεντρικό πρωταγωνιστή στο ντοκιμαντέρ του Αυστριακού θαλάσσιου βιολόγου Hans Hass «Άνθρωποι ανάμεσα σε Καρχαρίες».
• Το φορτηγό πλοίο “Βέρα” βυθίστηκε το 1999 στον ύφαλο “Λευτέρη” σε βάθος από 17 έως 28 μέτρα. Σήμερα βρίσκεται βυθισμένο σε δύο μέρη καθώς μετέφερε 1.160 τόνους σκουριά με δρομολόγιο από τη Λάρυμνα προς τη Θεσσαλονίκη.

Καταδυτικοί Προορισμοί στον Παγασητικό Κόλπο

• Το καΐκι ”Μπόρα” που βρίσκεται σε βάθος 25 μέτρων στο Τρίκερι.
• Το μικρό φορτηγό ποταμόπλοιο “Χρήστος” που βρίσκεται σε βάθος 22 μέτρων, απόσταση 200 μέτρων από την ακτή στον όρμο Πτελεού.
• Το πλοίο ”Καλή Τύχη” μήκους 36 μέτρων που ναυάγησε το 1975 και βρίσκεται στο λιμάνι της Αγίας Κυριακής σε βάθος 17 μέτρων.

Άλλοι καταδυτικοί προορισμοί είναι η Αγία Βάσω, ο Αλατάς, η Αργυρόνησος, οι Δίδυμες Σπηλιές, ο Κάλαμος, η Κάτω Γατζέα, η νήσος Πυθού, η Παγανιά, η Πρασούδα, η σπηλιά της Ηλέκτρας και το Φαράγγι.

Πεζοπορία

Ο Βόλος αλλά και το Πήλιο είναι ιδανικό για πεζοπορία οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Υπάρχει ένα εκτεταμένο δίκτυο πεζοπορίας που δίνει τη δυνατότητα στους πεζοπόρους να εξερευνήσουν τις κρυφές και μυθολογικές πτυχές των παραδοσιακών χωριών. Τα μονοπάτια πεζοπορίας είναι κυρίως σε ένα εκτεταμένο δίκτυο πλακόστρωτων δρόμων και σε στενούς δασικούς δρόμους με πλούσια βλάστηση. Το δίκτυο των μονοπατιών περιλαμβάνει καλντερίμια, τοξωτά γεφύρια, περίτεχνες βρύσες και όλα αυτά στην πανέμορφη καταπράσινη φύση του βουνού με την εξαιρετική θέα πάνω από τη θάλασσα. Υπάρχουν σύλλογοι που οργανώνουν πεζοπορικές εκδρομές, αλλά και ξενοδοχεία που προσφέρουν  οργανωμένες πεζοπορίες.

Ποδήλατο Βουνού

Η ποδηλασία στο Βόλο και στο Πήλιο είναι αρκετά δημοφιλής και υπάρχουν πολλές όμορφες και απολαυστικές διαδρομές. Ήσυχοι χωματόδρομοι, σκιερά επίπεδα μονοπάτια από τη μεριά του Παγασητικού ή διαδρομές ανηφορικές στο ανατολικό Πήλιο, προσφέρουν μια μοναδική ποδηλατική εμπειρία. Θα διασχίσετε πυκνά δάση, θα απολαύσετε θέα στα ξέφωτα, θα ξεδιψάσετε στις κρυστάλλινες πηγές,

Σκι

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου βρίσκεται στην περιοχή Αγριόλευκες σε ένα από τα πιο μαγευτικά τοπία της Ελλάδας και είναι ένα από τα καλύτερα χιονοδρομικά κέντρα της Ελλάδας.

Ο νομός Μαγνησίας συνδυάζει την πλούσια ιστορία, το πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, τους φιλόξενους κατοίκους και τη σύγχρονη τουριστική υποδομή. Για τη διαμονή θα βρείτε ξενοδοχεία, παραδοσιακούς ξενώνες και αναπαλαιωμένα αρχοντικά. Επίσης εστιατόρια και ταβέρνες με εκλεκτό φαγητό και τοπικές γευστικές προκλήσεις, αλλά και ποιοτικούς χώρους νυχτερινής διασκέδασης.

Οδικώς: Συνδέεται με την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη μέσω της εθνικής οδού.

Αεροπορικώς: Ο κρατικός αερολιμένας της Νέας Αγχιάλου εξυπηρετεί διεθνείς και εγχώριες πτήσεις.

Ακτοπλοϊκώς: Το λιμάνι του Βόλου συνδέει την Ευρώπη και τα Βαλκάνια με την Ασία και τη Βόρεια Αφρική. Παράλληλα συνδέεται με την Αλόννησο, την Σκιάθο και τη Σκόπελο.

Σιδηροδρομικώς: Εκτελούνται δρομολόγια με τρένο από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη για το Βόλο. Ο Βόλος αποτελεί σταθμό του σιδηροδρομικού δικτύου με το δρομολόγιο τόσο από την Αθήνα όσο και από τη Θεσσαλονίκη να πραγματοποιεί στάση και αλλαγή στη Λάρισα και έπειτα να προσεγγίζει το Βόλο.

ΚΤΕΛ: Ο Βόλος έχει συχνή σύνδεση με υπεραστικά λεωφορεία με την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, καθώς και τις πρωτεύουσες των γύρω νομών όπως η Λάρισα, τα Τρίκαλα, τα Ιωάννινα, το Αγρίνιο, τη Λαμία, τη Πάτρα την Κοζάνη κ.α. Λεωφορεία συνδέουν επίσης το Βόλο με τις πόλεις και τα χωριά του νομού όπως του Αλμυρού, του Πηλίου και του Βελεστίνου.

Σκάφος: Η Μαγνησία Διαθέτει πολλά σημεία που μπορείτε να δέσετε με ασφάλεια και εκπληκτική θέα. Οργανωμένα λιμάνια, υπήνεμοι κόλποι, αλλά και αρκετά λιμανάκια που χρησιμοποιούνται κυρίως από τους ντόπιους, όπως το κεντρικό λιμάνι του Βόλου, τα Καλά Νερά, η Κάτω Γατζέα, η Μηλίνα, το Χόρτο, η Αγία Κυριακή και το νησί Τρίκερι είναι μερικά από τα μέρη που προσφέρονται στην περιοχή του Παγασητικού. Στην άλλη πλευρά της Μαγνησίας που τη βρέχει το Αιγαίο, μπορείτε να δέσετε στον Άγιο Γιάννη, στο Χορευτό, στον Πλατανιά και στον Κατηγιώργη.