Αξιοθέατα στο Νομό Πρέβεζας

Αρχαία Ελάτρεια

Η Αρχαία Ελάτρεια ή Ελάτεια, είναι αρχαία πόλη των Κλασσικών και των Ελληνιστικών χρόνων, δηλαδή των χρόνων μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο Νομό Πρέβεζας. Ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. Κατά την επικρατούσα άποψη των αρχαιολόγων, η Ελάτρεια είναι μία από τις τέσσερις αποικίες των Ηλείων στο Νομό Πρέβεζας, που χτίστηκαν τον 4ο αιώνα π.Χ. Αυτές οι πόλεις ήταν το Αρχαίο Βουχέτιον (Ακρόπολη των Ρωγών, Νέα Κερασούντα, Δήμος Ζηρού Πρέβεζας), η Αρχαία Ελάτρεια (Παλαιορόφορο, παλαιός Ωρωπός, Δήμος Πρέβεζας), οι Αρχαίες Βατίες (Ακρόπολη Βατίες, Ριζοβούνι, Δήμος Ζηρού), και η Αρχαία Πανδοσία (Ακρόπολη Πανδοσία, Καστρί Δήμος Πάργας). Τα ερείπια της Αρχαίας Ελάτρειας βρίσκονται στο χώρο της ακατοίκητης πλέον κοινότητας Παλαιός Ωρωπός ή Παλαιορόφορο, του σημερινού Δήμου Πρέβεζας. Τα σπίτια του Παλαιορόφορου αποτελούν σήμερα ένα γραφικό απέραντο ερειπιώνα, που έχει μόνο φωτογραφικό και ιστορικό ενδιαφέρον. Ο Παλαιός Ωρωπός μαζί με το Πολύβρυσο (Σέσοβο) και το Τρίκαστρο Πρέβεζας (Γόρανα, ή Αγόρανα) συνενώθηκαν την εποχή της δικτατορίας και απετέλεσαν τη νέα κοινότητα Ωρωπού η ο οποία μεταφέρθηκε κοντά στην Εθνική οδό Πρέβεζας-Λούρου.

Αρχαία Κασσώπη

Στους λόφους του σημερινού χωριού Καμαρίνα υπάρχουν τα ερείπια της αρχαίας πόλης Κασσώπης, η οποία ιδρύθηκε από τους Κασσωπαίους, ένα Ηπειρωτικό φύλο, κλάδο των Θεσπρωτών και πιθανώς αργότερα εποικίσθηκε και από εποίκους Ηλείους και Αρκάδες. Η ίδρυση της πόλης ήταν το αποτέλεσμα ενός συνοικισμού των διάσπαρτων οικισμών της περιοχής. Μια άποψη λέει ότι η πόλη χτίστηκε από γηγενείς Ηπειρώτες Θεσπρωτούς με σκοπό να προστατευθεί η εύφορη κοιλάδα – πεδιάδα του δυτικού τμήματος του Νομού Πρέβεζας από τις βλέψεις των Ηλείων εποίκων. Κάποια πρώιμα ευρήματα υποδεικνύουν ότι πιθανόν στη θέση της πόλης να προϋπήρχε κάποιος μικρότερος οικισμός. Το υψόμετρο της Κασσώπης είναι 550-620m και η θέση της είναι στρατηγική, με άριστη θέα και υγιεινό κλίμα. Βόρεια και δυτικά προστατεύεται από τις βουνοκορφές Ανεμόμυλος και Κιτέπι μαζί με τους κάθετους γκρεμούς του όρους Ζάλογγο, αποκαλούμενους στεφάνια. Οι προσβάσιμες πλευρές της ακρόπολης της Κασσώπης προστατεύονται με τείχος.

Αρχαία Νικόπολη

Η Αρχαία Νικόπολη ήταν πόλη της Ηπείρου που ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους στη νοτιοδυτική Ήπειρο κοντά στη σημερινή Πρέβεζα. Ο αρχαιολογικός της χώρος αποτελεί σήμερα την μεγαλύτερη σε έκταση αρχαία πόλη της Ελλάδας. Η Αρχαία Νικόπολη βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην ομώνυμη κοινότητα Νικόπολη στο πιο στενό σημείο του ισθμού της χερσονήσου της Πρέβεζας, επαρκώς προστατευμένη νομοθετικά από τη δόμηση, με αρχαιολογικό νόμο, και είναι επισκέψιμη. Εργασίες αναστήλωσης και ανάδειξης είναι συνεχώς σε εξέλιξη σε διάφορα σημεία του αρχαιολογικού χώρου. Την τελευταία δεκαετία καθαρίστηκαν και αναδείχθηκαν τα Τείχη, το Στάδιο και οι δύο Βασιλικές Αλκίσωνος και Δουμετίου. Το 2006-2009 ανασκάφηκε και αναδείχθηκε το Μνημείο Αυγούστου. Το έτος 2012-2013 ανακατασκευάζεται η δυτική Κεντρική Πύλη των παλαιοχριστιανικών Τειχών και καθαρίζεται το Θέατρο Οκταβιανού.

Ενετικό Κάστρο Πάργας

Πρόκειται για ένα οχυρωματικό έργο, το οποίο καταστράφηκε και κατασκευάστηκε πολλές φορές και στέκει στο ακρωτήρι ανάμεσα στην παραλία του Βάλτου και το λιμάνι της Πάργας για να θυμίζει πως η Πάργα εκτός από ένα διάσημο τουριστικό θέρετρο είχε και γεωστρατηγική σημασία ανά τους αιώνες. Σήμερα σώζεται το Κάστρο που έχτισαν οι Βενετοί τον 16ο αιώνα ως κάτοχοι της Πάργας και τα συμπληρωματικά έργα που έκανε ο Αλή Πασάς. Οι πρώτοι δημιουργοί της οχύρωσης ήταν οι Νορμανδοί στα τέλη του 14ου αιώνα και στη συνέχεια το Κάστρο ακολουθούσε την μοίρα της Πάργας, που ανάλογα με τις γεωπολιτικές συνθήκες στη Μεσόγειο άνηκε σε Βενετούς, Οθωμανούς, Γάλλους και Άγγλους. Το Κάστρο της Πάργας πρόσφερε μοναδική προστασία στους Σουλιώτες στον μακροχρόνιο αγώνα τους εναντίον του Αλή Πασά, καθώς εκεί κατέφευγαν για εφοδιασμό. Στο Κάστρο κατέφυγαν και όταν εγκατέλειψαν το Σούλι και το 1819 μαζί με τους άλλους Παργινούς εγκατέλειψαν οριστικά την Ήπειρο, στον περίφημο ξεριζωμό, όταν πουλήθηκε η Πάργα στον Αλή Πασά από τους Άγγλους. Στο εσωτερικό του Κάστρου πέρα από την πλακόστρωστη είσοδο και μία επιβλητική σιδερένια πύλη, διακρίνει μεταξύ άλλων οικίες και φυλάκια, καθώς και παλαιά κανόνια.

Κάστρο Παντοκράτορα

Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου δυτικά της πόλης της Πρέβεζας, πάνω στην παραλία και ακριβώς στο γύρισμα της ακτής προς το Ιόνιο πέλαγος, υψώνεται το φρούριο του Παντοκράτορα. Ο Σπύρος Αραβαντινός αναφέρει ότι το φρούριο πήρε το όνομά του από την εκκλησία του Παντοκράτορα που χτίστηκε εκεί, κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής της πόλης, πριν την ανέγερσή του κι έδωσε το όνομά της και στον γειτονικό οικισμό. Οι ευρωπαίοι το ονόμαζαν «Ενετικό» ή «Βενετσιάνικο» κάστρο. Οι Τούρκοι «ουτς καλέ», «ουτς»=uc=(τουρκ.) άκρη, τέρμα, σύνορο. Το κάστρο του Παντοκράτορα χτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα από τον Αλή Πασά βάσει σχεδίου του Γάλλου μηχανικού Yadocourt. Βέβαια αυτή η αποστολή κάλυπτε σκοπιμότητες της στρατηγικής των Γάλλων στην Ήπειρο και την Αλβανία. Η θέση του εξυπηρετούσε τον απόλυτο έλεγχο της ναυσιπλοΐας της εισόδου του Αμβρακικού κόλπου. Το κυρίως τμήμα του οχυρού διαμορφώνεται σε σχεδόν κανονικό πεντάγωνο με ψηλά, περιμετρικά τείχη. Στην περίμετρο διατάσσονται θολωτοί χώροι που διαμορφώνουν στο κέντρο μια μεγάλη εσωτερική αυλή. Το κυρίως οχυρό περιβάλλεται από αντερείσματα, επιθαλάσσιο προμαχώνα, ξηρά τάφρο μεταξύ προμαχώνα και κυρίως οχυρού στα νότια και ένυδρη τάφρο στα βόρεια. Η κύρια πύλη βρίσκεται στη βόρεια πλευρά και την προσέγγιζε κανείς περνώντας την ένυδρη τάφρο. Εκτός από την κύρια πύλη υπάρχει μια μικρότερη στην ανατολική πλευρά, η οποία συνδέει την τάφρο με την εσωτερική αυλή. Μέσα στο κάστρο, στο ανατολικό τμήμα της νότιας πτέρυγας, υψώνεται μικρός ναός αφιερωμένος στη μνήμη των Αγίων Αναργύρων. Το κυρίως εσωτερικό τετράγωνο φαίνεται ότι αποτελεί τον αρχικό πυρήνα του οχυρού, ενώ ο περίτεχνος επιθαλάσσιος προμαχώνας αποτελεί μεταγενέστερη κατασκευαστική φάση. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κάστρο χρησιμοποιήθηκε τα μεταγενέστερα χρόνια από την ελληνική κυβέρνηση για φυλακές κρατουμένων. Οι κατασκευές των φυλακών με τις αίθουσες των κρατουμένων και τους βοηθητικούς τους χώρους βρίσκονται στη νοτιοδυτική πτέρυγα του κάστρου. Ένας μεγάλος εξώστης από οπλισμένο σκυρόδεμα υψώνεται ελεύθερα μέσα στην εσωτερική αυλή, συνδέοντας τα κελιά με τους χώρους διοίκησης των φυλακών που βρίσκονται πάνω στην ανατολική πτέρυγα του φρουρίου.

Ρωμαϊκό υδραγωγείο Νικόπολης

Στο βόρειο άκρο της κοιλάδας του Λούρου, κοντά στο χωριό Άγιος Γεώργιος, βόρεια της Φιλιππιάδας, δεσπόζει το ρωμαϊκό υδραγωγείο της αρχαίας Νικόπολης. Το Ρωμαϊκό υδραγωγείο διανύει μια απόσταση που εκτιμάται σε 50 χλμ. περίπου με ορατά κατάλοιπα στις περιοχές Ριζοβουνίου, Θεσπρωτικού, Στεφάνης, Σκάλας Λούρου, Σφηνωτού, Ωρωπού, Αρχαγγέλου – Νέα Σινώπης και Νικόπολης. Το ρωμαϊκό υδραγωγείο κατασκευάστηκε μετά την ίδρυση της Νικόπολης από τον Οκταβιανό-Αύγουστο (1ος αι. π.Χ. – 1ος αι. μ.Χ.) σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, ενώ νεότεροι μελετητές θωρούν πιθανή την κατασκευή του επί Αδριανού (2ο αι. μ.Χ.). Ο αυτοκράτορας Ιουλιανός φρόντισε για τη συντήρησή του, ενώ μετά τα μέσα του 5ου αι. μ.Χ. δε φαίνεται να συνεχίζει τη λειτουργία του.

Αρχαιολογικό Μουσείο Νικόπολης

Στο νέο Μουσείο του αρχαιολογικού χώρου της Νικόπολης προβάλλεται η μεγαλοπρεπής ρωμαϊκή πόλη – σύμβολο της νίκης του Οκταβιανού στη ναυμαχία του Άκτιου, καθώς και η Νικόπολη των πρώιμων βυζαντινών χρόνων. Στην πρώτη αίθουσα παρουσιάζεται η ιστορική διαδρομή της πόλης, ενώ στη δεύτερη πτυχές από τον ιδιωτικό βίο των κατοίκων της Νικόπολης. Η Νικόπολη, η πόλη που ιδρύθηκε για να διαιωνίσει τη νίκη στη ναυμαχία του Άκτιου, βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της Ηπείρου, 7 χλµ. βόρεια της σύγχρονης πόλης της Πρέβεζας. Οι ανασκαφές στη Νικόπολη ξεκίνησαν το 1913, αμέσως μετά την ενσωμάτωση της Πρέβεζας στο ελληνικό κράτος, και οδήγησαν στην ίδρυση του πρώτου Μουσείου στο τζαμί της Πρέβεζας. Το τζαμί βομβαρδίστηκε στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και οι αρχαιότητες μεταφέρθηκαν πίσω στη Νικόπολη, όπου το 1960 οικοδομήθηκε δεύτερο μουσείο που άνοιξε για το κοινό το 1972. Το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Νικόπολης κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1999 – 2003 και 2005 -2006, στην είσοδο της Πρέβεζας και άνοιξε για το κοινό το 2009. Το Μουσείο περιλαμβάνει αποκλειστικά ευρήματα από τη Νικόπολη, την πόλη – σύμβολο για τη νίκη του Οκταβιανού στη ναυμαχία του Άκτιου, καθορίζοντας την κεντρική ιδέα της έκθεσης, η οποία συνοψίζεται στην πρόταση «Μία ναυμαχία – µία πόλη – µία αυτοκρατορία». Ο κύριος κορμός της έκθεσης αναπτύσσεται στις δύο κύριες αίθουσες του Μουσείου, µε ιστορικό και θεματικό χαρακτήρα, αντίστοιχα, πλαισιωμένος από επιμέρους ενότητες που αναπτύσσονται στους διαδρόμους. Στο διάδρομο Α αναπτύσσεται το Χρονολόγιο, µε τα σημαντικότερα γεγονότα που συνέβησαν από το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου έως τη ναυμαχία του Άκτιου και την ίδρυση της Νικόπολης. Στην Αίθουσα Α παρουσιάζεται η ίδρυση και η εξέλιξη της πόλης μέχρι την παρακμή και την εγκατάλειψή της μέσα από αρχιτεκτονικά µέλη, βωμούς, αγάλματα, προτομές, νοµίσματα, κεραμικά, γυάλινα και μεταλλικά ευρήματα. Η έκθεση αναπτύσσεται µέσω ενός τριμερούς σχήματος:

Η ναυμαχία του Άκτιου και το Μνημείο της Νίκης του Αυγούστου
Η Ρωμαϊκή Πόλη και οι Υποδομές της
Η μετάβαση στην Παλαιοχριστιανική Πόλη και οι πρώιμοι βυζαντινοί χρόνοι

Η ρωμαϊκή Νικόπολη παρουσιάζεται μέσα από το συνοικισμό, τη νομισματοκοπία, τα δημόσια κτίρια, τη λατρεία και το δημόσιο βίο, ενώ προβάλλεται ακόμη η μετάβαση στη νέα εποχή, οπότε η πόλη ανακτά το χαρακτήρα της ως καίριο θρησκευτικό και διοικητικό κέντρο, όπως αποδεικνύει η οργάνωσή της, ο θρησκευτικός βίος και οι βασιλικές. Στην Αίθουσα Β προβάλλονται διαχρονικά πτυχές από το βίο των κατοίκων της Νικόπολης, όπως οι εμπορικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες, η καθημερινή ζωή και η στάση τους απέναντι στο θάνατο. Διαμορφώνεται ένα είδος νοητού «περιπάτου», από το λιμάνι στα εργαστήρια, τα σπίτια και τα νεκροταφεία της πόλης. Εκτίθενται αμφορείς, πλίνθοι, αγγεία, κοσμήματα, εργαλεία, παιχνίδια καθώς και ταφικά σύνολα µε σαρκοφάγους και τεφροδόχα γυάλινα και πήλινα αγγεία. Στην έξοδο της Αίθουσας Β εκτίθεται τμήμα της TabuLa PeutigeRiana, αντίγραφο μεσαιωνικού χάρτη µε σημειωμένη τη θέση της Νικόπολης. Στους Διαδρόμους Γ και ∆ παρουσιάζεται η ιστορία του αρχαιολογικού χώρου μέσα από αρχειακό υλικό, καθώς και το ιστορικό των ανασκαφών, από τις αρχές του 20ου αιώνα.

Λαογραφικό Μουσείο Γκούρα

Στο χωριό Κάτω Ρευματιά σε μια περιοχή κατάφυτη , με εντυπωσιακά σε μέγεθος πλατάνια τρεχούμενα νερά, νερόμυλο και νεροτριβή υπάρχουν οι πηγές Γκούρα. Εκεί θα βρείτε και το Λαογραφικό Μουσείο που δημιουργήθηκε το 1986 με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ρευματιάς «Η Γκούρα», περιλαμβάνει υφαντά, ενδυμασίες, οικιακά σκεύη, γεωργικά εργαλεία κ.α.. Ένας πραγματικός θησαυρός από το παρελθόν του χωριού τον οποίο έχει συλλέξει ο κος Απόστολος Παππάς ένας ακάματος, πεισματικός, επίμονος εραστής της παράδοσης, θα μείνετε πράγματι έκθαμβοι από το αποτέλεσμα και να είστε σίγουροι ότι θα αποζημιωθείτε για την βόλτα σας εκεί.

Λαογραφικό Μουσείο τοπικής κοινότητας Καμαρίνας

Στο Δήμο Ζαλόγγου και στο Δημοτικό Διαμέρισμα Καμαρίνας, κάτω από το Ζάλογγο και την αρχαία Κασσώπη, ένας άρτια διαμορφωμένος χώρος είναι έτοιμος να σας δεχτεί. Ένα αξιόλογο κτίριο στην πλατεία του χωριού, ευρύχωρο, γεμάτο εκθέματα που με μεγάλο κόπο έχουν συλλεχτεί. Εκθέματα του 19ου και 20ου αιώνα κοσμούν κάθε γωνιά του Μουσείου. Όσοι το επισκέπτονται οπωσδήποτε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές.

Ο χώρος είναι διαμορφωμένος σε:

Αίθουσα 1η: Ντόπια επαγγέλματα – εργαλεία που παρουσιάζει παραδοσιακά εργαλεία παλαιοτέρων εποχών – αποστακτήρα – άροτρο κλπ.
Αίθουσα 2η: Οικιακά σκεύη – Νομίσματα – Αργαλειός που μπορείτε να δείτε παραδοσιακό αργαλειό – παλαιά νομίσματα-διάφορα οικιακά σκεύη-παλαιά ραδιόφωνα.
Αίθουσα 3η: Παραδοσιακές στολές-Παραδοσιακό δωμάτιο όπου θα δείτε παραδοσιακές αυθεντικές στολές του 20ου αιώνα καθώς και δωμάτιο (κρεβατοκάμαρα) τυπικού σπιτιού.

Δημοτικό Ναυτικό Μουσείο Πρέβεζας

Το Μουσείο της Ναυμαχίας ιδρύθηκε με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση το 2002, βρίσκεται στην Πρέβεζα και περιλαμβάνει ένα επιτραπέζιο χάρτη με παρατεταγμένα ομοιώματα πλοίων από σπιρτόξυλα, που έλαβαν μέρος στη ναυμαχία, ενώ προβάλλεται και ιστορικό βίντεο.

Υπαίθριο Εθνογραφικό Μουσείο Φλάμπουρων

Στην εθνική οδό Πρέβεζας – Ιωαννίνων, στο ύψος των Φλάμπουρων, σε δενδρόφυτη έκταση παράπλευρα της Ε. Ο. Πρέβεζας Ιωαννίνων, στα όρια του Δ.Δ. Φλαμπούρων, έχει κατασκευασθεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο η «Σαρακατσάνικη Στάνη στα χειμαδιά» που αναπαριστά ένα παραδοσιακό οικισμό Σαρακατσαναίων, εμπλουτισμένο με όλες τις απαραίτητες εγκαταστάσεις της εποχής, καθώς και την κατάλληλη οικοσκευή. Στο χώρο πραγματοποιείται το Αντάμωμα στα «Χειμαδιά». Πρόκειται για διήμερες εκδηλώσεις στο τέλος Αυγούστου. Ο χώρος είναι επισκέψιμος για το κοινό κάθε Κυριακή, 8:00 π.μ. – 1:00 μ.μ. κατόπιν επικοινωνίας με: Χ. Πάσχος (6973029905). Λειτουργεί από 2008.

Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου

Βρίσκεται στο 16ο χλμ. της Εθνικής οδού Πρέβεζας – Ιωαννίνων, στη θέση Φλάμπουρα. Ιδρύθηκε από το συλλέκτη Χαράλαμπο Γκούβα, προκειμένου να στεγάσει την πλούσια συλλογή του και ύστερα από επίπονες προσπάθειες 13 ετών. Εδρεύει σε ένα ισόγειο κτίριο, το οποίο έχει ανεγερθεί στο κέντρο αγροτεμαχίου, συνολικής έκτασης 4 στρεμμάτων. Το μουσείο εγκαινιάστηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 2013, στην επέτειο της ναυμαχίας του Ακτίου. Στη μόνιμη συλλογή του περιλαμβάνεται ένας μεγάλος αριθμός αντικειμένων, που χαρακτηρίζονται από εξαιρετική ποικιλία. Πιο συγκεκριμένα, στις τρεις αίθουσες εκτίθενται: συλλογή πετρωμάτων, στερεοποιημένη λάβα ηφαιστείων, τμήματα μετεωρίτη, συλλογή εντόμων, ερπετών και πτηνών, αυγά στρουθοκαμήλου, αηδονοφωλιές από τον Αχέροντα, κοράλλια, κοχύλια, μια χελώνα Καρέτα Καρέτα, ευρήματα της προϊστορικής περιόδου π.χ. τμήματα λίθινων εργαλείων και όπλων, μινιατούρες πλοίων, πίνακες ζωγραφικής, ποικίλα όπλα από διάφορες εποχές και πολιτισμούς π.χ. μια βαλλίστρα του 1750, σπαθιά που χρησιμοποιήθηκαν στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821, ένα σπαθί και ένα καπέλο Σαμουράι Thai από την Ταϊλάνδη του 1890, ένα αφρικανικό τόξο του 1900, μια ξιφολόγχη του 1912 και ένα όπλο τύπου Καλάσνικωφ του 1945, συλλογή από πολεμικά κράνη, μια στολή ευζώνου του 1912 όπως και η αντίστοιχη της συζύγου του, δυο στολές αστροναυτών, το ασημένιο τούρκικο μελανοδοχείο με το οποίο υπογράφηκε η συμφωνία παράδοσης της Πρέβεζας στους Έλληνες το 1912, αντικείμενα του 20ου αι. που περιγράφουν, ανάγλυφα, την ιστορία της τεχνολογίας, συλλογή γραμματοσήμων, νομισμάτων και λευκωμάτων, καθώς και ιστορικά έγγραφα. Το πλήθος των ευρημάτων συμπληρώνει μια εξίσου πλούσια, σε αριθμό και ποικιλία, εντύπων βιβλιοθήκη. Το κτίριο του μουσείου πλαισιώνεται, εξωτερικά, από 12 πρωτότυπες εικαστικές κατασκευές, με συμβολισμούς και θέματα σχετικά με την Ήπειρο, καθώς και από βοτανικό κήπο διανθισμένο με 250 δέντρα. Το αίθριο του μουσείου είναι κατάλληλο για ποικίλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Κατά τους θερινούς μήνες, πραγματοποιούνται, ήδη, διαλέξεις, προβολές κινηματογραφικών ταινιών και μουσικές εκδηλώσεις. Γενικά, ο χώρος του μουσείου μπορεί να διαδραματίσει κομβικό ρόλο στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής. Η μεγάλη ποικιλία των εκθεμάτων το καθιστά κατάλληλο για επισκέψεις μαθητών και φοιτητών, ενώ θεωρείται ιδανική αφετηρία και έναυσμα για τη δημιουργία πολλών και διαφορετικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Γενικά, πρόκειται για ένα μουσείο με διττή σημασία και ρόλο. Μέσα από την ποικιλία των εκθεμάτων του, τα οποία ανανεώνονται και εμπλουτίζονται συνεχώς, ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί σε σημαντικούς σταθμούς της ανθρώπινης ιστορίας και παράλληλα να γνωρίσει την Ηπειρωτική γη και τη μακραίωνη ιστορική της διαδρομή.