Αξιοθέατα στο Νομό Αχαΐας
Αρχαίο Ωδείο Πάτρας
Το Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας είναι μεγαλοπρεπές κτίσμα ρωμαϊκών χρόνων που σήμερα έχει ανακατασκευαστεί και χρησιμοποιείται για μουσικές εκδηλώσεις. Βρίσκεται στα δυτικά του Κάστρου, στην Άνω πόλη δίπλα στο Ρωμαϊκό στάδιο και ανάμεσα στις οδούς Παλιών Πατρών Γερμανού, Σωτηριάδου, Παντοκράτορος και την πλατεία Αγίου Γεωργίου. Έχει πρόσοψη προς τα νότια και είναι επενδυμένο με τούβλα, σήμερα οι κλίμακες του είναι επενδυμένες με μάρμαρο. Το Ωδείο κατασκευάστηκε πιθανότατα στα χρόνια του Αυγούστου. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ήταν παλιότερο από το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και βρισκόταν συνεχόμενο της ρωμαϊκής αγοράς της πόλης, ήταν στολισμένο λαμπρά αλλά όχι όπως το Ηρώδειο που το θεωρούσε λαμπρότερο. Στα χρόνια που πέρασαν το Ωδείο έπαθε ζημιές από φυσικές καταστροφές και επιδρομές και επιχωματώθηκε. Το 1889 αποφασίστηκε να γκρεμιστεί ο λόφος του Στράνη και τα χώματα να χρησιμοποιηθούν στην επιχωμάτωση του λιμανιού που κατασκευαζόταν τότε, οπότε κατά τις εργασίες αυτές ανακαλύφθηκε το Ωδείο.
Κάστρο Πάτρας
Σε όμορφη τοποθεσία, σε λοφίσκο του Παναχαϊκού Όρους στο νομό Αχαΐας και σε απόσταση 800 μέτρων από την ακτή, βρίσκεται το βυζαντινό Κάστρο της Πάτρας. Κατασκευάστηκε από τον Ιουστιανό τον 6ο αι. μ.Χ. με υλικά από την παλαιότερη ακρόπολη. Τα τείχη του περικλείουν έκταση 22.725 μέτρων. Αν και πολιορκήθηκε από διάφορους εισβολείς, έμεινε απόρθητο μέχρι το 1205 που καταλήφθηκε από τους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι το ενίσχυσαν με τάφρο όπως και ο μετέπειτα απελευθερωτής του Κωνσταντίνος Παλαιολόγος που προχώρησε σε επισκευές. Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Κάστρο ήταν συνεχώς σε χρήση.
Κάστρο Ρίου
Το κάστρο του Ρίου (ή και Καστέλι της Πάτρας ή Καστέλι του Μωριά) βρίσκεται σε παραθαλάσσια θέση στην Αχαΐα στο Ρίο. Σήμερα δίπλα στο κάστρο βρίσκεται η Γέφυρα Ρίου-Αντιρίου, δεξιά και αριστερά του η ανατολική και δυτική προβλήτα των φέρυ μποτ. Χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις και είναι τουριστικά επισκέψιμο. Το κάστρο περιβάλλεται στην μια πλευρά από πλατιά τάφρο η οποία περιέχει θαλασσινό νερό αφού ενώνεται με την θάλασσα η οποία βρέχει το υπόλοιπο κάστρο. Στην τάφρο υπάρχουν δύο εξωτερικοί προμαχώνες που ενώνονται με το κυρίως κάστρο με πέτρινες γέφυρες. Έχει δύο πύλες τη θαλάσσια και την κεντρική. Κατασκευάστηκε από τον Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β΄ το 1499 πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού του Ποσειδώνα, μέσα σε τρεις μόλις μήνες. Μαζί με το απέναντι κάστρο του Αντιρρίου και με την δύναμη πυρός που είχαν έλεγχαν το θαλάσσιο πέρασμα, αποτελούσαν για τους Οθωμανούς τα «Μικρά Δαρδανέλια», σε μια τοποθεσία που οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν «σιαγόνες του Κορινθιακού». Το 1533 το καταλαμβάνουν οι Γενοβέζοι με τον Αντρέα Ντόρια αλλά την ίδια χρονιά το ξανά παίρνουν οι Οθωμανοί. Το 1687 ο Φραγκίσκος Μοροζίνι πολιορκεί το κάστρο του Ρίου και το καταλαμβάνει, αλλά αναγκάζεται να το ανακατασκευάσει αφού η πολιορκία προξένησε μεγάλες καταστροφές στα τείχη. Τότε προστέθηκαν νέοι πύργοι και το κάστρο πήρε την μορφή που έχει σήμερα. Την ίδια εποχή κατασκευάστηκε και ο σημερινός ναός της Ζωοδόχου πηγής. Το κάστρο ξαναπέρασε στην κατοχή των Οθωμανών το 1715, την ίδια περίοδο χρησιμοποιήθηκε και σα φυλακή. Το 1828 παραδόθηκε στους Γάλλους της εκστρατείας του Μωριά υπό τον Μαιζών, από το 1831 και έως το 1912 μετατράπηκε σε στρατιωτική και πολιτική φυλακή, μάλιστα ο Δήμος Πατρέων χρησιμοποιούσε κρατούμενους για την καθαριότητα του Ρίου.
Αρχαιολογικό Μουσείο Αιγίου
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Αιγίου στεγάζεται στο διατηρητέο νεοκλασικό κτήριο της παλαιάς Δημοτικής Αγοράς, έργο του Ερνέστου Τσίλλερ, στο κέντρο της πόλης. Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1994. Στη μόνιμη έκθεσή του εκτίθενται ευρήματα από τις επαρχίες Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, από την 4η χιλιετία π.Χ. έως και την ύστερη αρχαιότητα.
Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών
Στολίδι της Αχαϊκής πρωτεύουσας αποτελεί το σύγχρονο Αρχαιολογικό Μουσείο Πάτρας, στη βόρεια είσοδο της πόλης. Σε ένα μοντέρνο βιοκλιματικό κτίριο 3.000 τ.μ., δομημένο με σύγχρονη μουσειολογική αντίληψη και αντάξιο της ιστορίας της πόλης, τα 1300 εκθέματα αφηγούνται την ιστορική διαδρομή της Πάτρας. Τρεις είναι οι θεματικές ενότητες που αποτελούν τη μόνιμη συλλογή και αναπτύσσονται αντίστοιχα σε τρεις αίθουσες. Η πρώτη ενότητα αφορά στον Ιδιωτικό Βίο, η δεύτερη στον Δημόσιο και η τρίτη, η αίθουσα της Νεκρόπολης, στον θάνατο. Το Μουσείο περιλαμβάνει αίθουσες περιοδικών εκθέσεων, πολυμέσων και εικονικής περιήγησης, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και μικρό αμφιθέατρο.
Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αιγίου
Ιδρύθηκε το 1994 από τη Ιστορική Λαογραφική Εταιρεία Αιγιαλείας. Στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό πέτρινο κτίριο περίπου διακοσίων ετών, που έχει συνδεθεί με την ιστορική οικογένεια Ανδρέα Λόντου. Άρχισε την λειτουργία του το Σεπτέμβριο του 1998. Στο ισόγειο λειτουργεί το Λαογραφικό και στον Α’ όροφο το Ιστορικό Μουσείο, που καλύπτουν όλες τις ιστορικές περιόδους. Τα εκθέματά του προέρχονται αποκλειστικά από προσφορές των Αιγιωτών πολιτών (οικογενειακά κειμήλια). Το λαογραφικό υλικό είναι πλούσιο και αξιόλογο, κατανεμημένο κατά ενότητες σε τέσσερις αίθουσες και περιλαμβάνει οικιακά σκεύη, έπιπλα, ενδυμασίες, αγροτικά εργαλεία και οικομηχανές υπαίθρου, αντικείμενα από την αγροτική και ποιμενική ζωή, αργαλειούς, υφαντά και διάφορα εργαλεία υφαντικής κ.ά. Το ιστορικό υλικό επίσης είναι σημαντικό (με ιδιαίτερης ιστορικής αξίας εκθέματα) κατανεμημένο σε έξι αίθουσες, με βάση τον ιστορικό άξονα από την Τουρκοκρατία έως το 1950. Περιλαμβάνονται όπλα, ενδυμασίες, κοσμήματα της εποχής του 1821, νομίσματα, πίνακες, φωτογραφίες ιστορικές, έγγραφα, παράσημα, πολεμικό υλικό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κ.ά. Το Μουσείο διακρίνεται για τον τοπικό του χαρακτήρα. Είναι ένα τοπικό μουσείο που αποσκοπεί στην ανάδειξη της ιστορίας και του τρόπου ζωής των κατοίκων της πόλης και της ευρύτερης περιοχής του Αιγίου, κατοίκων και οικογενειών που συνετέλεσαν στη δημιουργία του.
Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
Το «Σπίτι των Ηρώων», των αδικοχαμένων από τη ναζιστική θηριωδία στα ιστορικά Καλάβρυτα, είναι το Δημοτικό Μουσείο του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, με συλλογές και εκθέματα που αφορούν στο Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων. Το Μουσείο στεγάζεται στο κτίριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, καθώς συνδέεται άμεσα με το τραγικό γεγονός του Ολοκαυτώματος. Εδώ συγκεντρώθηκαν οι κάτοικοι των Καλαβρύτων πριν από την εκτέλεση όλου του ανδρικού πληθυσμού στις 13 Δεκεμβρίου 1943, οπότε και κάηκε ολοσχερώς. Μέσα από την πλούσια συλλογή σπάνιων εγγράφων, μοναδικών αντικειμένων και προσωπικών αφηγήσεων παρουσιάζεται η συγκλονιστική ιστορία των Καλαβρύτων με σκοπό τη διατήρηση της μνήμης αλλά και τη διαμόρφωση ιστορικής συνείδησης στις νεότερες γενιές.