Αξιοθέατα στη Θάσο

Ακρόπολη Θάσου

Η Ακρόπολη της Θάσου βρίσκεται στο λόφο ακριβώς πάνω από την Αρχαία Αγορά, στον Λιμένα. Ουσιαστικά αποτελείται από τρεις διαδοχικές «κορυφές», υψομέτρου περί των 140 μέτρων, όπου οι επισκέπτες σήμερα μπορούν να δουν υπολείμματα του αρχαίου τείχους, αλλά και αρχαίων ιερών. Ο χώρος είναι επισκέψιμος, για όσους έχουν διάθεση για πεζοπορία, ενώ μοναδικό πλεονέκτημα είναι το γεγονός πως από την Ακρόπολη της Θάσου, η θέα στην πόλη και το κανάλι, ως τις απέναντι ακτές της Καβάλας, είναι μοναδική. Υπολογίζεται, κατά τους μελετητές, πως η Ακρόπολη της Θάσου κατασκευάστηκε από τους πρώτους εποίκους στην περιοχή, περί τον 7ο προ Χριστού αιώνα δηλαδή. Το τείχος ήταν μαρμάρινο, εξαιρετικά ενισχυμένο και επίσης κατασκευάστηκε τότε, με συνεχείς όμως διορθώσεις και ενισχύσεις, κατά τη διάρκεια όλων των αιώνων που χρησιμοποιήθηκε ως προφύλαξη από πάσης φύσεως εχθρό. Στη «μεσαία» κορυφή της Ακρόπολης της Θάσου βρισκόταν ο αρχαίος ναός της θεάς Αθηνάς, που χρονολογείται στις αρχές του 5ου αιώνα, ενώ στην τρίτη, ιερό αφιερωμένο στον Πάνα, όπως μαρτυρά και το ανάγλυφο που ανακαλύφθηκε μέσα στο βράχο και απεικονίζει τον θεό με οπλές αγών και τους αυλούς του.

Αρχαίο Αγγειοπλαστείο στο Φαρί

Το αρχαίο αγγειοπλαστείο στο Φαρί υπολογίζεται πως ξεκίνησε τη λειτουργία του κατά τον 6ο προ Χριστού αιώνα, κατά την εποχή της μεγάλης ακμής της Θάσου. Εκεί κατασκευάζονταν οι περίφημοι αμφορείς της Θάσου, που μερικούς αιώνες αργότερα, κατά τον 4ο και τον 3ο π.Χ. χρησίμευαν για τη μεταφορά κυρίως κρασιού αλλά και ελαιόλαδου σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο. Στο αρχαίο αγγειοπλαστείο στο Φαρί, στη δυτική ακτή της Θάσου, όπου υπήρχε άφθονος κόκκινος πηλός, παραγόταν τόσο πολυτελή κεραμικά προϊόντα, όσο και σκεύη καθημερινής χρήσης. Σήμερα στο σημείο, που φτάνει κανείς περνώντας από την Σκάλα Μαριών, μετά την παραλία του Ατσπά, μπορούν οι επισκέπτες να δουν τον αρχαίο φούρνο, τις δεξαμενές καθώς και κάδους του αρχαίου αγγειοπλαστείου.

Αρχαία Αγορά Θάσου

Η αρχαία αγορά της Θάσου είναι ο σπουδαιότερος αρχαιολογικός χώρος του νησιού και βρίσκεται στην πρωτεύουσα, τον Λιμένα. Τα μνημεία ήρθαν στο φως από την σκαπάνη της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής, κατά το μέσο του 20ού αιώνα, από το 1948-1955. Υπολογίζεται πως η οικοδόμηση στην αρχαία αγορά της Θάσου ξεκίνησε κατά τον 6ο π.Χ. αιώνα και συνεχίστηκε έκτοτε καθ’ όλη την ιστορική παρουσία του πολιτισμού στο νησί, με «σημείο καμπής» την λεηλασία και την καταστροφή που ήρθε τον 3ο π.Χ. αιώνα από τους Ερούλους. Οι μεγαλοπρεπέστερες σελίδες γράφτηκαν κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα, όταν η θασειακή πολιτεία είχε σπουδαία θέση στον τότε γνωστό κόσμο, γεγονός που «απαιτούσε», η αρχαία αγορά της Θάσου να είναι ένας εξίσου σπουδαίος χώρος. Καταλαμβάνει συνολική έκταση οκτώ περίπου στρεμμάτων και διέθετε κατά την αρχαιότητα τρεις πύλες. Μία από αυτές, η πιο μεγαλοπρεπής, ήταν εκείνη που ένωνε, μέσω πλακόστρωτης οδού, το αρχαίο λιμάνι με την αρχαία αγορά της Θάσου. Η ορθογώνια «πλατεία», που ήταν κατά την εποχή της ακμής της τόσο διοικητικό όσο και θρησκευτικό κέντρο της πόλης, περιβαλλόταν από τέσσερις στοές – προσόψεις δημόσιων κτηρίων. Αναθηματικά μνημεία και αγάλματα κοσμούσαν το χώρο μπροστά τους, ενώ στο κέντρο της αρχαίας αγοράς της Θάσου συγκεντρώνονταν μικροί ναοί, βωμοί και ιερά. Σήμερα οι επισκέπτες μπορούν να δουν ερείπια από τις στοές, αλλά και άλλα κτίρια. Μεταξύ των κτιρίων αυτών στην αρχαία αγορά της Θάσου έχουν «αναγνωρισθεί» από τους αρχαιολόγους το πρυτανείο της πόλης, το κτήριο των παρασκηνίων, όπως λέγεται λόγω της μορφής του, ένα συγκρότημα δωματίων, το κενοτάφιο του Γλαύκου, ενός από τους πρώτους Πάριους αποίκους στο νησί, το ιερό του Ηρακλή, η δίοδος των Θεωρών όπου βρέθηκαν τρία ανάγλυφα που απεικονίζουν τον Απόλλωνα με τις Νύμφες και τον Ερμή με τις Χάριτες, το ιερό του Δία Αγοραίου, το ιερό του Θάσιου Ολυμπιονίκη και γιο του Ηρακλή Θεαγένη και το μνημείο των εγγονών του Αυγούστου, του Γάϊου και του Λεύκιου Καίσαρα.

Αρχαίο Λιμάνι Θάσου

Ένα νησί με σημαντική παρουσία μεταξύ των αρχαιοελληνικών πόλεων, δεν θα μπορούσε παρά να έχει αναπτύξει σημαντική δραστηριότητα στη ναυτιλία. Παράγοντας – κλειδί σε αυτό υπήρξε το αρχαίο λιμάνι της Θάσου, στο βόρειο άκρο, όπου μέχρι σήμερα βρίσκεται το σπουδαιότερο από τα λιμάνια του νησιού. Το αρχαίο λιμάνι Θάσου ήταν ουσιαστικά «χωρισμένο» στα δύο: Από τη μια το στρατιωτικό λιμάνι της αρχαίας πόλης, όπου στάθμευαν οι τριήρεις του στόλου, αλλά και συμμαχικά πλοία, και από την άλλη το εμπορικό, που ήταν ανοιχτό και χρησιμοποιούνταν από τους εμπόρους που εξήγαν προϊόντα ή όσους ξένους είχαν εμπορικές σχέσεις με το νησί. Σήμερα, υπολείμματα από το αρχαίο λιμάνι της Θάσου διακρίνονται τόσο στη στεριά, όσο και υποθαλάσσια, στην περιοχή του Λιμένα που και σήμερα χρησιμοποιείται για τους ίδιους σκοπούς. Το στρατιωτικό κομμάτι του αρχαίου λιμανιού της Θάσου ήταν κλειστό, με δύο πολύ χαρακτηριστικούς κυκλικούς πύργους να το προστατεύουν. Επικοινωνούσε με την αρχαία αγορά μέσω μιας πλακόστρωτης οδού και τριών πυλών, ενώ μπορούσε να φιλοξενήσει μεγάλο αριθμό πολεμικών πλοίων. Λιμάνι «ανοιχτού τύπου», ήταν αντίθετα το εμπορικό αρχαίο λιμάνι της Θάσου. Ένας αμυντικός ημικυκλικός πύργος αποτελούσε την προστασία του, ενώ γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη ειδικά κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνος, έως τον 7ο αιώνα μετά Χριστόν. Ήδη άλλωστε από τον 7ο αιώνα προ Χριστού οι πρώτοι άποικοι του νησιού δημιούργησαν τον «πρόγονο» του αρχαίου λιμανιού της Θάσου, που ουσιαστικά δεν εγκαταλείφθηκε έκτοτε, ακόμα και στις μέρες μας.

Αρχαίο Ωδείο

Το αρχαίο ωδείο της Θάσου βρισκόταν μεταξύ του αρχαίου λιμανιού και της αρχαίας αγοράς και σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση έως σήμερα, στην πρωτεύουσα του νησιού, τον Λιμένα. Ήταν στοιχείο ενδεικτικό του πλούσιου πολιτισμού της Θάσου κατά την αρχαιότητα και χρονολογείται του 2ου μετά Χριστόν αιώνα, την εποχή της ρωμαϊκής κυριαρχίας και του αυτοκράτορα Αδριανού. Στο αρχαίο ωδείο οι επισκέπτες σήμερα μπορούν να έχουν μια πλήρη άποψη της αυθεντικής του εικόνας, της εποχής εκείνης. Σώζεται η ορχήστρα, που καλύπτει τα 2/3 του κύκλου, αλλά και οι τρεις πρώτες σειρές των θέσεων των θεατών, ενώ είναι επίσης έως σήμερα φανερό πως οι κερκίδες χωρίζονταν από έξι κλίμακες. Το αρχαίο ωδείο της Θάσου είναι βεβαίως κατασκευασμένο από μάρμαρο και ήταν ο κατεξοχήν χώρος μουσικών παραστάσεων κατά την αρχαιότητα.

Αρχαιολογικός χώρος Αλυκής

Ο αρχαιολογικός χώρος Αλυκής στη Θάσο περιλαμβάνει ουσιαστικά ολόκληρη την χερσόνησο στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού, κοντά στον ομώνυμο οικισμό και δίπλα στην πανέμορφη παραλία. Κατά την αρχαιότητα η περιοχή αποτελούσε το σπουδαιότερο λατομείο, καθώς το έδαφος είναι εξαιρετικά πλούσιο σε μάρμαρο. Μαρτυρίες για την κατοίκηση στον αρχαιολογικό χώρο της Αλυκής έχουμε από τον 7ο προ Χριστού αιώνα, ενώ είναι επίσης βέβαιο πως η εκμετάλλευση του λατομείου συνεχίστηκε, τουλάχιστον κατά τα πρώιμα βυζαντινά χρόνια. Σήμερα, κάτω από τη θάλασσα στον αρχαιολογικό χώρο της Αλυκής είναι ορατοί μεγάλοι όγκοι μαρμάρου, ενώ στο λαξευμένο έδαφος, όταν η θάλασσα «κατεβαίνει», μένει το αλάτι – γεγονός που έδωσε και το όνομα της περιοχής. Οι επισκέπτες μπορούν ακόμη να δουν υπολείμματα του αρχαίου οικισμού, ενός αρχαίου ναού αφιερωμένου στον Απόλλωνα αλλά και τα ερείπια δύο παλαιοχριστιανικών βασιλικών (σε ψηλότερο σημείο), που χρονολογούνται του 5ου αιώνα μετά Χριστόν. Ο αρχαιολογικός χώρος της Αλυκής ανασκάφηκε ήδη από το τέλος του 19ου αιώνα και σήμερα στο μουσείο της Κωνσταντινούπολης φυλάσσεται ένα άγαλμα Κούρου, που βρέθηκε εκεί και μάλιστα σε πολύ καλή κατάσταση.

Αρχαίος Πύργος Θυμωνιάς

Ο αρχαίος πύργος της Θυμωνιάς στη Θάσο είναι η «απόδειξη» του πολύ πλούσιου και σπουδαίου αρχαίου παρελθόντος του νησιού, που κατά την ελληνική αρχαιότητα υπήρξε σημαντική πόλη, εμπορικός και πολεμικός σταθμός για τις ηγεμονίες της εποχής. Βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του νησιού, στην κορυφή ενός λόφου κοντά στην Αλυκή και είναι ο μεγαλύτερος πύργος που σώζεται ως τις μέρες μας. Ο αρχαίος πύργος της Θυμωνιάς υπολογίζεται πως κατασκευάστηκε κατά τον 6ο προ Χριστού αιώνα, όταν και σε άλλες περιοχές του ελλαδικού χώρου, όπως η Αττική ή οι Κυκλάδες, ήταν συνηθισμένος τύπος κατοικίας η αγροικία με πύργο. Αν και η ευρύτερη περιοχή δεν έχει ανασκαφεί, είναι διά γυμνού οφθαλμού ορατά υπολείμματα αρχαίων κατασκευών, που εύκολα οδηγούν στο συμπέρασμα αυτό για τον αρχαίο πύργο της Θυμωνιάς. Η επικρατέστερη θεωρία άλλωστε, υποστηρίζει πως ο αρχαίος πύργος της Θυμωνιάς και η αγροικία του είχε ως κύριο σκοπό την προστασία και φύλαξη του λατομείου θασίτικου μαρμάρου της Αλυκής και των ορυχείων της Θάσου που βρίσκονταν στην περιοχή.

Αρχαιολογικό Μουσείο Θάσου

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θάσου είναι ένα από τα σπουδαιότερα μουσεία της βόρειας Ελλάδας, με πλήθος εκθεμάτων, σπουδαίων τόσο για την ιστορική όσο και για την καλλιτεχνική τους αξία. Βρίσκεται στο κέντρο του Λιμένα και στεγάζεται σε ένα κτήριο του 1934, το οποίο προσφάτως ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε. Στους χώρους του εξιστορείται διαχρονικά η ανθρώπινη παρουσία στη Θάσο, από τις πρώτες ενδείξεις κατοίκησης, κατά την Νεότερη Παλιολιθική Εποχή έως και τον 7ο αιώνα μετά Χριστόν, όταν το νησί βρισκόταν υπό βυζαντινή κυριαρχία. Ήδη από την πρώτη στιγμή, το Αρχαιολογικό Μουσείο Θάσου «καταλαμβάνει» τον επισκέπτη, που δε μπορεί παρά να σταθεί με θαυμασμό και δέος μπροστά τον «Κριοφόρο Κούρο», το άγαλμα ύψους 3,5 μέτρων που αποτελεί και το σπουδαιότερο έκθεμα και ανακαλύφθηκε στο Πύθιο του Έβρου. Ανάμεσα στα 1.700 συνολικά ευρήματα από τους αρχαιολογικούς χώρους του νησιού που εκτίθενται στις προθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου Θάσου, ξεχωρίζουν ακόμα η προτομή του Διονύσου, έργο του δεύτερου μισού του 4ου π.Χ. αιώνα, που ήταν τμήμα ενός υπερμεγέθους αγάλματος του θεού, το κεφάλι του Πάνα, η προτομή του Πήγασου, η Σφίγγα, το ανάγλυφο σε κόχη, πολλά αγγεία και έργα κεραμικής τέχνης, που αξίζει κάθε επισκέπτης να σταθεί και να θαυμάσει. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θάσου φυλάσσεται ακόμη ένα υπέροχο άγαλμα, μικρών διαστάσεων καθώς προοριζόταν για εσωτερικό χώρο, που απεικονίζει την θεά Αφροδίτη να «ιππεύει» ένα δελφίνι, ενώ πίσω της στέκεται ο θεός Έρως.

Λαογραφικό Μουσείο Θασίτικο Σπίτι

Στην πρωτεύουσα της Θάσου, στον Λιμένα βρίσκεται το Λαογραφικό Μουσείο Θασίτικο Σπίτι. Στεγάζεται στο Καλογερικό, ένα από τα ιστορικά κτίρια της Θάσου και καταλαμβάνει τον πρώτο όροφο. Το Λαογραφικό Μουσείο Θασίτικο Σπίτι αναπαριστά την καθημερινή ζωή του νησιού κατά τον 19ο αιώνα με μια διαμορφωμένη απομίμηση ενός νοικοκυριού, που ταξιδεύει πραγματικά τους επισκέπτες στο χρόνο.

Λαογραφικό Μουσείο Θεολόγου

Το Λαογραφικό Μουσείο Θεολόγου στεγάζεται μάλιστα σε ένα ιστορικό κτήριο, στο κέντρο του χωριού, το διώροφο αρχοντικό Χατζηγιώργη. Χρονολογείται των αρχών του 19ου αιώνα και ανήκε στον δήμαρχο Χατζηγιώργη, που ήταν εκείνος που ανήγγειλε την επανάσταση κατά των Τούρκων το 1821, κατά την παράδοση. Ο επισκέπτης του Λαογραφικού Μουσείου Θεολόγου βρίσκεται στην ουσία σε ένα παραδοσιακό, τυπικό θεολογίτικο σπίτι. Εκεί μπορεί κανείς να δει την πλήρη οικοσκευή της εποχής, αλλά και παραδοσιακά ενδύματα, τον αργαλειό που δεν έλειπε ποτέ, όπως και άλλα οικιακά εργαλεία, ενώ στον εξωτερικό χώρο εκτίθενται εργαλεία από παραδοσιακά επαγγέλματα. Στο Λαογραφικό Μουσείο Θεολόγου βλέπει κανείς τον «καλό» οντά του σπιτιού, με το τζάκι, το σοφρά και τα μιντέρια γύρω, όπως και την κάμαρα του ζευγαριού με την κασέλα και τα υφαντά.

Λαογραφικό Μουσείο Καλλιράχης

Το Λαογραφικό Μουσείο Καλλιράχης βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας του χωριού. Στεγάζεται σε ένα πρόσφατα ανακαινισμένο αρχοντικό, που χρονολογείται από τα μέσα του 18ου αιώνα, ενώ φιλοξενεί εκθέματα και από την ναυτική ιστορία του νησιού. Στην έκθεση οι επισκέπτες βλέπουν έπιπλα και αντικείμενα που υπήρχαν στα παραδοσιακά θασίτικα σπίτια κατά τους περασμένους αιώνες. Τα τελευταία χρόνια έχει προστεθεί ειδικό τμήμα στο Λαογραφικό Μουσείο Καλλιράχης, για τα εκθέματα του μουσείου που αφορούν στην ναυτιλία και την ναυτική παράδοση των κατοίκων της Θάσου. Αν αναρωτιέται κανείς πώς σε ένα ορεινό χωριό στηρίζεται τόσο η ναυτική παράδοση, είναι γιατί η Καλλιράχη θεωρείται το χωριό της Θάσου με τους περισσότερους και εμπειρότερους ναυτικούς. Στην ουσία το Λαογραφικό Μουσείο Καλλιράχης αναπαριστά την κατοικία ενός καπετάνιου του χωριού, με παραδοσιακά έπιπλα και υφαντά.

Λαογραφικό Μουσείο Λιμεναρίων

Το Λαογραφικό Μουσείο Λιμεναρίων, στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Θάσου, τα Λιμενάρια, «ταξιδεύει» τους επισκέπτες στην ιστορική παράδοση των περασμένων αιώνων, στην καθημερινότητα των ανθρώπων που ζούσαν τόσο διαφορετικά, αλλά και με τόσες ομοιότητες με το σήμερα. Στεγάζεται στο παλιό κοινοτικό κατάστημα, στο κέντρο του χωριού.

Στην πλούσια έκθεση του Λαογραφικού Μουσείου Λιμεναρίων μπορεί κάποιος να θαυμάσει παραδοσιακές, χειροποίητες θασίτικες φορεσιές, εργαλεία καθημερινής χρήσης, γεωργικά εργαλεία, παλιές φωτογραφίες καθώς και διάφορα κεραμικά σκεύη της καθημερινής ζωής, κατασκευασμένα από ντόπιους τεχνίτες που εξασκούσαν την παραδοσιακή κεραμική τέχνη.

Μουσείο Ελιάς και Ελαιολάδου

Στο λιμάνι της Σκάλας του Πρίνου, στη βορειοδυτική Θάσο, βρίσκεται το Μουσείο Ελιάς και Ελαιολάδου, ένα από τα πιο εντυπωσιακά μουσεία για τον καρπό αυτό της ελληνικής και της θασίτικης γης. Συνολικά ο χώρος είναι έκτασης 400 τ.μ. που δημιουργήθηκε χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία των ιδιοκτητών των Βιολογικών Ελαιοτριβείων Θάσου, ΒΙ.ΕΛ.ΘΑ. Στο Μουσείο Ελιάς και Ελαιολάδου οι επισκέπτες θαυμάζουν όχι μόνο τη μεγάλη συλλογή εργαλείων και αντικειμένων σχετικά με τον τρόπο έκθλιψης του ελαιoκάρπου και παραγωγής του λαδιού μέσα στους αιώνες, αλλά και πλούσια έκθεση φωτογραφιών. Το σπουδαιότερο πάντως σημείο του Μουσείου Ελιάς και Ελαιολάδου της Θάσου βρίσκεται έξω από αυτό: Στο κτήμα γύρω είναι φυτεμένα 40 περίπου ελαιόδεντρα από ένα σύνολο 163 γνωστών σήμερα διεθνώς ποικιλιών ελιάς.

Μουσείο Τέχνης Πολύγνωτου Βαγή

Στο παλιό δημοτικό σχολείο της Ποταμιάς στεγάζεται από το 1981 το Μουσείο Τέχνης Πολύγνωτου Βαγή. Ο Πολύγνωτος Βαγής γεννήθηκε το 1892 στην Ποταμιά αλλά σε ηλικία 19 ετών, το 1911, μετανάστευσε στην Αμερική όπου και έμεινε μέχρι το θάνατό του το 1965. Με σπουδές στο τμήμα Γλυπτικής της Cooper Union, το Ινστιτούτο Καλών Τεχνών της Νέας Υόρκης και υποτροφία από το Whitney Museum Club ο Βαγής τιμήθηκε το 1962 με τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικα. Δεν ξέχασε ποτέ, όμως, τη Θάσο. Ένα χρόνο πριν φύγει από τη ζωή έγραψε στη διαθήκη του: «Κληροδοτώ άπαντα τα έργα μου εις τον Λαόν και την Κυβέρνησιν της Ελλάδος με την εντολήν να τοποθετηθούν εις ένα Εθνικόν Μουσείον ή Βιβλιοθήκην ανεγερθησομένην υπ’ αυτής κατά προτίμησιν εις την νήσον Θάσον, γενέτειράν μου». Στο Μουσείο Τέχνης Πολύγνωτου Βαγή φιλοξενούνται 98 έργα γλυπτικής και 15 ζωγραφικοί πίνακες του μεγάλου καλλιτέχνη, με τα περισσότερα έργα να είναι μορφές και κεφάλια, ψάρια, και σχηματοποιημένα φεγγάρια. Τα έργα αυτά καλύπτουν την περίοδο 1920-1960, με τα έργα μέχρι το 1930 να είναι εμπνευσμένα από την αρχαία ελληνική μυθολογία και ιστορία και τα υπόλοιπα να διακρίνονται για την αφαιρετικότητά τους. Είκοσι πέντε έργα είναι πολύ μικρού μεγέθους (έργα μικρογλυπτικής) και εκτίθενται όλα μαζί σε μια βιτρίνα.

Παραδοσιακό Ελαιοτριβείο

Το Παραδοσιακό Ελαιοτριβείο βρίσκεται στο χωριό της Παναγίας και μπορεί κανείς να το αναζητήσει και ως «ελαιοτριβείο Σωτηρέλλη». Σταμάτησε την «κανονική» λειτουργία του, την παραγωγή λαδιού δηλαδή, το 2007 ενώ η απαρχή του ανιχνεύεται στις αρχές του 20ού αιώνα, το 1915. Στο Παραδοσιακό Ελαιοτριβείο μπορούν οι επισκέπτες να δουν πώς παλαιότερα η παραγωγή του ελαιολάδου ήταν πλήρως συνδεδεμένη με τη λειτουργία του νερόμυλου, το νερό του οποίου μεταφερόταν από τις τρεις πηγές του χωριού. Στην έκθεση μπορούν οι επισκέπτες να παρακολουθήσουν όλη τη διαδικασία παραγωγής ελαιολάδου με την κλασσική, παραδοσιακή μέθοδο.

Πηγή: Βικιπαίδεια

Διαμονή στη Θάσο: Βρες το ιδανικό κατάλυμα για αξέχαστες διακοπές!