Αξιοθέατα στην Πάρο

Αρχαιολογικός χώρος Τρεις Εκκλησιές

Αρχαιολογικός χώρος σημασίας μιας και εκεί αποκαλύφθηκε σε ανασκαφή, κιονόκρανο του 6ου αι. π.Χ. με επιγραφή του 4ου αι. π.Χ., που προέρχεται από το επιτύμβιο μνημείο του Αρχίλοχου. Στην περιοχή αυτή υπήρχαν τρεις κεραμοσκέπαστες εκκλησίες του 17ου αιώνα, εξ’ ου και το όνομα της τοποθεσίας, οι οποίες χτίστηκαν στα ερείπια μιας παλαιοχριστιανικής εκκλησίας, τύπου βασιλικής, του 6ου-7ου αι. μ.Χ., για την ανοικοδόμηση της οποίας είχε χρησιμοποιηθεί υλικό από μνημεία της αρχαιότητας. Το κιονόκρανο βρέθηκε ταυτόχρονα με τις τρεις εκκλησίες σε ανασκαφή του αρχαιολόγου Α. Ορλάνδου. Στο χώρο αυτό, μάλλον, βρισκόταν το Αρχιλόχειο, ηρώο προς τιμήν του αρχαίου ποιητή που καταγόταν από την Πάρο. Τα ευρήματα της ανασκαφής βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Πάρου.

Ασκληπιείο

Στα Ν.Δ. της πόλης της Παροικιάς, στο λόφο της Αγίας Άννας και στη χαμηλότερη από τις δυο φυσικές ταράτσες, που σχηματίζονται από ένα κροκαλοπαγή και ασυνήθιστο για την περιοχή βράχο, ανακαλύφθηκε με τις ανασκαφές των αρχών του αιώνα, από Γερμανούς Αρχαιολόγους, χώρος λατρείας του Θεού της Ιατρικής, Ασκληπιού. Πρόκειται για ένα ορθογώνιο οικοδόμημα του 4ου αιώνα δωρικού ρυθμού διαστάσεων 45 x 17μ. με δυο στοές στις στενές του πλευρές.

Δήλιο

Βόρεια του κόλπου της Παροικιάς, στην Κορυφή της Βίγλας ο Otto Rubenshon αποκάλυψε το 1899 το Ιερό της Λατρείας του Απόλλωνα του ΔΗΛΙΟΥ, το ΔΗΛΙΟ που επικοινωνούσε με Δήλο και Νάξο. Στο ΔΗΛΙΟ λατρευόταν, εκτός από τον Απόλλωνα και η Άρτεμις, αλλά και η Μητέρα τους Λητώ. Σύγχρονοι αρχαιολόγοι (κ. Ζαφειρόπουλος) διαμορφώνοντας τον χώρο γύρω από το Ιερό και κατεδαφίζοντας τις ξερολιθιές βρήκαν μετέφεραν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πάρου 41 κομμάτια, από τα οποία συγκρότησαν το άγαλμα της Δήλιας Αρτέμιδος. Στην περιοχή του Δηλίου βρέθηκε Κυκλαδικό Νεκροταφείο με σημαντικά ευρήματα (Κυκλαδικά ειδώλια κ.λ.π.).

Μυκηναϊκή Ακρόπολη στις Κουκουναριές

Στην ευρύτερη περιοχή και μέσα στους βραχώδεις όγκους συναντάμε την Μυκηναϊκή ακρόπολη στο λόφο Κουκουναριές. Αποτελεί έναν σημαντικό οικισμό της περιόδου μετά το 1200 π.Χ., οχυρωμένος με «κυκλώπεια» τείχη και ανάκτορο. Ο οικισμός καταστράφηκε από πυρκαγιά ύστερα από επίθεση και πολιορκία και εγκαταλείφθηκε. Ένα τμήμα του οικισμού κατοικήθηκε πάλι το 1100 π.Χ. για σύντομο χρονικό διάστημα. Μια νέα πόλη άκμασε κατά τη Γεωμετρική περίοδο (10ος-8ος αι. π.Χ.) και χτίστηκε ναός για τη θεά Αθηνά. Όποια εποχή κι αν βρεθείτε στην Πάρο, αξίζει πραγματικά να επισκεφτείτε και τις Κολυμπήθρες και την τοποθεσία της μυκηναϊκής ακρόπολης στις Κουκουναριές, για να θαυμάσετε το μεγαλείο της φύσης και να κατανοήσετε την προτίμηση των αρχαίων προγόνων μας να χτίζουν στις ωραιότερες τοποθεσίες!

Ενετικό Κάστρο Νάουσας

Το ενετικό κάστρο βρίσκεται στο λιμάνι της Νάουσας. Χτίστηκε στις αρχές του 14ου αιώνα. Το 15ο αιώνα ανακαινίστηκε από τους Σομμαρίπα, την οικογένεια που κυριαρχούσε στην Πάρο έως το 1517. Για να φτάσετε στα ερείπια του κάστρου, μεγαλύτερο τμήμα του οποίου σήμερα είναι βυθισμένο, πρέπει να περπατήσετε πάνω στο τείχος που προστατεύει το λιμάνι της Νάουσας.

Κάστρο Παροικιάς

Στο ψηλότερο σημείο της Παροικιάς βρίσκεται το φράγκικο κάστρο του 13ου αιώνα. Το κάστρο κατασκευάστηκε το 1260 από τον Μάρκο Σανούδο, ο οποίος είχε καταλάβει, μαζί με Σταυροφόρους ενετικής καταγωγής, τις Κυκλάδες και άλλα μέρη της Ελλάδας, ιδρύοντας το Δουκάτο του Αιγαίου με έδρα τη Νάξο. Έχει απομείνει πλέον μόνο ένας τοίχος του κάστρου, ο οποίος χτίστηκε με οικοδομικά υλικά από αρχαιολογικούς χώρους που προϋπήρχαν στην περιοχή, όπως ο ναός της θεάς Αθηνάς, προστάτιδα της αρχαίας πόλης της Πάρου.

Κολυμπήθρες

Κολυμπήθρες, από τις γνωστές παραλίες της Ελλάδας κι όχι άδικα. Οι Κολυμπήθρες βρίσκονται στα βορειοδυτικά της Πάρου, στη δυτική πλευρά του όρμου της Νάουσας. Το τοπίο είναι άγριο, σεληνιακό, βραχώδες, εντυπωσιακό. Περίεργοι σχηματισμοί γρανιτένιων βράχων που «κατεβαίνουν» από τα υψώματα και μέχρι τη θάλασσα. Βράχια πάνω στο άγονο βουνό, παρέα με πέτρες και ξερολιθιές. Βράχια λεία, σχεδόν σφαιρικά, συνθέτουν ένα περίεργο σκηνικό που φτάνει ως τη θάλασσα. Σμιλευμένα από τον άνεμο και την αρμύρα, με τρύπες και μορφώματα μοναδικής γλυπτικής αισθητικής. Ανάμεσά τους άμμος, σχηματίζει μικρές παραλίες που «βλέπουν» σε μια θάλασσα «γυαλί». Διάφανα, πεντακάθαρα νερά, με όλους τους χρωματισμούς του μπλε, προς τέρψη των επισκεπτών.

Αρχαιολογικό Μουσείο Πάρου

Το αρχαιολογικό Μουσείο Πάρου, χτίστηκε το 1960, δίπλα στο Γυμνάσιο της Παροικίας και συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα μουσεία της Ελλάδας, λόγω των εκθεμάτων του που βρέθηκαν σε ανασκαφές σε Πάρο και Αντίπαρο. Πρόκειται για ευρήματα από τη νεολιθική εποχή έως τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους. Ανάμεσά τους, η Νίκη της Πάρου, Κυκλαδικά εδώλια, ψηφιδωτά, η αρχαϊκή μαρμάρινη Γοργώ, που σύμφωνα με το μύθο είναι τέρας και προκαλεί τρόμο σ’ όποιον την αντικρίζει, ο οποίος απολιθώνεται, κούροι, ο ποιητής Αρχίλοχος, αμφορείς παριανού εργαστηρίου, θεότητες κλπ. Στις προθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου της Πάρου, υπάρχουν ευρήματα από τα εργαστήρια κεραμικής και μαρμαρογλυπτικής, ενώ στον υπαίθριο χώρο εκτίθενται αγάλματα και σαρκοφάγοι κλασικής και ρωμαϊκής εποχής, καθώς και ψηφιδωτά που βρέθηκαν στην Παναγία Εκατονταπυλιανή. Οι συλλογές που περιλαμβάνει είναι:

Αίθουσα Α: Γλυπτά αρχαϊκών και κλασικών χρόνων,
Αίθουσα Β: Ευρήματα (κεραμεική μικροτεχνία και γλυπτική) Νεολιθικά, Πρωτοκυκλαδικά, Μυκηναϊκά, Γεωμετρικά, Αρχαϊκά, Κλασικά, Ελληνιστικά, Ρωμαϊκά,
Αίθριο: Γλυπτά, αρχιτεκτονικά μέλη, τεφροδόχοι, ψηφιδωτό δάπεδο ρωμαϊκών χρόνων.

Βυζαντινό Μουσείο Πάρου

Το Βυζαντινό μουσείο Πάρου βρίσκεται στο χώρο της Εκατονταπυλιανής, στην Παροικιά. Σ’ αυτό υπάρχουν σπάνιες εικόνες του 17ου και 18ου αιώνα, εκκλησιαστικά αντικείμενα και πολύτιμα κειμήλια, της μεταβυζαντινής ιστορίας της Πάρου. Η συλλογή εικόνων και κειμηλίων στην Εκατονταπυλιανή άρχισε στις αρχές του αιώνα μας. Σε πρώτη φάση περιελάμβανε έργα που βρίσκονταν από αιώνες στον ίδιο το ναό και άλλα που συνελέγησαν από εκκλησίες της Παροικίας. Για κάποια χρόνια η έκθεση δε λειτουργούσα και εγκαινιάστηκε ξανά το 1996, κατά τον εορτασμό των 17 αιώνων Εκατονταπυλιανής και στεγάστηκε σε τρείς ισόγειους ενοποιημένους χώρους, ένα παρεκκλήσι και δύο αίθουσες, στη νοτιοδυτική γωνία του συγκροτήματος των κελλιών της Εκατονταπυλιανής, εκεί όπου παλαιότερα λειτουργούσαν τάξεις του Δημοτικού Σχολείου της Παροικιάς. Περιελήφθησαν προς το παρόν όσα έργα ήταν σε καλύτερη κατάσταση διατήρησης. Στην πρώτη και μεγαλύτερη αίθουσα εκτίθενται κυρίως εικόνες, στο μικρό παρεκκλήσι ξυλόγλυπτα και στην τρίτη αίθουσα άμφια, πόρπες, άλλα εκκλησιαστικά κειμήλια και ο ξυλόγλυπτος επιτάφιος της Εκατονταπυλιανής. Στις δύο μικρότερες αίθουσες, σε ειδικές προθήκες, εκτίθενται και λίγα έργα αργυροχοΐας. Τα υπόλοιπα κειμήλια της συλλογής φυλάσσονται σε ένα κελί του συγκροτήματος. Έκτοτε η συλλογή εμπλουτιζόταν συνεχώς είτε από δωρεές, είτε με την περισυλλογή και άλλων εικόνων.

Μουσείο Γλυπτικής «Νίκος Περαντινός»

Στο λόφο της Μάρπησσας, στην ανατολική πλευρά της Πάρου, βρίσκεται το Μουσείο γλυπτικής «Νίκος Περαντινός». Ο Νίκος Περαντινός γλύπτης, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών από το εργαστήριο του Θωμά Θωμόπουλου συνεχίζει τις σπουδές του στο Παρίσι. Το 1941 διορίζεται μόνιμος γλύπτης του Αρχαιολογικού Μουσείου όπου εκτέλεσε σημαντικές αποκαταστάσεις αρχαίων γλυπτών. Υπήρξε δάσκαλος της απλότητας και της κλασικής φόρμας, κατά καιρούς παίρνει πολλές διακρίσεις και βραβεία και η δουλειά του ξεχωρίζει. Το 1964 γυρίζοντας από το Παρίσι ιδρύει το εργαστήρι Μαρμαρογλυπτικής στην Αγία Άννα της Πάρου, θέλοντας να δώσει συνέχεια στην παράδοση της Γλυπτικής στην Πάρο. Τα εργαστήρια αυτά είναι ανοικτά για άτομα κάθε ηλικίας που αγαπούν το χώρο γλυπτικής. Το Μουσείο λειτούργησε αμέσως μετά το θάνατό του το 1991, στην Πάρο, σε μια μικρή αίθουσα. Τα 18 χρόνια που πέρασαν τα Δ.Σ. του Μουσείου προσπάθησαν και πέτυχαν να επεκταθεί το Μουσείο με την βοήθεια του Δήμου Πάρου και του Υπουργείου Πολιτισμού. Σήμερα βρίσκεται σ’ ένα πανέμορφο νεοκλασικό κτίριο ανακαινισμένο και στις πέντε μεγάλες αίθουσές του φιλοξενεί γλυπτά, έργα του Νίκου Περαντινού.

Μουσείο Κυκλαδικής Λαογραφίας Μπενέτου Σκιαδά

Στην Αλυκή, η δημιουργία συνάντησε την ιστορία και αποτύπωσε στιγμές της σε… μινιατούρες! Στο πρωτότυπο μουσείο Κυκλαδικής Λαογραφίας Μπενέτου Σκιαδά, μπορείτε να δείτε σε μινιατούρες, έναν μικρό στόλο από πιστά αντίγραφα πλοίων, πολεμικών, εμπορικών αλλά και καϊκιών καθώς και κυκλαδικά, χαρακτηριστικά, ιστορικά μνημεία και αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Το μουσείο αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα ενδιαφέρον αξιοθέατο για τον επισκέπτη. Είναι μια προσπάθεια διατήρησης της κυκλαδικής παράδοσης και το αποτέλεσμα μιας λεπτομερέστατης και πολύμορφης δουλειάς 30 χρόνων. Περιπλανηθείτε στην αυλή του μουσείου και θαυμάστε έργα όπως η Παναγιά η Χοζωβιότισσα, το θρυλικό αντιτορπιλικό Έλλη, ο φάρος της Άνδρου, το σπήλαιο της Αντιπάρου και άλλα πολλά, φιλοτεχνημένα με μεράκι, μελέτη και υπομονή.

Ιστορικό και λαογραφικό μουσείο Πάρου – Συλλογή Όθωνα Κάπαρη

Στο Ιστορικό και Λαογραφικό μουσείο Πάρου (Συλλογή Όθωνα Κάπαρη), το οποίο βρίσκεται παραπλεύρως της πλατείας της Νάουσας, ενός από τους γραφικότερους οικισμούς της Πάρου, βρίσκεται η προσωπική συλλογή του Όθωνα Κάπαρη, επιφανούς και προσφιλούς παριανού γιατρού. Υπάρχουν ευρήματα από τη Μυκηναϊκή Ακρόπολη των Κουκουναριών, αρχαία νομίσματα, χάρτες, αντικείμενα από την καθημερινή ζωή των αγροτών της Πάρου, ναυτικά αντικείμενα, ιστορικά βιβλία κ.λ.π. Υπάρχει επίσης πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την Νάουσα της δεκαετίας του ’50, που ο ίδιος φωτογράφισε. Στο Μουσείο, το οποίο διαχειρίζεται, βρίσκεται πάντα ο κ. Γιάννης Βασιλιόπουλος, ο οποίος πρόθυμα ξεναγεί τους επισκέπτες.

Λαογραφική Συλλογή Νάουσας Πάρου

Η Νάουσα από μόνη της αποτελεί αξεπέραστο αξιοθέατο. Ο γραφικός οικισμός, με τα κάτασπρα σπίτια και τα ασβεστωμένα σοκάκια, το γραφικό λιμανάκι και τα εκκλησάκια πρέπει να αποτελεί έναν από τους προορισμούς που οπωσδήποτε πρέπει να επισκεφτείτε. Όταν λοιπόν, βρεθείτε στη Νάουσα, ανακαλύψτε το μουσείο αυτό που δημιουργήθηκε από την πρωτοβουλία του Μουσικοχορευτικού Συγκροτήματος «Νάουσα Πάρου» και στεγάστηκε στο παραδοσιακό σπίτι που παραχώρησαν οι Κωνσταντίνος και Μαρουσώ Ρούσσου. Οι δημιουργοί του, έχουν συλλέξει ανδρικές και γυναικείες φορεσιές από διάφορα μέρη της Ελλάδας (Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο, Θεσσαλία) και φυσικά από την Πάρο. Υπάρχει και μια μικρή συλλογή εσωρούχων της Πάρου καθώς και καθημερινά χρηστικά αντικείμενα καθώς και έπιπλα. Επίσης, εκτίθενται λευκά είδη και κεντίδια απαράμιλλης τέχνης και τεχνικής, φιλοτεχνημένα στο χέρι. Σε μια αίθουσα, μάλιστα, φιλοξενείται πλήρης αναπαράσταση κουζίνας ενός τυπικού παριανού σπιτιού πλαισιωμένη με αυθεντικά αντικείμενα 100 ετών. Υπέροχα αυθεντικά αντικείμενα μιας άλλης εποχής, σας προσκαλούν να τα δείτε από κοντά!

Λαογραφικό μουσείο Μάρπησσας

Ένα πραγματικό ταξίδι στον χρόνο, υλοποίησε ο Σύλλογος Γυναικών Μάρπησσας σε συνεργασία με την κοινότητα Μάρπησσας. Στο κέντρο της πόλης, σε ένα αναπαλαιωμένο, πέτρινο κτίριο, στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, αναπαρίσταται με πιστότητα, ένα τυπικό παριανό σπίτι, με όλους, τους χώρους του… όπως παλιά. Χώρος υποδοχής, εργαστήριο, κουζίνα, αποθήκη, τουαλέτα καθώς κι ένα κουρείο δίπλα στην είσοδό του. Όλα τα αντικείμενα που εκτίθενται αποτελούν δωρεές Μαρπησσαίων και είναι παλιά, παραδοσιακά, αυθεντικά είδη καθημερινής χρήσης. Έπιπλα, αργαλειός, σκεύη κ.ά. Ένα έργο, κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.

Πηγή: Δήμος Πάρου